Ο Ολυμπιακός σε ακροβασίες διαρκείας

Αν κάτσει και μετρήσει πως έχει χάσει τα περισσότερα ματς της φετινής χρονιάς ο Ολυμπιακός, θα χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο. Θα μπορούσε να έχει δυο-τρεις νίκες περισσότερες από τις 11 που έχει σε 22 ματς και να αισθάνεται πιο άνετα, στη μάχη για τη διεκδίκηση μιας θέσης στην οκτάδα, ένας στόχος που παραμένει μεν ορατός, αλλά όσο χάνει, αρχίζει και απομακρύνεται από κοντά του. Με τα "θα" και τα "εάν", όμως, δεν βγαίνει νόημα και ο Ολυμπιακός χρειάζεται να συσπειρωθεί όσο περισσότερο γίνεται στη συνέχεια, για να πετύχει τον στόχο του. Διαφορετικά κινδυνεύει από τις 9 Απριλίου, όπου ολοκληρώνεται η κανονική περίοδος να σκέφτεται την ... επόμενη χρονιά.

Όπως και στο Κάουνας, έτσι και στο Μιλάνο, ο Ολυμπιακός έφερε το ματς στα μέτρα του, έφτασε στους 79 πόντους και ... έπαθε μπλακ-άουτ. Στη Λιθουανία ήταν χειρότερα γιατί προηγήθηκε 79-72, εδώ είχε πλησιάσει με το μεγάλο τρίποντο του Σάσα Βεζένκοφ στο -2 (81-79) και δέχθηκε εννιά πόντους σε δυο λεπτά με το Μιλάνο να ισοφαρίζει και τη διαφορά των 11π με την οποία είχε χάσει στο Φάληρο.

Όλο το ματς ήταν το τρίποντο του Μάλκολμ Ντιλέινι, 1:40 πριν από τη λήξη, στην επίθεση μετά το τάιμ-άουτ του Έτορε Μεσίνα και ενώ ο Βεζένκοφ είχε μειώσει στο -2, επαναφέροντας την ομάδα του για τα καλά στη διεκδίκηση της νίκης. Η άμυνα του Ολυμπιακού κάνει σωστές επιλογές. Τριπλ-τιμ στον Κάιλ Χάινς, που αδυνατεί να σηκωθεί από κάτω και πασάρει με δυσκολία έξω, στον Λουίτζι Ντατόμε, ο οποίος αμέσως καλύπτεται αμέσως από τον Ζαν Σαρλ Λιβιό.

Ο Ιταλός πέφτει και με ένα τρόπο πασάρει έξω στον Ντιλέινι, ο οποίος έχει κάνει ένα βήμα προς την αντίθετη κατεύθυνση. Την τελευταία στιγμή προλαβαίνει να γυρίσει το κορμί του εκεί που πάει η μπάλα και εξαπολύει το σουτ, υπό την πίεση του Κώστα Σλούκα. Βρίσκει τον στόχο και επί της ουσίας καθορίζει την εξέλιξη του ματς, παρότι ο Ολυμπιακός είχε δυο ευκαιρίες να μειώσει. Ο Χάινς έκοψε, όμως, τον Λιβιό και ο Σλούκας μπερδεύτηκε και έχασε την μπάλα. Η Αρμάνι κράτησε τη νίκη και ο Ολυμπιακός έμεινε στο 11-11...

Η φάση με το τρίποντο του Ντιλέινι περιγράφει, αν θέλετε, και όλη τη φετινή χρονιά του φετινού Ολυμπιακού. Προσπαθεί, τα κάνει σχεδόν όλα καλά, όμως στο τέλος κάτι συμβαίνει και ... ο αντίπαλος του παίρνει την μπουκιά από το στόμα.

Σε ένα ακόμη παιχνίδι, ωστόσο, φάνηκαν οι εγγενείς αδυναμίες της ομάδας, όπως τις βλέπουμε από το ξεκίνημα της χρονιάς. Είναι ξεκάθαρο, πλέον ότι:

• Ειδικά στις βραδιές, όπως αυτή, που ο Βασίλης Σπανούλης αδυνατεί να παίξει στο χρόνο που του αναλογεί, ως αντικαταστάτης του Σλούκα, η έλλειψη μιας εναλλακτικής λύσης στο "1" είναι δεδομένη. Ο Τσαρλς Τζένκινς είναι άλλου είδους γκαρντ, με φανερούς αμυντικούς προσανατολισμούς στους οποίους εν πολλοίς έχει ανταποκριθεί. Στο Μιλάνο βοήθησε και στην επίθεση, σίγουρα όμως δεν του έχει ζητήσει αυτό ο Ολυμπιακός όταν τον πρόσθεσε στο ρόστερ του. Ο Τζένκινς είναι πολύ "τίμιος" σε ό,τι του ζητηθεί και μακάρι όλοι οι ξένοι της ομάδας να είχαν την ίδια ανταπόκριση στο ρόλο τους πάνω στο παρκέ.
• Υπάρχει έλλειμμα στο "5", έστω κι αν το Μιλάνο δεν κέρδισε λόγω των ψηλών του, αν και ο Κάιλ Χάινς με δυο κοψίματα στο τέλος, έδωσε τη λύση. Δεν ... μπόρεσε, ωστόσο, ο Ολυμπιακός (με εξαίρεση το διάστημα που βρέθηκε στο παρκέ ο Χασάν Μάρτιν) να στηριχθεί και στους σέντερ της ομάδας. Ο Οκτάβιους Έλις μοιάζει με τον αδύναμο κρίκο, αν και με τα χρήματα που παίρνει ο Αμερικανός είναι αμφίβολο αν ο Ολυμπιακός θα έβρισκε ... καλύτερο απ' αυτόν.
• Το πιο σημαντικό, είναι η αστάθεια του Άαρον Χάρισον. Ο τραυματισμός του στον αστράγαλο, τον έβγαλε εκτός ρυθμού και έκτοτε ο παίκτης από τον οποίο ο Ολυμπιακός περιμένει σκορ από την περιφέρεια είναι μια του ύψους και μια του βάθους. Στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια έχει 2/15 τρίποντα, που αναδεικνύουν και την αδυναμία του να κάνει αυτό που θα προβληματίσει τις αντίπαλες άμυνες. Να σκοράρει από μακριά. Ένα όπλο που δεν ανήκει, ας πούμε, τόσο πολύ στο ρεπερτόριο του Σακίλ Μακ Σίκικ, του ενθουσιώδη (όσο και επιπόλαιου, αρκετές φορές) γκαρντ-φόργουορντ.
• Η απουσία του Κώστα Παπανικολάου αποδεικνύεται σημαντική, ειδικά στις ειδικές αμυντικές αποστολές που αναλαμβάνει συνήθως ο διεθνής άσος.

Στα συγκεκριμένα κομμάτια του παιχνιδιού του, ο Ολυμπιακός παλεύει με την ομαδική προσπάθεια να καλύψει τα κενά του. Η χρησιμοποίηση του καταπληκτικού Σάσα Βεζένκοφ στο "3" και το ψηλό σχήμα, ήταν μια κίνηση του Γιώργου Μπαρτζώκα, που έδωσε λύσεις, δεν είναι όμως δυνατόν να το βλέπουμε και ... σαράντα λεπτά πάνω στο παρκέ. Ο Βεζένκοφ μοιάζει με το μεγάλο κέρδος της σεζόν και ένας παίκτης που μπορεί να στηρίξει τις προσπάθειες της ομάδας και τα επόμενα χρόνια. Τα δικά του σουτ μαζί με αυτά του Σλούκα σήμαναν στο Μιλάνο την επιστροφή της ομάδας στο -2.

Μπορεί να μεταμορφωθεί;

Το ερώτημα μετά την 11η ήττα των "ερυθρολεύκων" είναι αν η ομάδα μπορεί να μεταμορφωθεί στη συνέχεια της Ευρωλίγκας και στις 12 αγωνιστικές, που απομένουν, να φτάσει πιο εύκολα στον στόχο της. Δύσκολο! Από την στιγμή που επιλέχθηκε να μην γίνει καμιά προσθήκη παίκτη, ο Ολυμπιακός θα παραμείνει σαν τον ακροβάτη πάνω στο σχοινί. Θα προσπαθεί να ισορροπεί, πότε θα τα καταφέρνει και πότε θα πέφτει.

Δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς λόγω των ειδικών συνθηκών του ρόστερ και εν τέλει της πραγματικής του δυναμικής, που αντικατοπτρίζεται και από το βαθμολογικό πίνακα με αυτό το 50% σε νίκες και ήττες. Θυμίζουμε ότι ψάχνει ακόμη 7 νίκες, που θα τον οδηγήσουν στα πλέι-οφ.

Αν θέλει να μείνει όρθιος πάνω στο σχοινί και να τα καταφέρει οφείλει να περιορίσει τα λάθη του στο μηδέν. Την επιθυμία που δείχνει κάθε φορά όταν μένει πίσω στο σκορ και γυρίζει τα ματς, πρέπει να τη δείχνει από την αρχή των αγώνων του. Δεν γίνεται να ξεκινάει το ματς με το Μιλάνο και στο πρώτο ημίχρονο να έχει διψήφιο αριθμό λαθών (10) από επιπόλαιες πάσες, βήματα, κακές εκτιμήσεις και επιθετικά φάουλ.

Προφανώς δεν μπορεί να γίνει πολύ καλύτερη ομάδα, έχει όμως τη δυνατότητα να αποκτήσει μεγαλύτερη σοβαρότητα και να μην χάνει παιχνίδια δικά του όπως στο Κάουνας ή να ολοκληρώνει μεγάλες ανατροπές σαν αυτή που επιχείρησε στο Φόρουμ του Μιλάνου, αλλά στο τέλος δεν τα κατάφερε.

Η Ευρωλίγκα έχει πάντως ένα πλεονέκτημα. Τα ματς είναι συνεχόμενα και όπως είπε ο Μπαρτζώκας πριν μπει στο αεροπλάνο για την επιστροφή στο Ελ.Βενιζέλος, χρόνος να σκεφτείς τι έγινε δεν υφίσταται. Υπάρχει μόνο το επόμενο ματς. Την Πέμπτη, δηλαδή, εναντίον της Μπαρτσελόνα και μια εβδομάδα αργότερα το ελληνικό ντέρμπι εναντίον του Παναθηναϊκού. Δυο νίκες στο σακούλι, αλλάζουν και το κλίμα και την ψυχολογία...