Ο Βενσάν Κομπανί αποφάσισε να επαναστατήσει (ξανά)

Κατέκτησε 12 τίτλους σε 11 χρόνια και μεγάλωσε ποδοσφαιρικά παρέα με τη Μάντσεστερ Σίτι. Τώρα θέλει να γίνει Γκουαρδιόλα στη θέση του Γκουρδιόλα. Ο Βενσάν Κομπανί δεν έλαβε μια απρόσμενη απόφαση.

Manchester City's team captain Vincent Kompany lifts the trophy after winning the English FA Cup Final soccer match between Manchester City and Watford at Wembley stadium in London, Saturday, May 18, 2019. Manchester City won 6-0. (AP Photo/Tim Ireland)
Manchester City's team captain Vincent Kompany lifts the trophy after winning the English FA Cup Final soccer match between Manchester City and Watford at Wembley stadium in London, Saturday, May 18, 2019. Manchester City won 6-0. (AP Photo/Tim Ireland) AP PHOTO/TIM IRELAND

Επέλεξα να επαναστατήσω ενάντια σε αυτό που ένα τέλος επιδιώκει να είναι

***

Το αποχαιρετιστήριο γράμμα του Βενσάν Κομπανί λαμβάνει το ρόλο και το χώρο ενός ιδιόχειρου μανιφέστο. Είναι η προκήρυξη της εσωτερικής κατάστασης του Βέλγου κεντρικού αμυντικού.

" Ο χρόνος μου για να φύγω έχει φτάσει πλέον".

Η κίνησή του υπήρξε αιφνιδιαστική, πολλοί γούρλωσαν τα μάτια. " Ενδεχομένως να σας προκαλεί έκπληξη". Ούτε 24 ώρες μεσολάβησαν από το εκθαμβωτικό 6-0 επί της Γουότφορντ στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, με το οποίο οι Πρωταθλητές Αγγλίας ισοφάρισαν την επίδοση της Μπέρι από το 1903 (6-0 την Ντέρμπι Κάουντι) και ταυτόχρονα αυτοανακηρύχθηκαν ως 'Fourmidables' - απόρροια της κατάκτησης των 4 εγχώριων τροπαίων (Σούπερ Καπ, Λιγκ Καπ, Πρωτάθλημα, Κύπελλο).

Η απόφαση του 33χρονου στόπερ ήταν ειλημμένη από καιρό. Είχε καταγραφεί στο σκληρό δίσκο του μυαλό του. Τα 11 χρόνια στο Μάντσεστερ δεν θα 'σβηναν μονοκοντυλιά σ' ένα βράδυ. Απαιτούσαν καθαρή σκέψη κοιτάζοντας σταθερά το ταβάνι πριν από το βαθύ ύπνο, ειλικρινείς κουβέντες μπροστά στον καθρέπτη του μπάνιου, μια ολόκληρη διεργασία αυτογνωσίας.

" Είναι η πιο παθιασμένη, αλλά και ορθολογική απόφαση που έχω πάρει ποτέ".

Ο Κομπανί δεν έθεσε τα χρονικά όρια της μεταστροφής του, πότε καταστάλαξε. Πιθανόν πολύ πριν από το απροσδόκητο δικό του γκολ στη -δίχως επιστροφή- αναμέτρηση με τη Λέστερ. Γκολ με το οποίο οι 'πολίτες' εξασφάλισαν ουσιαστικά τον δεύτερο σερί τίτλο στην Premier League. Βρήκε χώρο, το δοκίμασε, τράνταξε τα δίχτυα. Ήταν ομολογουμένως η συμβολικότερη στιγμή της καριέρας του στη Σίτι.

Εξήγησε μόνο το γιατί διάλεξε τώρα να γίνει παίκτης-προπονητής στην Άντερλεχτ. Μίλησε για μια τυχαία συνάντηση και το τηλεφώνημα που δέχθηκε αργότερα. Δεν τον έπεισαν, του χάρισαν την αφορμή. Ήξερε ήδη.

Διότι " έζησα το όνειρο εδώ. Έμαθα τόσα πολλά τα τελευταία 3 χρόνια. Από έναν εκπληκτικό προπονητή. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα επανέφερε την αγάπη για το παιχνίδι. Ήμουν μάρτυρας, συμμετείχα, ανέλυσα, απορρόφησα, διάβασα. Η Μάντσεστερ Σίτι παίζει το ποδόσφαιρο που θέλω να παίζω. Είναι το ποδόσφαιρο που θέλει να διδάξω και να βλέπω να παίζεται".

Αποδεδειγμένα πια, ο Καταλανός προπονητής είναι εμπλουτισμένος με το χάρισμα. Μετατράπηκε -ηθελημένα ή άθελά του- στον μέντορα του Βέλγου. Που ξαναγεννήθηκε ποδοσφαιρικά από το καλοκαίρι του 2016 - δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα στα χρονικά.

Προτού ανοίξει το νέο κύκλο του ο Βενσάν Κομπανί όφειλε να κλείσει ερμητικά τον προηγούμενο.

Στην Άντερλεχτ, στην οποία είχε αγωνιστεί για 3 χρόνια (2003-2006) τον υποδέχθηκαν μ' ένα φανταστικό βίντεο. Για τον 'πρίγκιπα που επιστρέφει'.

Προηγουμένως ο ίδιος σφράγισε στο μπαούλο τις αναμνήσεις του. " Η Μάντεστερ Σίτι μού έδωσε τα πάντα. Εγώ προσπάθησα να δώσω πίσω όσα περισσότερα μπορούσα (...) Θυμάμαι την πρώτη ημέρα όσο ξεκάθαρα βλέπω την τελευταία (...) Δεν λέω αντίο, τα λέμε αργότερα".

Μια κοινή πορεία ενηλικίωσης

Παιδί με κογκολέζικες ρίζες -ο πατέρας του Πιέρ ήταν πολιτικός πρόσφυγας, μετέπειτα ατζέντης του και ο πρώτος μαύρος αιρετός δήμαρχος στο Βέλγιο- που γεννήθηκε το 1986 και μεγάλωσε στα προάστια των Βρυξελλών, ο Κομπανί βίωσε το ρατσισμό λόγω της καταγωγής του. Ατσαλώθηκε εντούτοις και, μολονότι αντιδρούσε άγρια στο σχολείο κάθε φορά που ένιωθε να τον προσβάλλουν, φτάνοντας ν' αποβληθεί, έμαθε να επιβιώνει σ' έναν κόσμο ανισοτήτων και αδικίας. Οι φτωχοί πλην μορφωμένοι γονείς του, " στους οποίους οφείλω τα πάντα" και το ποδόσφαιρο, το οποίο άρχισε από τα 6, τού άνοιξαν το δρόμο που αναζητούσε εναγωνίως. " Σε πολλές περιπτώσεις λίγο έλειψε να πάρω το λάθος μονοπάτι. Θα μπορούσα εύκολα να πουλήσω ναρκωτικά ή να είμαι μέλος συμμορίας για να εντυπωσιάσω τα κορίτσια".

Βρήκε τη δύναμη ν' αντισταθεί. Οι πρώτες μικρές επαναστάσεις του. Στη Σίτι ο Βέλγος στόπερ ενόσω βρισκόταν σε εμβρυακή κατάσταση και μεγάλωσαν παράλληλα. Μέχρι και πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων πήρε από σχολή του Μάντσεστερ! Τότε ήταν την εποχή της αγοραπωλησίας των μετοχών από τον Ταϊλανό Τακσίν Σιναβάτρα στον Σεΐχη Μανσούρ μπιν Ζαγέντ που άφηνε το Αμβούργο, 22 ετών, για να να ενταχθεί στο νεοσύστατο ρόστερ της αγγλικής ομάδας. Οι Γερμανοί είχαν ξοδέψει 10 εκατομμύρια για να τον αγοράσουν.

Το διάστημα που παρενεβλήθη από το ντεμπούτο του στις 24 Αυγούστου του 2008 ως την 18η Μαΐου του 2019 ήταν διάρκειας 11 ετών! Ταλαιπωρήθηκε από συχνούς τραυματισμούς και μέχρι τον Νοέμβριο του 2016 είχε μετρηθεί πως οι ημέρες απουσίες από τη δράση ήταν 878. Κατάρα από τη μία, ευλογία από την άλλη, διότι με κάποιον μαγικό τρόπο κατάφερνε να είναι παρών σ' όλες τις μεγάλες στιγμές του κλαμπ: από τον πρώτο τίτλο του 2011 (Κύπελλο) ως τον 12ο. Στα 11 ως αρχηγός μάλιστα, ενίοτε και πολυτιμότερος παίκτης του γηπέδου.

Manchester City's Vincent Kompany celebrates with his medal after the English Premier League soccer match between Brighton and Manchester City at the AMEX Stadium in Brighton, England, Sunday, May 12, 2019. Manchester City defeated Brighton 4-1 to win the championship. (AP Photo/Frank Augstein)
Manchester City's Vincent Kompany celebrates with his medal after the English Premier League soccer match between Brighton and Manchester City at the AMEX Stadium in Brighton, England, Sunday, May 12, 2019. Manchester City defeated Brighton 4-1 to win the championship. (AP Photo/Frank Augstein) AP PHOTO/FRANK AUGSTEIN

AP Photo/Frank Augstein

Το πρωτάθλημα του 2012 ήταν ως τότε " η καλύτερη στιγμή της ζωής μου μετά τη γέννηση του παιδιού μου (σ.σ ακολούθησαν άλλα δύο) και του γάμου μου". Ευχόταν όμως τότε να μην βιώσει ξανά κάτι αντίστοιχα δυνατό, καθώς η Σίτι χρειάστηκε το γκολ του Αγουέρο στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων για το 3-2 επί της ΚΠΡ!

Για ν' αποφύγει τα εμφράγματα ενεπλάκη ο ίδιος στην εξέλιξη των πραγμάτων. Πέρυσι οι 100 πόντοι - επίδοση-ρεκόρ - δεν ήταν δυνατόν ν' αμφισβητηθούν. Ωστόσο το 2014 είχε φροντίσει ο ίδιος για το 2-0 επί της Γουέστ Χαμ στην τελευταία αγωνιστική και τη διατήρηση του +2 από τη Λίβερπουλ, ενώ εφέτος το βολέ στον αγώνα με τη Λέστερ ήταν το στερνό σημάδι του στην επιβολή της κυριαρχίας των 'γαλάζιων' στο Νησί.

Μετάνιωσε μονάχα για ένα. " Θα λάτρευα να έπαιρνε τη μητέρα μου Ζοσλίν στο Έτιχαντ για να τη βλέπω να τραγουδάει για τη Σίτι, δίπλα στα παιδιά μου και στη σύζυγό μου. Θα ήθελα να με βλέπει χαρούμενο να παίζω το παιχνίδι που αγαπώ στην ομάδα που αγαπώ. Βαθιά μέσα ξέρω ότι είναι μαζί μας". Είχε αποβιώσει το 2008 χτυπημένη από τον καρκίνο.

***

Ξεχάστε τα χρήματα και καθετί άλλο. Ως παιδί μεγαλώνεις και ονειρεύεσαι να σηκώνεις τρόπαια. Νιώθω ότι ζω αυτό το όνειρο κάθε φορά που συμβαίνει

Κεντρική φωτογραφία: AP Photo/Tim Ireland

News 24/7

24MEDIA NETWORK