Οι τελικοί της Γερμανίας (VIDEOS)

Ευκαιρία να φτάσει την Ιταλία στις 4 κατακτήσεις Μουντιάλ και να βρίσκεται πλέον μόνο πίσω από την "5άστερη" Βραζιλία, θα έχει η Γερμανία το βράδυ της Κυριακής (13/7). Τα "πάντσερ" θα δώσουν τον 8ο τελικό της ιστορίας τους σε Μουντιάλ, έχοντας καταφέρει να κατακτήσουν το βαρύτιμο τρόπαιο στους 3 από αυτούς. Την αρχή έκαναν το 1954 με το "θαύμα της Βέρνης", ενώ η τελευταία τους κατάκτηση χρονολογείται 24 χρόνια πριν στο τελικό του Μουντιάλ του 1990 και πάλι με αντίπαλο την Αργεντινή.

Πάμε όμως να θυμηθούμε τι έγινε στους προηγούμενους επτά τελικούς των Γερμανών στα Παγκόσμια Κύπελλα:

1954 Γερμανία - Ουγγαρία 3-2

Έχει μείνει στην ιστορία ως το "Θαύμα της Βέρνης". Ο χαρακτηρισμός "Δαβίδ εναντίον Γολιάθ" ήταν τιμητικός για τη Γερμανία (έστω κι αν σε αυτό το ματς αγωνίστηκε με τους βασικούς) στην αναμέτρηση κόντρα στους Ούγγρους. Η "aranycsapat" (στα ελληνικά "χρυσή ομάδα") αποτελούσε το φόβητρο της εποχής, μία από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών στο ποδόσφαιρο. Έχοντας ήδη κατακτήσει το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στους Αγώνες του 1952, όδευε με απόλυτη βεβαιότητα προς τη σπουδαιότερη δυνατή διάκριση, την οποία είχε χάσει 16 χρόνια πριν από την Ιταλία.

Τα τελευταία δραματικά λεπτά βρήκαν τον Πούσκας να σημειώνει γκολ στο 89', το οποίο ακυρώθηκε ως οφσάιντ και το τελευταίο σφύριγμα του Άγγλου διαιτητή Γουίλιαμ Λινγκ σηματοδότησε τη μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, τέσσερα χρόνια μετά την νίκη της Ουρουγουάης μέσα στη Βραζιλία... Παρ' όλα αυτά, το background αυτού του τελικού είναι τεράστιο...

1966 Γερμανία - Αγγλία 2-4 παράταση (κ.α. 2-2)

Περισσότεροι από 98.000 θεατές βρέθηκαν στις εξέδρες του "Γουέμπλεϊ" για να παρακολουθήσουν από κοντά τον σπουδαίο τελικό μεταξύ της διοργανώτριας Αγγλίας και της φιλόδοξης Δυτικής Γερμανίας. Ενώ η Αγγλία βρισκόταν με 2-1 μπροστά στο σκορ και το σφύριγμα της λήξης ήταν κοντά, οι Γερμανοί, όμως, λειτούργησαν ως γνήσιοι... Γερμανοί και στο 89’ ισοφάρισαν με Βόλφγκανγκ Βέμπερ σε 2-2.

Στην παράταση, το γκολ-"φάντασμα" του Χαρστ στο 101’ μαγνήτισε 400 εκατομμύρια τηλεθεατές, που περίμεναν εναγωνίως την απάντηση της Γερμανίας. Αυτή δεν ήρθε ποτέ, με τον Χαρστ να σκοράρει εκ νέου στα τελευταία δευτερόλεπτα, σε μία φάση που όπως παραδέχεται ο ίδιος απλώς προσπάθησε να στείλει την μπάλα όσο πιο μακριά γινόταν στις εξέδρες του "Γουέμπλεϊ" για να κερδίσει χρόνο.

1974 Γερμανία - Ολλανδία 2-1

Η αναμέτρηση των δύο κορυφαίων δυνάμεων της δεκαετίας ήταν γεγονός. Η Ολλανδία μπήκε στον αγωνιστικό χώρο του Ολυμπιακού Σταδίου του Μονάχου ως φαβορί μετά τα όσα είχε επιδείξει σε διεθνές και διασυλλογικό (μέσω της βάσης της, του Άγιαξ) επίπεδο, ενώ η Δυτική Γερμανία είχε ως δική της βάση έξι παίκτες της Μπάγερν Μονάχου, της πρωταθλήτριας Ευρώπης του 1974.

Δύο λεπτά πριν τη λήξη του ημιχρόνου, ο Μίλερ έβαλε τη δική του "σφραγίδα" στο ματς, με ένα τυπικό του γκολ έκανε το 2-1, το οποίο αποδείχθηκε το τελευταίο στη διεθνή του καριέρα. Οι πρωταθλητές Ευρώπης του 1972 προβιβάστηκαν σε πρωταθλητές κόσμου δύο χρόνια αργότερα, κάτι που πέτυχε μόνο η Γαλλία ξανά, με την ανάποδη σειρά (Μουντιάλ 1998, Euro 2002) και η Ισπανία (Euro 2008 και Μουντιάλ 2010).

1982 Γερμανία - Ιταλία 1-3

Στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου", η Δυτική Γερμανία προερχόταν από τον εξουθενωτικό ημιτελικό κόντρα στη Γαλλία και απέναντι στην αναγεννημένη Ιταλία ήταν το αουτσάιντερ. Τελικά τα "πάντσερ" δεν τα κατάφεραν και κατέρρευσαν στο δεύτερο ημίχρονο, χάνοντας με 3-1.

Τίποτα δεν μπορούσε να στερήσει τη χαρά από τον γηραιότερο τερματοφύλακα στην ιστορία του θεσμού, τον Ντίνο Τζοφ, που σε ηλικία 40 ετών, 4 μηνών και 13 ημερών σήκωνε ως αρχηγός το τρίτο τρόπαιο για την "σκουάντρα ατζούρα".

1986 Γερμανία - Αργεντινή 2-3

Δεύτερη συνεχόμενη φορά που η Γερμανία έφτανε σε τελικό Μουντιάλ, μετά από εκείνη του 1982. Ωστόσο κι αυτή είχε την ίδια κατάληξη για τα "πάντσερ'', γνωρίζοντας την ήττα με 3-2 από την Αργεντινή του Ντιέγκο Μαραντόνα.

Η ήττα αυτή κατέστησε τη Γερμανία ως την ομάδα με τις περισσότερες ήττες (3) σε τελικούς Μουντιάλ μέχρι εκείνη τη στιγμή. Όλοι στο στρατόπεδο της Γερμανίας ορκίστηκαν εκδίκηση και την πήραν 4 χρόνια αργότερα...

1990 Γερμανία - Αργεντινή 1-0

Η επανάληψη του τελικού του '86, με διαφορετική όμως κατάληξη αυτή τη φορά. Αργεντινή και Δυτική Γερμανία διασταύρωσαν τα "ξίφη" τους σε ένα παιχνίδι με κάκιστο θέαμα, στο οποίο τα "πάντσερ" είχαν την απόλυτη πρωτοβουλία εξαιτίας και των πολλών απουσιών της ομάδας του Κάρλος Μπιλάρδο (οι Χούλιο Ολαρτικοετσέα, Ρικάρντο Χιούστι και Κανίγια δεν ήταν διαθέσιμοι λόγω τραυματισμού και τιμωρίας), αλλά δεν κατάφεραν να μετουσιώσουν σε γκολ κάποια από τις ευκαιρίες τους.

Όπως και να έχει το ματς ολοκληρώθηκε με 1-0 (η Αργεντινή τελείωσε με εννέα παίκτες λόγω αποβολής και του Γκουστάβο Ντεζότι) και η Δυτική Γερμανία έγινε η πιο πετυχημένη χώρα στον κόσμο, έχοντας κατακτήσει τρεις φορές το βαρύτιμο τρόπαιο κι έχοντας φτάσει σε ακόμα τρεις τελικούς. Ενώ ο Φραντς Μπεκενμπάουερ έγινε ο δεύτερος προπονητής που είχε κατακτήσει το τρόπαιο και ως παίκτης (πρώτος ο Μάριο Ζαγκάλο) και ο πρώτος ως προπονητής και ως αρχηγός.

2002 Γερμανία - Βραζιλία 0-2

Ο τελευταίος τελικός της Γερμανίας, πριν από το φετινό. Η πολυνίκης του θεσμού Βραζιλία κι η χώρα με τους 7 τελικούς Γερμανία, κατά συνέπεια οι 2 πιο πετυχημένες ομάδες των Παγκοσμίων Κυπέλλων, διασταύρωναν τα "ξίφη" τους στον τελικό της Γιοκοχάμα, στην Ιαπωνία.

Ο ήρωας της Γερμανίας, Καν, έγινε ο μοιραίος παίκτης με το λάθος του στο 1ο γκολ του Ρονάλντο στον τελικό και λίγο αργότερα ο Βραζιλιάνος σκόραρε για 2η φορά στο ματς, κρίνοντας οριστικά την "παρθενική" συνάντηση των 2 αντιπάλων στην ιστορία των Μουντιάλ. Το τέλος της βραδιάς βρήκε τον Καφού να σηκώνει το τρόπαιο ως αρχηγός της "σελεσάο", όντας ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε σε 3 σερί τελικούς Μουντιάλ.