Το παρόν και το μέλλον του Ολυμπιακού ίσως είναι αδιέξοδο

Η αναμενόμενη ήττα στη Βιτόρια, μια ακόμη που έρχεται στη Μόσχα εναντίον της ΤΣΣΚΑ και ο Ολυμπιακός θα αρχίσει σιγά-σιγά να βρίσκεται στον πάτο της Ευρωλίγκας. Το ζήτημα είναι αν οι κινήσεις που έκανε για να διορθώσει τα προβλήματά του θα τον βγάλουν από τα αγωνιστικά αδιέξοδα. Στο ΣΕΦ καταφτάνουν δυο νέοι παίκτες (Γουίλι Ριντ, Τέιλορ Ρότσεστι), όμως το μέλλον της ομάδας που στήθηκε λάθος, παραμένει άδηλο.

Πρώτα απ' όλα, όταν αλλάζουν δυο ξένοι της ομάδας κι έχει φύγει ο προπονητής πριν συμπληρωθεί καν η 5η αγωνιστική, σημαίνει ότι ο σχεδιασμός που έγινε, ήταν της... πλάκας. Δεν χρειάζεται να τα ξαναλέμε. Η τρύπα στο νερό δημιουργήθηκε με μοναδική μαεστρία. Τέτοια αυτοκαταστροφική διάθεση δεν θα έδειχνε ούτε ο πιο φανατικός εχθρός της ομάδας. Κανείς δεν πίστεψε στα αλήθεια στην ομάδα που φτιάχτηκε και τα αποτελέσματα απλά επιβεβαίωσαν την ανησυχία που υπήρχε από πριν. Οι αλλαγές, ακόμη και τόσο νωρίς, ήταν επιβεβλημένες. Πώς μπορεί, λοιπόν, να 'σωθεί' η παρτίδα για μια σεζόν που δείχνει εντελώς χαμένη; Δύσκολο. Και να απαντήσουμε αλλά και να... σωθεί.

Ναι, ο Ρότσεστι, εφόσον είναι σε καλή κατάσταση και όχι επηρεασμένος από το 'κάτι σαν μπάσκετ' της Κίνας, σαφώς και μπορεί να βοηθήσει πολύ περισσότερο από τον άχρωμο και άοσμο Γουέιντ Μπόλντγουιν. Τουλάχιστον έχει εμπειρία Ευρωλίγκας, είναι παίκτης πικ εν ρολ και σίγουρα μπορεί να δημιουργήσει. Είναι μια παράμετρος που όσοι βλέπουν τον Ολυμπιακό (αν... αντέχουν), το διαπιστώνουν αμέσως. Μόλις βγει ο Βασίλης Σπανούλης από το παρκέ, παύει κάθε ίχνος δημιουργίας, πλην της αυτονόητης πάσας. Ο Κεστούτις Κεμζούρα, σωστά σκεπτόμενος, θέλει τουλάχιστον έναν δημιουργό ακόμη, άσχετα αν χαμηλώνει τα ύψη αρκετά, όπως βέβαια και τις αμυντικές ικανότητες της περιφέρειας. Ο Ρότσεστι είναι οτιδήποτε άλλο, εκτός από αμυντικό 'τέρας'.

Ο Ριντ, έστω κι αν δεν γνωρίζει γρι τι συμβαίνει στην Ευρώπη, είναι σαφώς... σέντερ. Έχει το κορμί και την ικανότητα να παίξει στο '5', να δώσει πραγματικές ανάσες στον Νίκολα Μιλουτίνοφ, που τώρα δείχνει να βολοδέρνει μόνος του, μέσα στη ρακέτα. Ο Όγκουστιν Ρούμπιτ είναι φιλότιμος, διαθέτει ένα καλό σουτ από μέση απόσταση (ούτε αυτό δεν έχει εκμεταλλευτεί ο Ολυμπιακός), σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορεί να μαρκάρει ψηλότερους παίκτες στο '5'.

Ο Ολυμπιακός θα πάει στη Μόσχα για να παίξει την Τετάρτη με την ΤΣΣΚΑ κι ελπίζει ότι θα ρίξει τους δυο νέους παίκτες του στο εντός έδρας παιχνίδι με τη Μακάμπι του Γιάννη Σφαιρόπουλου την ερχόμενη Παρασκευή, όταν θα θέλει οπωσδήποτε τη νίκη για να αναπνεύσει.

Προσέξτε, ωστόσο 2-3 σημαντικά στοιχεία:

• Υπάρχουν 'αν' και 'εφόσον' στις περιπτώσεις και των δυο νέων παικτών. Λογικό είναι. Αυτή την εποχή δεν βρίσκεις εύκολα 'έτοιμους' ξένους. Οι... καλοί έχουν κλείσει αλλού. Μπορεί αμφότεροι να βοηθήσουν σημαντικά, δεν είναι όμως και σίγουρο.
• Αυτήν τη στιγμή δεν είναι ακόμη βέβαιο ποιοι θα αποχωρήσουν. Ο Μπόλντγουιν είναι σίγουρα ο ένας. Ο άλλος όμως; Στην αρχή ήταν ο Ρούμπιτ, τώρα ακούγεται έντονα πως μπορεί να 'χαιρετήσει' ο Μιντάουγκας Κουζμίνσκας!
• Το κυριότερο; Ο Ολυμπιακός δεν έχει ματς πρωταθλήματος που θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για την ενσωμάτωση των νέων παικτών. Ό,τι είναι να κάνει, θα το επιχειρήσει μέσα από τις προπονήσεις και κατευθείαν στα βαθιά νερά της Ευρωλίγκας. Ναι, ο Ολυμπιακός της μίας διοργάνωσης δεν έχει... χρόνο να μονταριστεί, γιατί απλά δεν υπάρχουν αγώνες να το κάνει. Αυτή η παράμετρος ήταν πολύ σημαντική, δεν ελήφθη υπόψη όταν συγκροτήθηκε η ομάδα με παίκτες οι οποίοι ήθελαν ματς στα πόδια τους για να συνηθίσουν τα νέα δεδομένα. Το ότι Γουίλ Τσέρι, Μπράντον Πολ και Ρούμπιτ έκαναν στη Βιτόρια κάτι καλύτερο απ' αυτό που μας είχαν συνηθίσει, οφείλεται στο ότι έχουν κάποια ματς στα πόδια τους. Αν έπαιζαν και στο πρωτάθλημα, θα ήταν σαφώς πιο έτοιμοι...

Όλα αυτά είναι απόνερα των αδιεξόδων που εμφανίστηκαν από πέρσι, με τη δυσπραγία της διοίκησης και την απόφαση για αποχώρηση από το πρωτάθλημα. Μα καλά, τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Θα το εξηγήσουμε. Καλώς ή κακώς, ο Ολυμπιακός έφτασε πέρσι σε οριακό επίπεδο, όσον αφορά στην οικονομική ευρωστία. Δεν χρειάζεται να θυμηθούμε τα ηχητικά που βγήκαν στον αέρα. Φτάνει και περισσεύει το ότι μπήκε σε επιτήρηση' από την Ευρωλίγκα. Την ίδια ώρα αποφασίζει, χτυπώντας τη γροθιά στο μαχαίρι, να εγκαταλείψει τις ελληνικές διοργανώσεις, ζητώντας "εδώ και τώρα" αλλαγές στο στάτους του ελληνικού μπάσκετ.

Δεν υποστηρίχτηκε το 'αντίο'

Η απόφαση στηρίχτηκε από την ευρεία μάζα των οπαδών της ομάδας. Ακόμη κι εκείνοι που διαφωνούσαν, έδιναν δίκιο στις φωνές διαμαρτυρίας για τα τεκταινόμενα έξω από τα γήπεδα. Όπως έχουμε ξαναγράψει, η συγκεκριμένη απόφαση απαιτούσε πάνω απ' όλα στήριξη της ομάδας από την ίδια τη διοίκηση. Δηλαδή, οικονομική υπέρβαση. Με τα χρήματα που δόθηκαν, ακόμη κι αν αποφεύγονταν οι αστοχίες στις επιλογές των παικτών, ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να είναι τίποτε περισσότερο από μια ομάδα η οποία θα πάλευε να μπει στην οκτάδα. Ναι, το ξέρουμε. Η δυσπραγία δεν οφείλεται στο ότι οι αδερφοί Αγγελόπουλοι ξύπνησαν μια μέρα και είπαν "δεν πληρώνουμε", υπάρχει μια ενδοοικογενειακή διαμάχη πάρα πολύ σφοδρή. Επίσης, έγινε και (συνεχίζεται) μια προσπάθεια εξορθολογισμού της κατάστασης, με εξόφληση των χρεών προς τους παίκτες, ώστε να μην υπάρχουν φέτος καθυστερήσεις και νέες οφειλές.

Με αυτά τα προβλήματα, ωστόσο, ο Ολυμπιακός -κατά τη γνώμη μου- είχε δυο επιλογές: Ή να διαλέξει έναν διαφορετικό δρόμο για να αντισταθεί στην καθεστηκυία τάξη του ελληνικού μπάσκετ, πιο ευέλικτο, χωρίς αυτό να σημαίνει υποστολή της σημαίας των αιτημάτων του. Ή να βγει ξεκάθαρα, προς τον κόσμο της ομάδας και να πει ότι λόγω ενός, δυο, τριών ειδικών καταστάσεων, η φετινή σεζόν θα είναι απλά μεταβατική. Δεν έγινε ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Οι εξαγγελίες, μάλιστα, περί ανταγωνιστικού συλλόγου στην Ευρωλίγκα έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την εικόνα που βλέπουμε στις πρώτες 4 αγωνιστικές της κορυφαίας διοργάνωσης.

Το παρόν να ενισχύει το μέλλον

Το πιο ανησυχητικό απ' όλα είναι ότι δύσκολα μπορεί να διαβλέψει κανείς κανονικό σχέδιο για το μέλλον. Τι θέλει, δηλαδή, να κάνει ο Ολυμπιακός τα επόμενα χρόνια; Δύσκολο να το ξέρουν οι άνθρωποί του, που στη δεδομένη χρονική στιγμή τρέχουν και δεν φτάνουν να διορθώσουν τα αδιόρθωτα. Ίσως κάποια στιγμή θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά το πώς θα κινηθούν, γιατί έτσι κι αλλιώς, ο κύκλος της ομάδας του back-to-back και των Final Four φτάνει στο τέλος της. Θα χρειαστεί ολικός επανασχεδιασμός. Με στρατηγικές κινήσεις, με πρόσληψη... κανονικού προπονητή, με αποφάσεις που θα μπορέσουν να βοηθήσουν και όχι να καταστρέψουν.

Λένε ότι όποιος ξεχνάει το παρελθόν του, δεν έχει μέλλον. Ο Ολυμπιακός έχει βρεθεί σε αγωνιστικά αδιέξοδα κι άλλες φορές. Οι ίδιοι οι Αγγελόπουλοι ήταν αυτοί που τον έβγαλαν από τα αντίστοιχα του 2004-2005. Στην προκειμένη περίπτωση, εκτός από τη δική τους συμβολή, πρέπει και το παρόν του Ολυμπιακού να εγγυηθεί για την επόμενη μέρα. Ναι, η σεζόν μοιάζει να μην είναι ιδανική, ο Κεμζούρα και οι παίκτες, ωστόσο, οφείλουν να δουλέψουν για να μπορέσουν να βελτιώσουν την εικόνα, ώστε να υπάρξει και μέλλον.