Φαρμάκι

«Κυρίες ήρθαμε, κυρίες φύγαμε» που λένε και στην προτελευταία μας εμφάνιση ως Οριεντάλες όπου δώσαμε και δύο φολκλόρ κλαδέματα αλά παλαιά. Ένα το θεαματικό στον συμπαθή Ολλανδό ντε Ζέουβ, που μετά το θεαματικό ψαλίδι, σπλατς στην μούρη από τον ποδοσφαιριστή Κάσερες, ο οποίος αποκαλεί τον εαυτό του Παναγιώτη. Δεύτερο το τεχνικό κλαδεματάκι που ρίχνει ο Μάξι Περέιρα σε έναν ατυχή Ολλανδό που είναι state of the art. Στο 21ο λεπτό, όταν στην γραμμή του πλαγίου άουτ αγκαλιάζει από πίσω τον Ρόμπεν, αν δεν κάνω λάθος, και μετά γλιστράει στην πλάτη του κλείνοντας σαν ψαλίδι τα πόδια πριν ακουμπήσει το έδαφος. Το κλάδεμα πρέπει να εκτιμήθηκε από τους connoisseur της τέχνης, αλλά όχι και από τον Ρόμπεν που χτυπιόταν στο έδαφος βλέποντας την καριέρα του να περνάει μπροστά από τα μάτια του.

Ποδοσφαιρικά τώρα στο Ολλανδία-Ουρουγουάη δεν μπορεί να υπάρχει παράπονο. Για τους ουδέτερους υπήρχαν πέντε γκολ, με το γκολ του Τζιοβάνι φαν Μπρόκχορστ να είναι ένα από τα καλύτερα του Μουντιάλ. Υπήρξε μπάλα, υπήρξαν κλαδέματα, γίνανε τσαμπουκάδες και στο τέλος είχαμε και αγωνία όταν έφυγε η ψυχή των Ολλανδών και όλοι εμείς οι οπαδοί της Ουρουγουάης βρίζαμε τον Οσκαρ Ταμπάρες, που πριν το τέλος είχε βγάλει τον Ντιέγκο Φορλάν σαν το ματς να είχε τελειώσει.

Επίσης θέλω να πω ότι από εδώ και εμπρός δεν ξαναπαίζω την ομάδα που στηρίζω να χάσει στο στοίχημα. Γιατί έβλεπα –και σωστά– ότι η Ολλανδία θα το κερδίσει το ματς. Στο ανεβοκατέβασμα των τιμών το βρήκα στην Betfair στο 1.78 και δεν άντεξα. Επίσης, έβλεπα -και σωστά– τον Ρόμπεν να σκοράρει στο anytime. Μια χαρά βγήκαν όλα, αλλά η ήττα της Ουρουγουάης μου τα φαρμάκωσε.

Τώρα για το σημερινό το ματς ανάμεσα στην Ισπανία και την Γερμανία. Πρέπει να είναι οι πιο διαφορετικές ομάδες που παίζουν στο Μουντιάλ. Οι Γερμανοί δεν γυρίζουν την μπάλα με τίποτα, δεν ενδιαφέρονται για την κατοχή και κοιτάνε να κατέβουν δια της «συντομοτέρας οδού» στην αντίπαλη περιοχή, ενώ οι Ισπανοί παίζουν αυτό το μυστήριο «τσούκου, τσούκου μπολ» με την μπάλα να κατεβαίνει με άπειρες πάσες προς την αντίπαλη περιοχή μέχρι που οι αντίπαλοι να βλαστημήσουν την ώρα και την στιγμή που αντί για ματς βρέθηκαν να παίζουν το κορόιδο.

Οι Ισπανοί έχουν για διεμβολιστή τον Βίγια, που τις περισσότερες φορές θα πέφτει πάνω στον πιο ευκίνητο Γερμανό της άμυνας τον Λαμ. Αντίθετα οι Γερμανοί θα έχουν χώρους από την μεριά του Ράμος και θα ταλαιπωρήσουν τον Καπντεβίλα που δεν σκίζει από ταχύτητα. Αλλά και οι Ισπανοί στο κέντρο με τον Ινιέστα και τον Τσάβι θα κουράσουν τον Κεντίρα και τον Σβάινστάιγκερ που από ηλικία είναι μικροί, αλλά βαρύς από σώμα. Συμπέρασμα; Πιάσε το αυγό και κούρευτο...

Από τα ματς που πριν ξεκινήσει δεν μπορείς να μαντέψεις τι θα γίνει και όταν θα γίνει λες «πως δεν το είχα καταλάβει πριν αρχίσει». Και με τους Ολλανδούς να το παρακολουθούν και να παρακαλάνε να περάσει η Ισπανία. Όχι επειδή είναι η ασθενέστερη ομάδα, αλλά επειδή οι Γερμανοί είναι σπεσιαλίστες να τους ψαρώνουν.