Leeds United: Ο έκπτωτος γίγαντας

Από τον Χάουαρντ Γουίλκινσον και το πρωτάθλημα του 1992 μέχρι τον Ντέιβιντ Ο’ Λίρι και τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ το 2001, η Λιντς κατάφερε να ξαναβρεί τη χαμένη της αίγλη, να φτάσει στην κορυφή της Αγγλίας και να αγγίξει την κορυφή της Ευρώπης. Εξι χρόνια μετά, βρίσκεται στη League 1, υπό ασταθές διοικητικό καθεστώς, με διαλυμένο ρόστερ και απογοητευμένους φιλάθλους.

Leeds United: Ο έκπτωτος γίγαντας
Από τον Χάουαρντ Γουίλκινσον και το πρωτάθλημα του 1992 μέχρι τον Ντέιβιντ Ο’ Λίρι και τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ το 2001, η Λιντς κατάφερε να ξαναβρεί τη χαμένη της αίγλη, να φτάσει στην κορυφή της Αγγλίας και να αγγίξει την κορυφή της Ευρώπης. Εξι χρόνια μετά, βρίσκεται στη League 1, υπό ασταθές διοικητικό καθεστώς, με διαλυμένο ρόστερ και απογοητευμένους φιλάθλους.

Εξι χρόνια ήταν αρκετά ώστε μία ομάδα που απέπνεε προσδοκίες και χαρακτηριζόταν ως "Σταχτοπούτα" του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, να καταβαραθρωθεί, χρεωμένη μέχρι το λαιμό, δίχως άμεσες ελπίδες επιστροφής στα κορυφαία ποδοσφαιρικά στρώματα. Η ομάδα που κάποτε κοιτούσε στα μάτια την Μπαρτσελόνα, την Ρεάλ Μαδρίτης και τη Μίλαν, τώρα θα ταξιδεύει στις έδρες της Κρου και της Τσέλτεναμ για να δοκιμάσει τις τύχες της.

Στην προτελευταία αγωνιστική της Championship, η Λιντς έμεινε στην ισοπαλία στο "Ελαντ Ρόουντ" με την Ιπσουιτς, τη στιγμή που η Χαλ κέρδιζε την Κάρντιφ και ξέφευγε τρεις βαθμούς από τα "παγώνια", αλλά με πολύ καλύτερη διαφορά τερμάτων. Τραγική ειρωνεία: στην προεδρία της Κάρντιφ, η ήττα της οποίας "καταδίκασε" τη Λιντς, βρίσκεται ο πρώην πρόεδρος της τελευταίας, Πίτερ Ρίντσντεϊλ, ο οποίος κατηγορείται από τους πάντες για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ομάδα. Κι όχι αδίκως…

Αγγίζοντας την κορυφή

Με τον Τζορτζ Γκράχαμ στον πάγκο και τον Πίτερ Ρίντσντεϊλ στα ηνία, η Λιντς καταφέρνει το 1999 να κερδίσει την έξοδό της στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Την επόμενη σεζόν φτάνει μέχρι τα ημιτελικά του θεσμού και τερματίζει τρίτη στο πρωτάθλημα. Μελανό σημείο, ο θάνατος δύο φιλάθλων της στην αναμέτρηση με τη Γαλατάσαράι στην Τουρκία, σε επεισόδια στο περιθώριο του πρώτου ημιτελικού του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.

Η έξοδος στο Τσάμπιονς Λιγκ "γλύκανε" τον διοικητικό ηγέτη του συλλόγου, ο οποίος θεώρησε την παρουσία στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση ως την "παχιά αγελάδα" της Βίβλου. Αγνόησε όμως τη συνέχεια της ιστορίας…

Οι επενδύσεις σε μεταγραφές αλόγιστες, με τους Ντάνι Μιλς, Μάικλ Ντουμπερί, Μάικλ Μπρίτζες, Τζέισον Γουίλκοξ και Ντάρεν Χάκερμπι να φορούν τη λευκή φανέλα, είχαν αρχίσει από την προηγούμενη σεζόν. Η έξοδος στο Τσάμπιονς Λιγκ έφερε στο Γιόρκσαϊρ τους Ολιβιέ Ντακούρ, Μαρκ Βίντουκα, Ντομένικο Ματέο και Ρίο Φέρντιναντ. Ο τελευταίος, μάλιστα, αποκτήθηκε από την Γουέστ Χαμ έναντι 26,4 εκατομμυρίων ευρώ, με τον ατζέντη του, τον Νορβηγό Ρούνε Χάουγκε, να λαμβάνει 2,5 εκατομμύρια ευρώ μόνο και μόνο για να διασφαλίσει τη μεταγραφή!

Η Λιντς πραγματοποιεί εξαιρετική εμφάνιση στην πρώτη της παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ και καταφέρνει να φτάσει μέχρι τα ημιτελικά, όπου αποκλείεται από την Βαλένθια. Οι βλέψεις του Ρίντσντεϊλ είχαν αγγίξει το "ταβάνι" κι έτσι εξασφαλίζει δάνειο 90 εκατομμυρίων ευρώ ώστε να πραγματοποιήσει μεταγραφές και να ενισχύσει ακόμα περισσότερο το ρόστερ. Εγγύησή του ήταν η νέα έξοδος στο Τσάμπιονς Λιγκ και οι "χρυσοφόροι" όμιλοι. Φευ…

Η κατρακύλα…

Οι Ρόμπι Κιν (17,5 εκατομμύρια ευρώ) και Ρόμπι Φάουλερ (16 εκατομμύρια ευρώ) αποκτήθηκαν παρά την ύπαρξη ήδη των Αλαν Σμιθ, Χάρι Κιούελ, Μαρκ Βίντουκα και Μάικλ Μπρίτζες στην επίθεση των "παγωνιών", με τον Ντέιβιντ Ο’ Λίρι να μην έχει αντιληφθεί την κρίσιμη κατάσταση των ταμείων της ομάδας. Ο Σεθ Τζόνσον κόστισε 10 εκατομμύρια ευρώ (!) για να αποκτηθεί από τηΝτέρμπι Κάουντι και δίχως τα έσοδα από το Τσάμπιονς Λιγκ, τα χρέη της ομάδας ξεπέρασαν τα 150 εκατομμύρια ευρώ.

Τη νέα σεζόν, αν και τα πράγματα μοιάζουν δυσοίωνα, η Λιντς καταφέρνει να βρεθεί στην κορυφή του πίνακα της βαθμολογίας το χειμώνα. Η άφιξη του 2002, όμως, επιφέρει κατακόρυφη πτώση στην πορεία της και εν τέλει μία διόλου τιμητική πέμπτη θέση. Τα χρέη είχαν μειωθεί στα 113 εκατομμύρια ευρώ, αλλά ήταν και πάλι δυσβάσταχτα.

Παραδείγματα προς αποφυγή

Ο Τζον Τόσακ ανέλαβε την Σουόνσι τον Απρίλιο του 1978 από την τέταρτη κατηγορία και την ανέβασε στην πρώτη το 1981. Το 1986, ο ουαλικός σύλλογος επέστρεψε και πάλι εκεί από όπου άρχισε.

Η πρωταθλήτρια της τρίτης κατηγορίας του 1963, Νορθάμπτον, έφτασε μέχρι την πρώτη κατηγορία το 1965, ωστόσο υποβιβάστηκε μετά από μία σεζόν. Το 1994 απέφυγε οριακά τον υποβιβασμό στην Conference.

Η Γουίμπλεντον αγωνίστηκε το 1977 για πρώτη φορά στο επαγγελματικό πρωτάθλημα, προβιβάστηκε στην πρώτη κατηγορία το 1986, κέρδισε τη Λίβερπουλ στον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας το 1988, ωστόσο υποβιβάστηκε το 2000 και μετακόμισε στο Μίλτον Κέινς το 2004. Τη φετινή σεζόν εξασφάλισαν θέση στα πλέι οφ ανόδου της League 2!

Ο Ο’ Λίρι απολύεται, ο Τέρι Βέναμπλς αναλαμβάνει την ομάδα η οποία, όμως, αναγκάζεται να "εκποιήσει" τα "αστέρια" της για να επιβιώσει. Ρίο Φέρντιναντ, Ρόμπι Κιν, Τζόναθαν Γούντγκεϊτ και Ρόμπι Φάουλερ αποτελούν παρελθόν, όπως και ο Βέναμπλς μετά από λίγο καιρό διαμάχης με τον Ρίντσντεϊλ, με τον Πίτερ Ριντ να τον διαδέχεται, αλλά να παλεύει με πενιχρά μέσα να σώσει την ομάδα από τον υποβιβασμό. Αυτό το πετυχαίνει ο διάδοχός του, Εντι Γκρέι, ο οποίος αναλαμβάνει ως υπηρεσιακός.

Την πόρτα της εξόδου πέρασε τον Μάρτιο του 2003 και ο Πίτερ Ρίντσντεϊλ, αφήνοντας εκείνη τη στιγμή πίσω του χρέη 116 εκατομμυρίων ευρώ. Το "Ελαντ Ρόουντ" και οι προπονητικές εγκαταστάσεις "Θορπ Αρκ" υποθηκεύτηκαν για να αποπληρωθούν μέρη των οφειλών και ο κατήφορος δεν είχε τελειωμό. Το καλοκαίρι του 2004 τα "παγώνια" τερματίζουν στην τελευταία θέση της βαθμολογίας και μετά από 14 χρόνια επιστρέφουν στην Championship.

Η νηνεμία πριν την καταιγίδα

Ο στόχος που τέθηκε με βάση το ιστορικό υπόβαθρο ήταν η άμεση επιστροφή στην Premiership. Η απτή πραγματικότητα ήταν ο σύλλογος να διασωθεί και αυτό το πέτυχε μόνο με την αρωγή του πρώην ιδιοκτήτη της Τσέλσι, Κεν Μπέιτς, ο οποίος απέκτησε το 50% των μετοχών και προσέφερε μία αίσθηση διοικητικής σταθερότητας.

Το 2004-05 καταφέρνει να τερματίσει στο μέσο της βαθμολογίας και την επόμενη σεζόν, με σημαντική ενίσχυση για τα διαμορφωθέντα δεδομένα, καταφέρνει να φτάσει μέχρι τον τελικό των πλέι οφ της ανόδου. Εκεί αντιμετωπίζει την Γουότφορντ, η οποία εν τέλει παίρνει το "εισιτήριο" για την Premiership, το οποίο εκ των υστέρων αποδείχθηκε… μετ’ επιστροφής, αφού τη νέα σεζόν θα αγωνίζεται και πάλι στην Championship.

Οκτώβριος του 2006 και η Λιντς βρίσκεται στην προτελευταία θέση της βαθμολογίας. Ο Μπέιτς αποφασίζει να πάρει δραστικά μέτρα και να δώσει το "τιμόνι" της ομάδας σε δύο παλιούς του γνωστούς, τον Ντένις Γουάιζ και τον Γκουστάβο Πογέτ, πρώην παίκτες της Τσέλσι. Η κίνησή του χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό, αλλά και σκεπτικισμό, αφού αμφότεροι υπήρξαν σημαντικοί ποδοσφαιριστές και γνώριζαν τα μυστικά της μπάλας, ωστόσο η προπονητική τους εμπειρία ήταν μηδαμινή.

Οι τομές τους ήταν άμεσες στην ομάδα, ωστόσο η διάβρωση που είχαν υποστεί τα "παγώνια" είχε επηρεάσει και τη νοοτροπία και των ποδοσφαιριστών. Ο Κέβιν Νίκολς, ο ορισθείς από τον Γουάιζ αρχηγός της ομάδας, κατηγορείται από τον προπονητή του ότι διέρρευσε τα συστήματα του συλλόγου πριν το παιχνίδι με την Κρίσταλ Πάλας στον αντίπαλο. Ο Γουάιζ αποκάλυψε το ζήτημα χωρίς να κατονομάσει τον αρχηγό της ομάδας του, ωστόσο υπογράμμισε ότι ο ένοχος δεν θα ξαναέπαιζε στη Λιντς. Οπερ και εγένετο…

Τίτλοι τέλους

Η Λιντς βολόδερνε στις θέσεις κάτω από τη ζώνη του υποβιβασμού, δίχως να καταφέρει να πάρει ανάσα έστω και για λίγες αγωνιστικές. Στην 45η αγωνιστική υποδεχόταν την Ιπσουιτς στο "Ελαντ Ρόουντ", με μοναδικό θετικό αποτέλεσμα να λογίζεται η νίκη. Οι γηπεδούχοι προηγήθηκαν στο σκορ, αλλά στο 88’ δέχθηκαν την ισοφάριση και το 1-1 τους "καταδίκαζε".

Οι φίλαθλοι της ομάδας, εξαγριωμένοι από αυτό που προοικονομούσε η ισοπαλία, εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο και διέκοψαν το παιχνίδι. Ενα παιχνίδι που εκτός των άλλων, είχε και αποχαιρετιστήριο χαρακτήρα, αφού ήταν το τελευταίο του Γκάρι Κέλι, του 32χρονου Ιρλανδού, ο οποίος συμπλήρωνε 531 εμφανίσεις στα 16 χρόνια του με το σύλλογο. Η εορτή που είχε προγραμματιστεί δεν έγινε ποτέ, αφού στον αγωνιστικό χώρο κυκλοφορούσε πλέον η μήνη και η απογοήτευση των φιλάθλων για τον διαφαινόμενο υποβιβασμό.

Αυτός δεν ήρθε μαθηματικά, ωστόσο δεν υπήρχαν πολλές ελπίδες. Αυτές εξανεμίστηκαν λίγες μέρες αργότερα, από τον "βραχνά" που οδήγησε την ομάδα σε αυτά τα δύσβατα μονοπάτια, τα χρέη. Ο σύλλογος τέθηκε σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης, αφού τα χρέη των 50 εκατομμυρίων ευρώ δεν κατέστη δυνατό να αποπληρωθούν.

Δέκα βαθμοί αφαιρούνται από τη συγκομιδή της ομάδας, η οποία υποχωρεί στην τελευταία θέση της βαθμολογίας και υποβιβάζεται στην τρίτη τη τάξει κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος. Ο όλεθρος έχει ολοκληρωθεί. Τα ευρωπαϊκά "σαλόνια" του 2001 μετατρέπονται σε επαρχιακά γήπεδα και το άλλοτε καμάρι του Γιόρκσαϊρ, πλέον αποτελεί το "μαύρο πρόβατο" της περιοχής.

Οσο για το μέλλον, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για χαμόγελα, αφού τα χρέη παραμένουν πάνω από 15 εκατομμύρια ευρώ και για έναν έκπτωτο γίγαντα όπως η Λιντς, δεν υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από σοβαρούς επενδυτές, οι οποίοι έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους σχεδόν αποκλειστικά στην Premiership. Εκεί όπου κάποτε η Λιντς του Ερίκ Καντονά στερούσε από τον Αλεξ Φέργκιουσον το πρώτο του πρωτάθλημα με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 1992. Εκεί όπου πριν λίγες μέρες, οι "κόκκινοι διάβολοι" κατακτούσαν τον ένατο τίτλο τους υπό τον Σκοτσέζο τεχνικό, ενώ τα "παγώνια" βρίσκονται πλέον δύο κατηγορίες χαμηλότερα…


Πηγή στοιχείων: Times

News 24/7

24MEDIA NETWORK