Ο ολομόναχος φίλαθλος της Ουντινέζε και η αποθέωση των αντιπάλων

Ο λόγος για τον Αρίγκο Μπροβεντάνι, έναν Ιταλό ποδοσφαιρόφιλο, ο οποίος οδήγησε 500 χιλιόμετρα από το σπίτι του στο Σπιλιμπέργκο, μία κωμόπολη στη βορειοανατολική γωνιά της Ιταλίας, στα σύνορα με Σλοβενία, ώστε να φτάσει βορειοδυτικά, στη Γένοβα.

Ο φανατικός φίλαθλος της Ουντινέζε έπρεπε να βρεθεί στην πόλη για επαγγελματικούς σκοπούς. Εργάζεται σε εταιρία κρασιού και είχε ορισμένα ραντεβού στην πρωτεύουσα της Λιγουρίας, τα οποία του επέτρεπαν να παρευρεθεί στην δευτεριάτικη αναμέτρηση των "μπιανκονέρι" με την τοπική Σαμπντόρια στο "Λουίτζι Φεράρις", παρότι αυτή μεταδιδόταν "ζωντανά" στην τηλεόραση.

Ως φιλοξενούμενος φίλαθλος, δεν του αρκούσε ένα απλό εισιτήριο. Έπρεπε να εκδώσει και την περίφημη tessera del tifoso, μία ειδική ταυτότητα που έχει σπείρει τη διχόνοια μεταξύ φιλάθλων και ιταλικής Πολιτείας. Ο κόσμος θεωρεί ότι η κατοχή μιας τέτοιας κάρτας καταπατά τις ατομικές ελευθερίες του ανθρώπου και το μόνο που πετυχαίνει είναι να αντιμετωπίζεται ο (φιλοξενούμενος) φίλαθλος με καχυποψία.

Έμεινε ολομόναχος

Ο Μπροβεντάνι, όμως, ήταν απτόητος, όπως γράφει ο δημοσιογράφος Τζέιμς Χόρνκαστλ στο blog του " The Score". Επικοινώνησε με την τοπική λέσχη φίλων της Ουντινέζε για συμβουλή, επιχείρησε να ξεπεράσει ορισμένα γραφειοκρατικά εμπόδια και όταν συνάντησε κι άλλα (una faccia, una razza), τηλεφώνησε στη Σαμπντόρια, ζητώντας βοήθεια. Προς έκπληξή του, οι άνθρωποι του συλλόγου ήταν διατεθειμένοι με χαρά να τον βοηθήσουν να ξεπεράσει όλα τα ζητήματα. Όταν ρώτησε το λόγο, έμεινε με ανοιχτό το στόμα. Ήταν ο μοναδικός φίλος της Ουντινέζε που θα βρισκόταν στο γήπεδο!

"Συνήθως εκτός έδρας υπάρχουν περίπου 80 από εμάς. Αρκετός κόσμος. Ειλικρινά πίστευα ότι θα ήμαστε ακόμη 5-6 άτομα", εξήγησε ο Μπροβεντάνι στο "Rai Sport" και συνέχισε: "Όταν έφτασα στο γήπεδο, ανακάλυψα ότι ήμουν ο μοναδικός φίλαθλος (σ.σ. της Ουντινέζε) εκεί. Σε αυτό το σημείο, οι φύλακες με ρώτησαν εάν ήθελα να καθίσει στην κεντρική εξέδρα, αλλά επέμεινα να πάω στην εξέδρα των φιλοξενούμενων, όπως προέβλεπε το εισιτήριο που είχα πληρώσει".

Η προσφορά του Ντι Νατάλε

Οι υπάλληλοι ασφαλείας του γηπέδου αναγκάστηκαν να ψάξουν τα κλειδιά μιας κλειστής θύρας και όταν άνοιξαν την gabbieta, το κλουβί στο οποίο περιορίζονται οι αντίπαλοι tifosi στο γήπεδο της Γένοβας, ο Μπροβεντάνι μπήκε και έστησε τη σημαία του, μία μπλε σημαία με έναν κίτρινο αετό, το σύμβολο της περιφέρειας του Φρίουλι όπου ανήκει το Ούντινε.

"Όταν μπήκα στο χώρο μου και αντιλήφθηκα ότι ήμουν μοναχός, άρχισα να φωνάζω 'πάμε παιδιά'. Ο Αντόνιο ντι Νατάλε με άκουσε και μου είπε 'έλα κάτω να κάνεις ζέσταμα μαζί μας'".

Ζεστάθηκε με κρασί και... γκολ

Ο Μπροβεντάνι αρνήθηκε αυτήν την ευγενική προσφορά, γνωρίζοντας ότι δεν είναι σε θέση να μιμηθεί τα είδωλά του. Αντιθέτως, έβγαλε ένα μπουκάλι κρασί από αυτά που συνήθως προμηθεύει τα καταστήματα και επιχείρησε να ζεσταθεί, αφού ο Δεκέμβριος είχε ρίξει τη θερμοκρασία στην Ιταλία: "Έκανε κρύο, αλλά ζεστάθηκα με ένα σπουδαίο cabernet που είχα φέρει μαζί μου από το Φρίουλι".

Η θερμοκρασία του Φριουλιάνου ανέβηκε και από τους έξαλλους πανηγυρισμούς μετά τα γκολ των Ντανίλο και Ντι Νατάλε πριν συμπληρωθεί μισή ώρα αγώνα. Με την έναρξη του 2ου ημιχρόνου, μάλιστα, ο Ζέλικο Μπρίκιτς έπιασε την εκτέλεση πέναλτι του Νίκολα Πότσι και όλα έδειχναν ότι η Ουντινέζε θα πανηγύριζε το διπλό μέσα στη Γένοβα.

Οι φίλοι της "Σαμπ", βλέποντας μια μοναχική φιγούρα να πανηγυρίζει για ό,τι συνέβαινε εναντίον της ομάδας τους, δεν αντέδρασαν με τις συνήθεις προσβολές. Σεβάστηκαν την αγάπη για την ομάδα του και το θάρρος να πάει στο γήπεδο ολομόναχος και άρχισαν να τον χειροκροτούν.

"Ήταν όλοι πολύ ευγενικοί. Οι φύλακες μου προσέφεραν καφέ, μετά οι άνθρωποι από το τμήμα μάρκετινγκ της Σαμπντόρια ήρθαν στην εξέδρα μου και μου έδωσαν ένα μικρό δώρο (σ.σ. μία φανέλα που φόρεσε είτε ο Έντερ είτε ο αρχηγός των γηπεδούχων, Ντανιέλε Γκασταλντέλο). Στο τέλος, όταν έφυγα, συνάντησα ορισμένους φίλους της Σαμπντόρια και προσφέρθηκαν να μας βγάλουν έξω για ένα ποτό, ώστε να με συγχαρούν για το πάθος μου. Λυπάμαι που δεν μπορούσα να καθίσω περισσότερο, αλλά έπρεπε να τρέξω πίσω γιατί είχα πολλές εργασιακές υποχρεώσεις τις επόμενες ημέρες", διηγείται ο ίδιος.

Η λάθος... ταυτότητα

Η ιστορία του Αρίγκο Μπροβεντάνι έκανε αμέσως το γύρο της Ιταλίας, όταν δημοσιοποιήθηκαν οι σχετικές φωτογραφίες και τα τηλεοπτικά πλάνα από το παιχνίδι. Στην πραγματικότητα, αρχικά βγήκε στον "αέρα" η ιστορία του Ρίνο Αλτζέτα, ενός θυρωρού ξενοδοχείου από το Μόντε Κάρλο, με την "Gazzetta dello Sport" να κάνει λάθος στα στοιχεία του μοναδικού φιλάθλου της Ουντινέζε.

Όταν το ζήτημα της ταυτότητας επιλύθηκε, ο Μπροβεντάνι έγινε ένας καλτ ήρωας, ένα σύμβολο του υγιούς οπαδικού κινήματος, ένας... αντί-Σκετίνο. Το πάθος και αψήφηση του κινδύνου και των εμποδίων ώστε να παρακολουθήσει την ομάδα του ήρθαν σε ευθεία αντιπαραβολή με τα πεπραγμένα του διαβόητου καπετάνιου του "Costa Concordia", Φραντσέσκο Σκετίνο, ο οποίος εγκατέλειψε πρώτος το κρουαζιερόπλοιο που προσάραξε στην ιταλική ακτογραμμή, οδηγώντας στο θάνατο 32 ανθρώπους.

"Ίσως εάν ήμαστε δύο, κανείς δεν θα έκανε τόση φασαρία γι' αυτό το θέμα", δήλωσε ο ίδιος ο Μπροβεντάνι σε μία από τις πολλές συνεντεύξεις που ακολούθησαν. Και ίσως να έχει δίκιο, αφού μία ανάλογη περίπτωση τον Οκτώβριο του 2012, δεν έτυχε παρόμοιας αντιμετώπισης. Ένας 66χρονος φίλος της Λιβόρνο και παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της, ο Κοράντο Ναστάζιο, έκανε ταξίδι 1.000 χιλιομέτρων από την Τοσκάνη στην Καλάμπρια για να παρακολουθήσει την ομάδα του θα αγωνίζεται με την Ρετζίνα. Οι τίτλοι και τα αφιερώματα που ακολούθησαν ήταν επιπέδου... Serie B. Τουλάχιστον το Γιουβέντους - Σέλτικ έγινε για το Champions League...