Το αποτέλεσμα μετράει...

Στην ουσία, και τα δύο παιχνίδια πέρασαν μέσα από την ίδια... διαδικασία. Από την ικανότητα των μέσο-επιθετικών που υπάρχουν στο ρόστερ των πρωταθλητών. Ικανότητα που σε μια περίοδο όπου ξεκάθαρα ο Ολυμπιακός δεν είναι έτοιμος, φτάνει προκειμένου οι Πειραιώτες να προχωρούν χωρίς απώλειες. Με την Ξάνθη ήταν ο Τζιμπούρ και ο Πάντελιτς σε ένα εξάλεπτο. Με τον Εργοτέλη ο Μιραλάς, ο Φουστέρ, ο Αμπντούν και η πίεση που άσκησαν στις πρώτες πάσες του αντιπάλου για ένα ημίχρονο.

Στην φάση που βρίσκεται όμως η ομάδα του Ερνέστο Βαλβέρδε ρεαλιστικά το μόνο που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα. Το να προχωράς χωρίς απώλειες μέχρι να βρεις τον ρυθμό σου, Ακόμη και αν επιβάλλονται <<αλλαγές>> σαν αυτή του Μέλμπεργκ με τον Μιραλάς στο 88΄προκειμένου να διασφαλίσεις ένα ματς που προηγείσαι 2-0 στο 42΄και 3-1 στο 76΄. Φάση άχαρη αλλά και υποχρεωτική.

Δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνουμε τα ίδια πράγματα. Ούτε ότι ο Ολυμπιακός ήταν πέντε μήνες χωρίς επίσημο ματς στα πόδια του. Ούτε ότι ένας αγωνιστικός χώρος σαν το Παγκρήτιο δεν είναι επικίνδυνος μόνο για να παίξεις ποδόσφαιρο, αλλά ακόμη και για να κάνεις... περίπατο.

Οι βαθμοί μετράνε και όταν έρχονται κρύβουν και τα όποια προβλήματα κάτω από το... χαλάκι. Το γεγονός ότι για παράδειγμα ο Ολυμπιακός δέχτηκε γκολ σε στημένη φάση, από κεφαλιά του (είμαι δεν είμαι 1,65μ) Ρομάνο μέσα από την μικρή περιοχή προφανώς γίνεται πιο...φυσιολογικό όταν έχεις κερδίσει! Πόσο μάλλον αν μετράς 2 στα 2 σε αυτή την αφετηρία στο πρωτάθλημα. Μια νίκη (Καραϊσκάκης) εκεί όπου πέρσι έκανες 15 στα 15 και άλλη μια εκεί (στην Επαρχία) όπου πέρσι είχες οκτώ στα οκτώ. Στις δύο επιμέρους κατηγορίες που σου έδωσαν το ίδιο το πρωτάθλημα.