Ο σταρ του NBA που θυσίασε την καριέρα του για το φαγητό

Όταν σε φωνάζουν 'Hot Plate' για να σε ξεχωρίσουν από τον συνονόματο NBAer Τζον 'Hot Rod' Γουίλιαμς, τίποτα καλό δεν μπορεί να βγει από αυτό. Κι όμως, ο εν λόγω Γουίλιαμς προσγειώθηκε στο NBA των 80s, ως ένας παίκτης που είχε 'όλο το πακέτο'. Ένας αμυντικός που γκρέμιζε τους αντιπάλους από τη ρακέτα και 'κλείδωνε' τα ριμπάουντ, ένας παίκτης με οξυδέρκεια στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας του, που ήξερε να πασάρει και να σουτάρει από μέση απόσταση.

Ο Γουίλιαμς επιλέχθηκε από τους Ουάσιγκτον Μπούλετς το καλοκαίρι του 1986, σε μια εποχή που το αμερικανικό μπάσκετ ήταν σκληρό, άτεχνο και οι all-around παίκτες ήταν λίγοι και είχαν ονόματα όπως Μάτζικ Τζόνσον, Κλάιντ Ντρέξλερ, Μάικλ Τζόρνταν. Η ιστορία του Γουίλιαμς ίσως θυμίσει λίγο εκείνη του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη. Μη βιαστείτε, όμως, να κάνετε συγκρίσεις.

Συμβόλαιο εμπιστοσύνης

Τις πρώτες δύο σεζόν με τους Μπούλετς, οι μέσοι όροι του ήταν μονοψήφιοι, ενώ τη 2η σεζόν έπαιξε μόλις σε 37 από τα 82 ματς της κανονικής διάρκειας. Όμως, στην 3η σεζόν με την ομάδα, ο Γουίλιαμς ίδρωσε πραγματικά τη φανέλα, καταγράφοντας μέσο όρο 14 πόντων, ενώ μοίραζε σταθερά τουλάχιστον 4 ασίστ ανά παιχνίδι, αν και δεν είχε κερδίσει ακόμα θέση βασικού παίκτη στην ομάδα. Αυτή η επίδοση τού απέφερε μια ανανέωση στο συμβόλαιο για 6 χρόνια, έναντι 6.000.000 δολαρίων. Το ψευδώνυμο 'Hot Plate' το κέρδισε εκείνη την εποχή, όχι μόνο λόγω της συνωνυμίας του με τον έτερο Γουίλιαμς που αγωνιζόταν στους Κλίβελαντ Καβαλίερς, αλλά και για την αγάπη του για το junk food, που φαινόταν και στα 120-130 κιλά που ζύγιζε, από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στα παρκέ του NBA. Δεν τον ενοχλούσε ιδιαίτερα αυτή η 'καζούρα'. Ο Γουίλιαμς είχε αναλάβει μια ανυπέρβλητα δύσκολη αποστολή εντός κι εκτός παρκέ και τα έφερνε βόλτα μια χαρά.

Η αρχή του τέλους

Στις 2 Δεκεμβρίου 1989 τραυματίστηκε στο γόνατο κι έμεινε νοκ άουτ για το υπόλοιπο της σεζόν. Καθώς προσπαθούσε να προσαρμοστεί στο γεγονός ότι θα ζούσε 6 μήνες χωρίς μπάσκετ, ο νεαρός φόργουορντ έμαθε ότι οι δυο κολλητοί του είχαν πεθάνει, ο ένας από πνιγμό. Την ίδια στιγμή, η γιαγιά του ανάρρωνε από εγκεφαλικό, ενώ η μητέρα του είχε χάσει τη δουλειά της και ο ανάπηρος πατέρας του είχε επείγουσα ανάγκη από φάρμακα. Υπήρχαν, βέβαια, κάποια ευχάριστα νέα στη ζωή του. Η κοπέλα του ήταν έγκυος στο πρώτο παιδί τους. Εκείνη την εποχή, ο Γουίλιαμς αποκάλυψε πως με το ζόρι μπήκε στη διαδικασία να γίνει επαγγελματίας αθλητής του μπάσκετ, ώστε να μπορέσει συνδράμει οικονομικά την 'οικογένειά' του, έναν όμιλο ανθρώπων που αριθμούσε 10 συγγενείς και κοντινούς φίλους.

Η τούρτα σοκολάτα που δεν άγγιξε

Οι Μπούλετς προσπάθησαν στην αρχή να τον δελεάσουν με μπόνους. "Ζυγίζεις 150 κιλά. Όταν φτάσεις στα 120-130, θα σε πληρώσουμε έξτρα", ήταν το 'τυράκι' της διοίκησης της ομάδας. Αν δεν κατάφερνε να φτάσει αυτόν τον στόχο μέσα σε συγκεκριμένες χρονικές προθεσμίες, τον περίμενε η αποβολή από την αγωνιστική δράση της ομάδας, άνευ αποδοχών. Μόλις μια προθεσμία κατάφερε να τηρήσει. Ύστερα από ένα κυκεώνα απειλών/μηνύσεων/ασκητικής δίαιτας που ολοκληρωνόταν με μπέργκερ και τηγανητό κοτόπουλο, οι Μπούλετς αποφάσισαν να τον πουλήσουν. Ο θρυλικός βετεράνος Έλτζιν Μπέιλορ, αφεντικό των Κλίπερς το καλοκαίρι του 1992, είδε στο πρόσωπό του μια χαμένη ευκαιρία και αποφάσισε να τον βοηθήσει. Το αυξημένο βάρος, άλλωστε, δεν μπορούσε να κρύψει το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του. Η εικόνα της σοκολατένιας τούρτας γενεθλίων του στα αποδυτήρια της ομάδας, που αρνήθηκε έστω να αγγίξει, έμοιαζε με μαχαιριά στην καρδιά. Ο αριθμός '300 pounds' τον συνόδευε κάθε φορά που έμπαινε στον αγωνιστικό χώρο και ύστερα από λίγες διεκδικήσεις της μπάλας στη ρακέτα, γύριζε ασθμαίνοντας στον πάγκο.

Ένα αξιοπρεπές φινάλε

Ο Λάρι Μπράουν τον πίστεψε και τον πήρε στους Ιντιάνα Πέισερς, με την ελπίδα να καταφέρει να τον πείσει να μπει ξανά σε πρόγραμμα αδυνατίσματος και να καταφέρει έστω να μπει σε ρυθμό προπονήσεων με την ομάδα. Ο Γουίλιαμς ήταν βαρύς, κουρασμένος και τα γόνατά του είχαν διαλυθεί. Τον Δεκέμβριο του 1995, οι Πέισερς ανακοίνωναν την αποδέσμευση του. Ο 'Hot Plate' σκηνοθέτησε το φινάλε της καριέρας του στην Ευρώπη, παίζοντας -όσο μπορούσε- σε ομάδες όπως η Γρανάδα και η Βαγιαδολίδ, μέχρι και το ξεκίνημα του 2000. 'Καμένο χαρτί', 'χαμένη ευκαιρία', 'παίκτης που το ΝΒΑ δεν μπόρεσε να βοηθήσει'. Κανένας βιαστικός χαρακτηρισμός δεν του αξίζει. O Γουίλιαμς ήταν ένας παίκτης που προσπάθησε να σβήσει το δράμα της προσωπικής ζωής μέσα στο παραμύθι του NBA. Προσπάθησε.