Εμείς, αυτοί και η...Ελενα
Το 1960 η πρώην Σοβιετική Ενωση ευτύχησε να κατακτήσει το πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου επικρατώντας στον τελικό του Παρισιού (Παρκ ντε Πρενς) με 2-1 της τότε, ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Εναν χρόνο αργότερα, οι κυρίαρχοι του ευρωπαϊκού μπάσκετ στη δεκαετία του '60, Σοβιετικοί, έριξαν για δεύτερη φορά τους "πλάβι" στο καναβάτσο, αυτή τη φορά όμως, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μπάσκετ που είχε διεξαχθεί στο Βελιγράδι. Το τελικό σκορ, 60-53 υπέρ της αρμάδας του αποθανώντα προσφάτως, Αλεξάντερ Γκομέλσκι, επιβεβαίωσε, με τον πειστικότερο τρόπο την κυριαρχία της Σοβιετικής Ενωσης σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.
H ιστορία τα έφερε έτσι ώστε παρόμοιος άθλος να επαναληφθεί 44 χρόνια αργότερα και, ποιος να το φανταζόταν, ότι πρωταγωνίστρια σε αυτήν την υπόθεση θα είναι η Ελλάδα. Ισως κάποιοι από εμάς να μην έχουν ακόμη, συνειδητοποιήσει τι ακριβώς συνέβη πέρυσι τον Ιούλιο στην Πορτογαλία όπου οι Ελληνες ποδοσφαιριστές αναδείχθηκαν Πρωταθλητές Ευρώπης. Να όμως που 14 μήνες αργότερα ζήσαμε το ίδιο παραμύθι και μάλιστα στον ίδιο "τόπο του εγκήματος" με το 1961, την πρωτεύουσα της νυν Σερβίας/Μαυροβουνίου, το Βελιγράδι.
Βάζοντας δίπλα-δίπλα στο μυαλό μας την εικόνα του Μιχάλη Κακιούζη και του Θοδωρή Ζαγοράκη να σηκώνουν τα... τιμημένα, αποδεικνύεται περίτρανα ότι η ελληνική ψυχή έχει τέτοια δυναμική που μπορεί να μετατρέψει τη μικρή σε έκταση και πληθυσμό Ελλάδα, σε κυρίαρχη δύναμη της "γηραιάς Ηπείρου", στα δύο λαοφιλέστερα ομαδικά αθλήματα.
Κι αν για κάποιους η σύγκριση με την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ενωση μοιάζει άνιση, να υπενθυμίσουμε ότι η Ελλάδα πανηγύρισε, στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα των 14 μηνών, άλλη μια πανευρωπαϊκή πρωτιά.
Αυτή της Ελενας Παπαρίζου στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision με το "Number One" που αποδεικνύεται, αν μη τι άλλο, προφητικό...
.jpg)
