Μία προσωπική ιστορία για τον Τεόφιλο Στίβενσον

Η διαφορά δεν ήταν παρά μόνο δύο σκαλοπάτια αλλά και με αυτά είχε πρόβλημα. Δύο συνοδοί τον στήριξαν στους αγκώνες και ο Τεόφιλο Στίβενσον μπόρεσε να ανέβει τα δύο σκαλιά του Roof Garden του ξενοδοχείου της Συγγρού. Το έτος ήταν 2004, 32 χρόνια μετά από το χρυσό ολυμπιακό στα υπερβαρέα στο Μόναχο και οκτώ πριν τον θάνατο του.

Τρία, τέσσερα πράγματα έχουν μείνει ζωντανά από τους Ολυμπιακούς του 1972. Η δολοφονία των ισραηλινών αθλητών, η πτώση του Ράιαν στα 1500, ο τελικός του μπάσκετ και η νίκη του Τεόφιλο Στίβενσον απέναντι στο Ντουέιν Μπόμπικ στα υπερβαρέα. Όχι γιατί τα υπερβαρέα ανήκαν στους Αμερικάνους περισσότερο και από το Αγαλμα της Ελευθερίας, όχι γιατί κανένας δεν ήξερε ότι υπήρχε πυγμάχος που να τον έλεγαν Στίβενσον, αλλά γιατί τέτοιο θανατηφόρο κοντό κροσέ συνοδευόμενο από τόση εμπιστοσύνη στην αποτελεσματικότητα του δεν είχε ξαναφανεί. Ο Στίβενσον πέταξε το κροσέ στον Μπόμπικ, ο Μπόμπικ έμοιαζε να μην επηρεάζεται και ενώ ο Κουβανός τον παρακολουθούσε με ενδιαφέρον ο Αμερικάνος άρχισε να τρικλίζει σαν να είχε πάθει ηλίαση.

Σε μια εποχή που τα μετάλλια μετράγανε πολιτικά η Κούβα είχε κατακτήσει το χρυσό στην μεγάλη κατηγορία, η φωτογραφία από το ματς θα έμενε για πάντα στην είσοδο του Παλέ της Πυγμαχίας στην Αβάνα. Παρά τις πιέσεις να την κοπανήσει και να γίνει επαγγελματίας ο Στίβενσον θα συνέχιζε να κερδίζει μετάλλια.

Από κάποια στιγμή ανεβαίνοντας απλά στο ρινγκ, θυμάμαι σε ένα Παγκόσμιο στο Βελιγράδι να αντιμετωπίζει ένα Γιουγκοσλάβο ο οποίος έτρεχε για ένα γύρο στο ριγνκ να αποφύγει τον Στίβενσον. Το Παλέ άρχισε να γιουχάρει και ο Γιουγκοσλάβος στα τελευταία δευτερόλεπτα κράτησε την αναπνοή του σαν να έκανε βουτιά και έπεσε πάνω στον Στίβενσον. Αμέσως μετά ακούστηκε το καμπανάκι. Ο Γιουγκοσλάβος δεν σηκώθηκε από το σκαμνάκι. «Χτύπησε στο σόλαρ πλέξους» δήλωσε μετά το ματς ο προπονητής του. Με τον Στίβενσον όλοι είχαν πρόβλημα με το σόλαρ πλέξους.

Το 2004 ζήτησα από τον Στίβενσον να μου υπογράψει ένα αυτόγραφο πάνω σε ένα γάντι πυγμαχίας. Παρά το ότι ήταν προφανές ότι υπέφερε από την cerebral palsy, την κλασική ασθένεια των πυγμάχων, πήρε τον μαρκαδόρο, έβαλε την υπογραφή του και από κάτω πρόσθεσε Cuba. Το όνομα της χώρας που της ανήκε όσο και του ανήκε.