Τέτοια ανάδειξη αρχηγού ούτε στις αλάνες που παίζαμε μικροί

Τα κριτήρια ως προς την ανάδειξη των αρχηγών διαφέρουν από ομάδα σε ομάδα και από γενιά σε γενιά. Τα παλιότερα χρόνια επιλέγονταν συνήθως να φοράνε το περιβραχιόνιο οι μεγαλύτεροι σε ηλικία παίκτες ή έστω οι πιο έμπειροι. 

Αυτό δεν αποτελεί πια απαραίτητη προϋπόθεση.

Πλέον, ως κάπτενς αναγνωρίζονται εκείνοι που μεταξύ άλλων διαθέτουν ηγετικές ικανότητες. Εκείνοι που στις δύσκολες στιγμές έχουν το κουράγιο να διατηρούν την ψυχραιμία τους, εμπνέοντας και τους υπόλοιπους συμπαίκτες τους να τους ακολουθήσουν.

Βέβαια, αν είσαι παίκτης της Μπρέντφορντ, είτε είσαι ο χειρότερος είτε ο κορυφαίος, τότε μπορείς να ελπίζεις στο περιβραχιόνιο. Είναι κορώνα-γράμματα. Κυριολεκτικά...

Μετά την φυγή του αρχηγού Τζον Ίγκαν για την Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, ο προπονητής του συλλόγου, Ντιν Σμιθ αποφάνθηκε ότι "απαιτείται συλλογική ευθύνη όσον αφορά την αρχηγία". Τι σημαίνει αυτό;

Πως "πριν την έναρξη του κάθε αγώνα οι παίκτες θα ρίχνουν κέρμα" και σε όποιον... λάχει η καλή "θα χρίζεται αρχηγός". Πρώτος μάγκας ο κόουτς Σμιθ...

Βέβαια, δικαιολόγησε αυτή του την επιλογή λέγοντας ότι "έχω στο μυαλό μου 5-6 πιθανούς αρχηγούς και θα ήταν άδικο αν ονόμαζα κάποιον απ' αυτούς. Άλλωστε δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να αναπτύξουμε νέους ηγέτες ειδικά απ' την στιγμή που δεν έχουμε κάπτεν. Θα παίρνουμε την ευθύνη ως σύνολο".

Παρόμοιες τακτικές ακολουθούνται πάντως σε αθλήματα όπως το κρίκετ και το ράγκμπι.