Το προφίλ της Ιαπωνίας

Η ποδοσφαιρική "ανατολή" της Ιαπωνίας μέσω του Αλμπέρτο Τζακερόνι την φέρνει διαρκώς σε Μουντιάλ από το 1998. Με παίκτες όπως ο Σίντζι Καγκάβα και ο Κεϊσούκε Χόντα, αποτελεί μεγάλο εμπόδιο για την Εθνική Ελλάδας.

Το προφίλ της Ιαπωνίας

Πώς πέρασε: Ήταν η πρώτη ομάδα που εξασφάλισε την πρόκριση στα γήπεδα της Βραζιλίας, αφού επικράτησε στον τελευταίο προκριματικό όμιλο με 5 νίκες, 2 ισοπαλίες και μία ήττα με αντιπάλους Αυστραλία, Ιορδανία, Ομάν και Ιράκ. Τα "καγκουρό", αντιθέτως, αγκομάχησε μέχρι την τελευταία αγωνιστική, μέχρι να την ακολουθήσουν. Είχε προηγηθεί ο προκριματικός όμιλος με Ουζμπεκιστάν, Βόρεια Κορέα και Τατζικιστάν, που συνέπεσε με άλλες αγωνιστικές υποχρεώσεις, με συνέπεια οι Ιάπωνες να σημειώσουν μόνο 3 νίκες και μία ισοπαλία.

Τι έχει κάνει σε Μουντιάλ: Από το 1998 και το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας, οι "μπλε σαμουράι" δεν έχουν απουσιάσει από την τελική φάση της διοργάνωσης, κάνοντας σπουδαία βήματα προόδου. Οι 3 ήττες της Γαλλίας έγιναν πρόκριση στη φάση των 16 στο... εντός έδρας Μουντιάλ του 2002 και παρά την απογοητευτική παρουσία στη Γερμανία (μία ισοπαλία, δύο ήττες και 2-7 τέρματα), το 2010 προκρίθηκε στον επόμενο γύρο χάρη σε 2 νίκες επί του Καμερούν και της Δανίας (ήττα 1-0 από τη μετέπειτα φιναλίστ Ολλανδία) και αποκλείστηκε στα πέναλτι από την Παραγουάη.

Προϊστορία: Μία φορά έχουν διασταυρωθεί οι δρόμοι των Ιαπώνων με την Ελλάδα, το 2005, στον όμιλο του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών. Το γκολ του Μασάσι Ογκούρο στο 78' είχε γράψει το τελικό 1-0 υπέρ της ομάδας του Ζίκο, αλλά αμφότερες αποκλείστηκαν από τη συνέχεια.

Προπονητής: Το α και το ω για τα διεθνή ΜΜΕ. Ο Αλμπέρτο Τζακερόνι κατάφερε να διασώσει την καριέρα του στη "χώρα του ανατέλλοντος ηλίου", όπως έκαναν στο παρελθόν κι άλλοι προπονητές. Παρά το πρωτάθλημα με τη Μίλαν το 1998-1999, οι θητείες του σε Λάτσιο, Ίντερ, Τορίνο και Γιουβέντους δεν είχαν παρόμοια αποτελέσματα και η Ιαπωνία από το 2010 τον ξαναέβαλε στον χάρτη. Η εκκίνηση ήταν κάκιστη, αλλά τα αποτελέσματα βελτιώθηκαν στην πορεία, με συνέπεια να έρθουν και οι τίτλοι. Πρωτάθλημα Ασίας και Κύπελλο Ανατολικής Ασίας προστέθηκαν στο παλμαρέ του 60χρονου Ιταλού που μαζί με την πρόκριση στην τελική φάση του Μουντιάλ, θα περίμενε κανείς να είναι αρκετά για την... αποθέωσή του. Τουναντίον, οι αυξημένες απαιτήσεις του ιαπωνικού κοινού τον έχουν φέρει δύο φορές στο πρόθυρο της απόλυσης, με πιο πρόσφατη μετά από το Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 2013 και την αποτυχημένη παρουσία των Ιαπώνων. Το Μουντιάλ αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τον Τζακερόνι και για ακόμα έναν λόγο: για την "Gazzetta dello Sport" αποτελεί το φαβορί για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της εθνικής Ιταλίας τον Ιούλιο, μετά από την αποχώρηση του Τσέζαρε Πραντέλι. Ό,τι δεν συνέβη τον Ιούλιο του 2006, όπου πάλι βρέθηκε κοντά, αλλά προτιμήθηκε ο Ρομπέρτο Ντοναντόνι για διάδοχος του Μαρτσέλο Λίπι, ενδέχεται να συμβεί τώρα, εάν ο Τζακερόνι περάσει τις... εξετάσεις.

Αστέρι: Σίντζι Καγκάβα και Κεϊσούκε Χόντα κονταροχτυπιούνται για το ποιος κρατάει την μπαγκέτα σε αυτήν την εξαιρετικά τεχνική εθνική Ιαπωνίας. Ο ένας διαθέτει σπουδαίο όνομα στην Ευρώπη, αλλά έχει παραγκωνιστεί στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο άλλος είχε παραγκωνιστεί στη Ρωσία, αλλά θα δοκιμάσει στην τύχη του από τον Ιανουάριο στη Μίλαν. Με τους "μπλε σαμουράι", όμως, διατηρούν σταθερά ψηλά τον προσωπικό πήχη απόδοσης, αν και ο Χόντα ήταν πιο κομβικός στα προκριματικά της χώρας τόσο στο Μουντιάλ όσο κυρίως στο Πανασιατικό Πρωτάθλημα. Παίζοντας πίσω από τον "φουνταριστό" στο 4-2-3-1 του Τζακερόνι, ο 27χρονος άσος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας για λίγο ακόμα δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να "χτυπήσει" ο Σίντζι Οκαζάκι ή συνεργάζεται με τον Καγκάβα στα αριστερά του για να σχηματίσουν από κοινού ρήγματα στις αντίπαλες άμυνες.

Τι πρέπει να προσέξει η Ελλάδα: Ελάχιστες ομάδες στον κόσμο διαθέτουν τόσο τεχνικά προικισμένους μέσους. Από τον πιο αμυντικογενή Μακότο Χασέμπε, τον Γιασουσίτο Έντο των 140 διεθνών συμμετοχών, τον Καγκάβα και τον Χόντα, ο Τζακερόνι έχει στα χέρια του πολλές επιλογές για να αποτρέψει την εστίαση των αντίπαλων αμυντικών πλάνων σε έναν δημιουργό. Με τους περισσότερους παίκτες να έχουν ευρωπαϊκή και δη γερμανική προϋπηρεσία, το ζήτημα της εμπειρίας δεν τίθεται γι' αυτήν τη χώρα. Αυτό που προκαλεί πονοκεφάλους είναι η απουσία ποιότητας στις δύο περιοχές. Ουδείς επιθετικός φόβητρο, ουδείς ακατάβλητος στόπερ και μπακ με εξαιρετική ταχύτητα και overlaping (Ατσούτο Ουτσίντα, Γιούτο Ναγκατόμο), αλλά μικρή ανασταλτική συνεισφορά.

News 24/7

24MEDIA NETWORK