Μία ωραία ατμόσφαιρα στην ΑΕΚ

Μια ωραία ατμόσφαιρα εκεί στην ΑΕΚ. Τόσο ωραία, που ο κόσμος της ομάδας βρίσκεται σε δίλημμα. Δεν γνωρίζει, ποιον “πρόεδρο του χιλιάρικου” να εμπιστευθεί.

Τον Ξενιάδη που αν και (κατά δήλωσή του στη Δικαιοσύνη) συντηρεί την οικογένεια του με χίλια ευρώ τον μήνα, είναι όπως διατείνεται έτοιμος να βάλει δέκα εκατομμύρια στην ΑΕΚ; Ή τον Αδαμίδη που έχει παρατήσει δικηγορική καριέρα στο Λονδίνο, επίσης για χίλια ευρώ τον μήνα (και το κινητό πληρωμένο, άντε και μερικά ταξιδάκια για το καλό της ομάδας) και η καρέκλα (του προέδρου της ΑΕΚ) δεν τον αφήνει να παραιτηθεί στα αλήθεια; Γιατί στα ψέματα, έχει παραιτηθεί μερικές φορές…

Ένας Ξενιάδης να προσπαθεί ατάραχος (εκτός από μια φορά που έχασε την ψυχραιμία του και τα ‘βαλε με τον …μούτσο) να πείσει ότι αυτός θα δώσει τη λύση, με κεφάλαια κινέζικα (Χονγκ Κονγκ) που ο ίδιος θα διαχειρίζεται. Κι όταν ο Κυριάκος Θωμαΐδης άρχισε να του βγάζει ντοκουμέντα, τα αντέκρουσε σαν να είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου μια ακάλυπτη επιταγή ή οι οφειλές για εργοδοτικές εισφορές.

Και τα ξημερώματα, μετά το στούντιο του ΣΚΑΙ και τον πατσά που έφαγε στην παραλιακή, να προσγειώνεται στο κρατητήριο για οφειλές μερικών χιλιάδων ευρώ. Έτσι είναι αυτά. Στην Ελλάδα για τριάντα, σαράντα, πενήντα χιλιάρικα μπορεί να πας μέσα. Για να είσαι σίγουρα, απ’ έξω πρέπει να χρωστάς επταψήφιο νούμερο.

Ένας Οικονομόπουλος, που προσπαθούσε επί τρεις ώρες να πείσει ότι τις μετοχές τις έχουν ο Νοτιάς και οι Σαπόρτερς (κατά Γιδόπουλο, οι …φωτορεπόρτερς) και ότι η Μόργκαν απλώς κάνει τον παρατηρητή απ’ έξω. Αντί να πει στον κόσμο την αλήθεια, ότι όποιος θέλει να πάρει την ΠΑΕ ΑΕΚ, την πόρτα της Μόργκαν θα πρέπει να χτυπήσει και όχι του Νοτιά και του Αδαμίδη. Ευτυχώς που τα είπε χύμα ο Σταθάκος και ο κόσμος κατάλαβε τι παίζει στην ΑΕΚ και που το πάνε το πράγμα.

Η απορία μου ωστόσο, που είναι και απορία φαντάζομαι πολλών ΑΕΚτζήδων, έχει να κάνει με την επιμονή του Οικονομόπουλου να αποδείξει (με υπονοούμενα και ερωτήσεις δια της πλαγίας οδού) πόσο σαθρό είναι το οικονομικό και κυρίως το ηθικό υπόβαθρο του Ξενιάδη.

Κι εγώ και όλοι να δεχτούμε, ότι ο Ξενιάδης είναι αφερέγγυος. Ότι ελέγχεται για το επιχειρηματικό του παρελθόν, ότι υπάρχουν (πρωτόδικες) καταδικαστικές αποφάσεις, ότι τέλος πάντων δεν είναι η ΑΕΚ για τα μούτρα και τα χέρια του. Το ερώτημα μου, η απορία μου είναι για ποιο λόγο, εδώ και 10 μέρες (από τις 30 Δεκεμβρίου) δεν τελειώνει η ΑΕΚ το θέμα Ξενιάδη; Γιατί δεν βάζει τελεία και παύλα με μια απλή ανακοίνωση (όπως έκανε και με τον Κοζώνη); Είναι δυνατόν να ζητάει η ΑΕΚ δέκα εκατομμύρια ευρώ, για να του παραδώσει τα κλειδιά του μαγαζιού, ενώ στην πραγματικότητα αμφισβητεί την οικονομική και ηθική επάρκειά του; Η εμφάνιση του Σαλιαρέλη στο ραντεβού των Φώτων ήταν μια καλή αφορμή αλλά δεν αξιοποίησαν την ευκαιρία.

Το θέμα Ξενιάδη θα είχε τελειώσει οριστικά, αν δεν ήταν στη μέση το τοπ δικηγορικό γραφείο Σινανιώτη-Δεληκωστόπουλου. Από εκεί πηγάζει μια αισιοδοξία, ότι ο πελάτης τους θα πάρει τις μετοχές της ΑΕΚ. Δεν είμαι ωστόσο καθόλου σίγουρος ότι ο Ξενιάδης θα δείξει τα χρήματα στον Αδαμίδη. Μπορεί οι δικηγόροι του να τον έχουν συμβουλέψει διαφορετικά. Να δείξει τα χρήματα πρώτα στην Μόργκαν. Κι αυτό θα έχει τη σημασία του.

Μέσα στον μεταμεσονύχτιο τσακωμό Ξενιάδη – Οικονομόπουλου, με διαιτητή στη μέση τον Γιδόπουλο πότε να παίζει …90-10 και πότε να κόβει το καρπούζι στη μέση αλλά να δίνει τα σπόρια στον υποψήφιο επενδυτή, αποκαλύφθηκε η είδηση της ημέρας. Το σχέδιο που έχουν σκαρφιστεί στα Σπάτα για να κερδίσουν χρόνο. Για να σώσουν, θέσεις και καρέκλες. Να πάρουν, λέει, δάνειο με εγγύηση τις απαιτήσεις της ΑΕΚ από τον Ψωμιάδη. Κι από ποιον θα το πάρουν αυτό το δάνειο; Από τράπεζα; Ανέκδοτο. Από τοκογλύφους; Επικίνδυνα πράγματα. Από τους μετόχους; Μάλιστα, εδώ είμαστε.

Πολύ πιθανόν να βρισκόμαστε μπροστά σε μια καινούρια φάμπρικα. Τόσα χρόνια Νοτιάς, Παππάς και λοιποί “ευεργέτες” της ΑΕΚ, χρηματοδοτούσαν την ομάδα, κεφαλαιοποιούσαν τα χρήματα που έβαζαν, αλλά οι μετοχές που δεν τις έχουν πλέον, αξίζουν όσο και οι χαρτοπετσέτες (αν είχαν φτιάξει ένα ελκυστικό προϊόν, μια πολύ καλή ομάδα, οι μετοχές θα είχαν το τίμημα τους). Έκλεισαν την κάνουλα και τώρα με μπροστάρη τον δικηγόρο Οικονομόπουλο, που προαλείφεται για νέος πρόεδρος (ο 44ος) της ΑΕΚ, βρήκαν και την καινούρια πατέντα. Να βάζουν τα χρήματα οι μέτοχοι, όσοι το επιθυμούν τέλος πάντων, με τη μορφή δανείου και όταν μια μέρα πάρει λεφτά η ΑΕΚ από τον Ψωμιάδη να τους επιστραφούν πίσω. Προφανώς χωρίς τόκο, διότι αν δεν κάνω λάθος απαγορεύεται ένας μέτοχος να κάνει ταμειακές διευκολύνσεις με τόκο σε μια ανώνυμη εταιρία (εκτός κι αν βρουν άλλα παραθυράκια).

Εκεί λοιπόν που οι μέτοχοι της χρωστάνε της ΑΕΚ, θα φτάσουμε στο σημείο να τους χρωστάει κι από πάνω η ΑΕΚ. Ο λογαριασμός ο περσινός, σεζόν 2010-11, μπάτζετ, προϋπολογισμός, είναι απλήρωτος. Γι’ αυτό λέω ότι της χρωστάνε από πέρσι. Και με το νέο κόλπο, θα δανείζεται η ΑΕΚ με εγγύηση η οποία προς το παρόν είναι κοπανιστός αέρας. Όταν θα είναι σε θέση η ΑΕΚ να εισπράξει χρήματα από τον Ψωμιάδη (αν στο μεταξύ δεν έχει γίνει κάποιος συμβιβασμός), μπορεί τα λεφτά του Μάκαρου να μην φτάνουν για να ξοφληθούν τα δανεικά που θα δώσει ο Νοτιάς, ο Κασνακίδης, ο Γρυσμπολάκης, οι πρώην και άφαντοι μέτοχοι. Πιθανόν και ο ίδιος ο Οικονομόπουλος να δώσει δανεικά στην ΑΕΚ, ελπίζοντας (και) στην βαρβάτη προμήθεια που (δικαίως) θα εισπράξει, όταν κάποτε λήξει το θέμα Ψωμιάδη.

ΥΓ: Η δεύτερη είδηση της ημέρας είναι ότι τα βρήκαν Οικονομόπουλος και Τροχανάς. Τα μεταμεσονύχτια μπινελίκια, στην τηλεοπτική συχνότητα του ΣΚΑΙ, διαδέχτηκαν οι γλύκες και τα μέλια. “Μιχαλάκη μου, Χαρούλη μου” και “Χαρούλη μου, Μιχαλάκη μου”. Μια ωραία ατμόσφαιρα…

ΥΓ 2: Άψογος ο Χατζηχρήστος, κοιμόταν και η τύχη του δούλευε. Μέχρι και τα …900 χιλιάρικα εξασφάλισε (για την ερασιτεχνική) μισοκοιμισμένος από τον Ξενιάδη. Στον ξύπνιο του δηλαδή πόσα θα του πάρει;