Ένα συγκλονιστικό Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός που πολλοί έχουν ξεχάσει...

Μετράς, ξαναμετράς, αραδιάζεις αποτελέσματα στο χαρτί, το ένα μετά το άλλο. Στο τέλος χάνεσαι. Είναι τόσα πολλά, αριθμός άρρητος, τα ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός από καταβολής εθνικών πρωταθλημάτων που δυο και τρεις σελίδες του word δεν αρκούν για να χωρέσουν σε στοίχιση.

Μα κάποια εξ αυτών, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, έχουν γίνει βίωμα. Ξεχωρίζουν! Υπογραμμίζονται και boldάρονται για να κάνουν εντύπωση στο μάτι. Σημεία αναφοράς, ένα ολόδικό τους κεφάλαιο στο βιβλίο της ιστορίας. Μήτε για ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός μήτε για το τελικό σκορ τους, κυρίως δε για την ιστορικότητά τους. Τη διάσταση (του μύθου σχεδόν) που έχουν αποκτήσει στο πέρασμα των ετών.

Ποιο επιλέξαμε, ως καταλληλότερο, για την περίσταση του βραδινής μάχης στο ΣΕΦ; Το τελευταίο (σε κανονική περίοδο όπως τώρα) που έδωσαν ποτέ οι δυο ομάδες στο θρυλικό "Παπαστράτειο", το αντίπαλο δέος του "Τάφου του Ινδού".

Το θυμάστε; Στην προ-κοκκαλική, προ-ιωαννιδική και προ-πασπαλική εποχή του Ολυμπιακού, τότε που ο Παύλος Γιαννακόπουλος σκορπούσε αφειδώς χρήμα για ν' αγοράσει τον... (νυν κόουτς) Ντίνο Καλαμπάκο από το Παγκράτι (αντί του Μέμου Ιωάννου που είχε φύγει για τον ΠΑΟΚ). Με ημίχρονα και όχι δεκάλεπτα, με χρονόμετρο στα 30 δευτερόλεπτα, έναν ξένο, δύο διαιτητές (Κόντης και Λόρτος). Με τον Μιχάλη Κυρίτση και τον Χρήστο Ιορδανίδη στους δυο πάγκους. Άλλες εποχές...

Η σεζόν 1990-91 ήταν μεταβατική για τους δυο ισχυρούς μπασκετικούς πόλους του σήμερα. Μάλιστα είχαν μπει κάκιστα στο πρωτάθλημα και έψαχναν εναγωνίως από κάπου να πιαστούν. Και μια νίκη σε ντέρμπι ήταν, σ' εκείνη την περίπτωση, το πιο ισχυρό αντιβιοτικό.

Ποιοι παρατάχθηκαν στο παρκέ; Ορίστε ντοκουμέντα...

Το "ερυθρόλευκο" 110-94 μην σας ξεγελά. Δεν ήταν τόσο άνετη η επικράτηση των Πειραιωτών όσο αποτυπώνεται στην τελική διαφορά των 16 πόντων - ήρθε μετά από ισοφάριση στο μηδέν σχεδόν και "τρίποντο" ξέσπασμα στην παράταση.

Έως τότε κάθε ομάδα είχε τις στιγμές της, περιόδους ανωτερότητας στο παρκέ. Αλλά και κενά διαστήματα. Διότι αμφότερες ψάχνονταν αγωνιστικά μέχρι να δώσουν ραντεβού, Σάββατο 22 Δεκεμβρίου, στον Πειραιά.

Παρόντος του Ατίλιο (που λιποθύμησε προς το τέλος και μεταφέρθηκε εκτός), το κοινό ενθουσιώδες, αν και "...ποδοσφαιρογενές" όπως έγραφε τότε στο "Τρίποντο" ο Δημήτρης Καρύδας, παρακολούθησε μια μάχη που κρίθηκε σε τακτικές και μη λεπτομέρειες. Εμφανή ή μικρά πράγματα που με το άκουσμα της κόρνας λήξης αποδείχθηκαν κομβικά.

Όπως το γεγονός πως οι "ερυθρόλευκοι" δεν εκμεταλλεύτηκαν το γρήγορο τέμπο και το διψήφιο αριθμό αιφνιδιασμών (14 επιτυχημένοι), με αποτέλεσμα το εύθραυστο 48-45 του πρώτου μισού. Ή την αδυναμία των "πρασίνων" να περάσουν την μπάλα στον Αντόνιο Ντέιβις, τη στιγμή που οι αντίπαλοι ψηλοί (Καμπούρης, Καρατζάς, Παπαδάκος) είχαν φάουλ, έπαιζε με αντίπαλο ακόμη και τον Τζίμη Μανιάτη κι απ' έξω το ένα τρίποντο ήταν πιο άστοχο από το επόμενο (3/14 στο σύνολο)!

Ο Αμερικάνος σέντερ τέλειωσε το ματς με 30 πόντους και 21 ριμπάουντ, χωρίς να πάρει ανάσα (έβγαλε 45 λεπτά)! Με προσωπικές ενέργειες όμως και πολλές κερδισμένες μάχες. Θεριό! Μια απ' αυτές μάλιστα έφερε και το κάρφωμα για το 86-84 στα 10'' πριν από τη λήξη, ύστερα από 1/2 βολές του Καλαμπάκου. Δεν έφτασε όμως, αφού ο ηρωικός Σταύρος Ελληνιάδης πήρε ένα επιθετικό ριμπάουντ από το πουθενά και κέρδισε (αμφιλεγόμενο) φάουλ από τον Στεργάκο ισοφαρίζοντας κατόπιν με βολές.

Όσο δαιμόνιος είναι ως παράγοντας, άλλο τόσο ήταν κι ως παίκτης. Μέχρι και πιρουέτες στον αέρα έκανε σ' εκείνο το παιχνίδι. Όντας ο δεύτερος σκόρερ του Ολυμπιακού (23 πόντοι με 10/14 βολές).

Γιατί πρώτος ήταν ο Γκλιν Μπλάκγουελ. Αυτός με το 12 στην πλάτη. Τι σας θύμισα τώρα; Ένας Αμερικάνος γκαρντ που δεν γέμιζε το μάτι, αλλά ήταν πλήρης. Πώς αλλιώς θα χαρακτηρίσεις έναν παίκτη με 25 πόντους (5/9 δίποντα, 5/9 τρίποντα), 7 ριμπάουντ, 8 ασίστ και 8 κλεψίματα σε 43 λεπτά; Όντως καλά διαβάσατε...

Δίχως πάντως τη συνεισφορά του Αλέξη Χριστοδούλου, η ιστορία να είχε πιθανόν γραφεί διαφορετικά. Από την ανάποδη. Γιατί, με τον 18άρη Γιώργο Σιγάλα να έχει τον Ράμπο μόνο σε ταινίες (2 λεπτά έπαιξε), ο -γεννημένος την 4η Ιουλίου- σουτέρ του Ολυμπιακού είχε 12 πόντους (από τους 19 δικούς του) στο έξτρα πεντάλεπτο δημιουργώντας... χάσμα. Που δεν καλύφθηκε ποτέ, δεδομένου ότι ο Παναθηναϊκός πήρε ελάχιστα από τους παίκτες του πάγκου του. Και το πλήρωσε με την έβδομη ήττα του στα πρώτα δέκα ματς!

Το "Τρίποντο" κυκλοφόρησε παραμονή Χριστουγέννων, 24/12, μ' αυτό το εξώφυλλο...

και εσωτερικό τίτλο...

Πού κατέληξαν οι δυο ομάδες στο φινάλε; Πράγματι βελτίωσαν την εικόνα τους και ως ένα σημείο το ρεκόρ τους. Βρήκαν ταυτότητα και μαζί νίκες. Παρόλα αυτά έπαιξαν στο μίνι πρωτάθλημα των θέσεων 5-10 και κατετάγησαν 7ος ο Παναθηναϊκός (έπαιξε Κόρατς) και 8ος ο Ολυμπιακός! Πριν από την πλήρη αντιστροφή των δεδομένων μέσα στην επόμενη διετία, με Ιωαννίδη - Παβλίσεβιτς στα ηνία, και την ταυτόχρονη παρουσία τους στους τελικούς της σεζόν 1992-93!

Από τότε πέρασαν +15 χρόνια και μεσολάβησαν πάρα πολλά. Το βράδυ Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός θα συγκρουστούν για νιοστή φορά στο ΣΕΦ. Διότι το "Παπαστράτειο" εκτός από παλιομοδίτικο, έχει πέσει θύμα της εγκατάλειψης. Ο φακός (του Γιάννη Ψαράκη) δεν το κρύβει, ούτε φτιασιδώνει την κατάσταση...