Δαβίδ και Γολιάθ

Ίσως φανεί άνισος ο παραλληλισμός, όμως η Εθνική μας ομάδα (ΚΑΙ στα δυο ματς, το τονίζω!) μου θύμισε τους αγώνες του Ολυμπιακού με την Τσέλσι. Δαβίδ με Γολιάθ, δηλαδή.

Βέβαια, για να έχει κάποιος το ρόλο του Δαβίδ θα πρέπει να το αποδεχθεί πρώτα ο ίδιος, όπως επίσης να αποδεχθεί ότι ο αντίπαλος είναι ο Γολιάθ, ένα είδος φόβητρου δηλαδή, που μοιάζει αξεπέραστο εμπόδιο.

Ας ξεκινήσω λίγο ανάποδα, από το Γολιάθ δηλαδή. Εν προκειμένω τη Σουηδία και τη Ρωσία. Μοιάζει τραγελαφικό μιά πρωταθλήτρια Ευρώπης να θεωρεί Γολιάθ π.χ.τη Σουηδία. Φανταστείτε οποιαδήποτε άλλη ομάδα της Ευρώπης που σέβεται τον εαυτό της (αλλά και τα πεπραγμένα της) να θεωρεί φόβητρο τη Σουηδία. Μοιάζει αστείο. Κι όμως αληθινό θα έλεγε κανείς. Επειδή λέει η Σουηδία έχει τον Ιμπραήμοβιτς και το γερο-Λάρσον.

Μια ομάδα μέτρια προς καλή, που στηρίζεται στην ομαδική δουλειά και μπήκε να παίξει απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης. Το λογικό θα ήταν να είμαστε εμείς το φόβητρο, ο Γολιάθ δηλαδή. Και όμως ο Ρεχάγκελ μας καταδίκασε να είμαστε Δαβίδ. Όχι από ρεαλισμό, αλλά επειδή είναι και αυτός κατώτερος των περιστάσεων, να διαχειριστεί δηλαδή τον τίτλο του φαβορί.

Τί ποιο λογικό από ένα 4-3-3 με τρία αξιόπιστα αμυντικά χάφ και τον Κυργιάκο πάνω στο Ζλάταν; Με δύο μπάκ που βοηθούν αμυντικά (Τοροσίδης,Σειταρίδης) και ένα Δέλλα να καθαρίζει ότι ξεφύγει από τους άλλους. Με γρήγορους επιθετικούς (Σαλπιγγίδη, Γκέκα) και έναν πιο ψηλό (Αμανατίδη,Σαμαρά).

Όλοι οι παίκτες μας είναι αξιόλογοι και ήταν στα μέτρα τους το παιχνίδι, δε μιλάμε για καμία υπερομάδα, η Σουηδία, ήταν προς Θεού. Αδίκησε τους παίκτες του ο Ρεχάγκελ, βέβαια τί μπορει να περιμένει κανείς από έναν αναχρονιστικό προπονητή; Δε φταίει αυτός όμως. Έπαιζε με τη σιγουριά ότι δε θα του πει κανείς τίποτα, ό,τι και αν γινόταν.

Και εν πάσει περιπτώσει, ας έπαιζε 5-4-1 με τη Ρωσία που είναι πολύ πιο επικίνδυνη ομάδα από τη Σουηδία, πιο γρήγορη και τεχνική. Άλλωστε εάν έπαιρνε το 3ποντο απέναντι στη Σουηδία, μας βόλευε ένα Χ με τη Ρωσία. Και βλέπεις το 4-3-3 με τη Ρωσία και αναρωτιέσαι πότε πήγες τελευταία φορά στον οφθαλμίατρο. Πάλι καλά που έληξε 0-1 το ματς. Άν έπαιζε και ο Αρσάβιν και ο Πογκρέμπνιακ...

Επιτέλους ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Δέλλας, Λυμπερόπουλος, Χαριστέας και Γιαννακόπουλος δεν έχουν θέση πλέον στην Εθνική, ας το καταλάβουν μόνοι τους. Είναι καιρός για ανανέωση και όχι για εμμονές. Είχαμε την πλέον ανίκανη ομάδα στο EURO, δεν ήταν εικόνα αυτή. Και η ανανέωση ξεκινάει από το κεφάλι. Ο νοών νοείτω...

Με τιμή,
Μάριος Νεμέας, Αθήνα