Μάικλ Τζόρνταν, ο πρώτος χορός

Το Last Dance συνεχίζεται (είμαστε ακόμη σχεδόν στη μέση, αν αναλογιστούμε ότι μένουν ακόμη 4 επεισόδια), η ζωή του Μάικλ Τζόρνταν, το ΝΒΑ των ένδοξων 90s, με επίκεντρο τους Σικάγο Μπουλς του κορυφαίου παίκτη όλων των εποχών, έχει κλέψει την παράσταση. Λόγω και του κορονοϊού, που καθήλωσε τα πάντα γυρω από τα σπορ, δίνει αφορμή για συζητήσεις, για αναμνήσεις, για γεγονότα και πρόσωπα που ανήκουν στην ιστορία. Κάποιοι, άλλωστε, όπως ο Τζέρι Κράους, δεν βρίσκονται καν εν ζωή.

Για να δούμε όμως τον τελευταίο χορό του Τζόρνταν με τους Μπουλς, υπήρξε κάποτε και ο πρώτος. Όχι ο πρώτος τίτλος (το 1991), αλλά το παρθενικό ματς του με τους Μπουλς. Η εποχή του MJ στο ΝΒΑ ξεκίνησε πριν από 36 χρόνια. Ήταν 22 ετών (δεν τα είχε κλείσει ακόμη), οι Μπουλς ήταν μια ομάδα χωρίς προσανατολισμούς και το 'Σικάγο Στέντιουμ' φάνταζε άδειο. Στις 26 Οκτωβρίου 1984, ο αγώνας Σικάγο Μπουλς-Ουάσιγκτον Μπούλετς θα ήταν το ξεκίνημα μιας από τις πιο συναρπαστικές ιστορίες που γράφτηκε ποτέ στα γήπεδα του μπάσκετ.

Όπως συχνά διηγείται ο Ροντ Θορν, πρωην τζένεραλ μάνατζερ των Μπουλς, το ευτύχημα για το Σικάγο ήταν ότι "το νταφτ του 1984 έγινε πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες". Ναι μεν ο Τζόρνταν ήταν ήδη το πρώτο όνομα στο κολεγιακό μπάσκετ, πολλοί ωστόσο δεν είχαν καταλήξει με βεβαιότητα ότι θα μπορούσε να γίνει λίντερ στο ΝΒΑ. Κάτι σαν τον Μάτζικ Τζόνσον και τον Λάρι Μπερντ, οι μονομαχίες των οποίων άρχισαν να συγκλονίζουν, ή τον Τζούλιους Έρβινγκ, που έναν χρόνο νωρίτερα, παρέα με τον Μοόυζες Μαλόουν, είχαν κερδίσει το πολυπόθητο πρωτάθλημα για τους Σίξερς της Φιλαντέλφια.

Ακόμη κι ο Μπόμπι Νάιτ, προπονητής της ολυμπιακής ομάδας των ΗΠΑ, είχε τις αμφιβολίες του για τον Τζόρνταν, όταν έκανε την επιλογή των παικτών που θα αγωνίζονταν στο Λος Άντζελες. "Δεν σουτάρει καλά", έλεγε στους συνεργάτες του στις πρώτες μέρες της προετοιμασίας. Όταν λίγες μέρες αργότερα η ολυμπιακή ομάδα νικούσε τις επίλεκτες ομάδες του ΝΒΑ, με τον Τζόρνταν να οργιάζει, άλλαζε ριζικά γνώμη. "Θα γίνει ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο", προφήτευσε.

Ο Τζόρνταν, όπως γράφει ο Ρόλαντ Λέιζενμπι στο βιβλίο του 'Μάικλ Τζόρνταν. Η ζωή' (κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις MVP, σε εξαιρετική μετάφραση του Βασίλη Πουλάκου), έπειτα απ' τον θρίαμβο των ΗΠΑ στο ολυμπιακό τουρνουά του 1984 και την εκτόξευση του Τζόρνταν, "ουδείς ήταν πιο ικανοποιημένος και ανακουφισμένος" από τον Θορν. Ήταν η επιβεβαίωση ότι είχε κάνει τη σωστή επιλογή στο ντραφτ. "Ο Μάικλ έγινε γνωστός σε κάθε σπίτι. Κάθε μέρα, όλοι έβλεπαν ένα βίντεο με τα καρφώματα και τις κινήσεις του. Κι ας μην έπαιζε πολύ", είπε ο Θορν. Έπειτα από δυο εβδομάδες, στις 12 Σεπτεμβρίου 1986, οι Μπουλς ανακοίνωναν ότι ο Τζόρνταν είχε υπογράψει 7ετές συμβόλαιο για 6.000.000 δολάρια, το 3ο ακριβότερο εκείνης της εποχής. Μόνο ο Χακίμ Ολάζουον και ο Ραλφ Σάμπσον, οι δυο δίδυμοι πύργοι των Χιούστον Ρόκετς, έπαιρναν περισσότερα.

Οι Λούνεϊ Τουνς... Μπουλς

Ο Τζόρνταν συμβόλιζε μια νέα πορεία για την ομάδα του Σικάγο, που ήταν πολύ χαμηλά στις προτιμήσεις των φιλάθλων της πόλης. Σχεδόν κανείς δεν ενδιαφερόταν για τους Μπουλς. Εδώ που τα λέμε, ούτε οι... ίδιοι οι Μπουλς έδιναν μεγάλη σημασία στο να παίξουν μπάσκετ. Ο Τζόρνταν, στο 1ο επεισόδιο του Last Dance, βάζει τα γέλια όταν τον ρωτάνε αν οι τότε συμπαίκτες του ταξίδευαν... μαζί με την κοκαΐνη. Ο Λέιζανμπι γράφει στο βιβλίο του ότι "το ρόστερ ήταν γεμάτο ταραγμένες ψυχές".

Το πρόβλημα με τα ναρκωτικά ήταν έντονο. Άλλωστε, δύο παίκτες εκείνου του ρόστερ, ο Κούεντι Ντέιλι και ο Ορλάντο Γούλριτζ, χάθηκαν στον λαβύρινθο και γνώρισαν πρόωρο θάνατο εξ αιτίας του εθισμού τους στις ουσίες. Ο Γούλριτζ, θεωρητικά, ήταν το πιο μεγάλο όνομα της ομάδας σε αυτήν την πρώτη σεζόν του Τζόρνταν. Οι παλιότεροι θα τον θυμούνται και στις δυο σεζόν (1994-1996) που βρέθηκε στην Ευρώπη, παίζοντας πρώτα για την Μπενετόν Τρεβίζο και μετά για την Μπάκλερ Μπολόνια.

Ο Τζόρνταν κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να κάνει παρέα με αυτό το γκρουπ των παικτών. Μόνο ο Ροντ Χίγκινς (το 1993, επιλογή του Γιάννη Ιωαννίδη για παρτενέρ του Ζάρκο Πάσπαλι, πριν τελικά έρθει και δέσει ο Γουόλτερ Μπέρι) θα ταίριαζε με τα χνώτα του και θα γινόταν ένας από τους καλύτερους φίλους του. Ο Τζόρνταν αποκαλούσε τους συμπαίκτες του "Λούνεϊ Τουνς", από τη σειρά κινουμένων σχεδίων με ήρωες τον Μπαγκς Μπάνι και τον Ντάφι Ντακ!

Γενικά, η ατμόσφαιρα στους Μπουλς ήταν σχεδόν καταθλιπτική. Για να προπονηθούν στο 'Έιντζελ Γκάρντιαν', έπρεπε να περιμένουν να φύγουν παιδιά του δημοτικού! Τόση σημασία έδιναν στην ομάδα του Σικάγο. Ο Λέιζανμπι περιγράφει γλαφυρά την άφιξη του Τζόρνταν στο αεροδρόμιο της πόλης: "Τον είχε υποδεχθεί ένας 29χρονος οδηγός λιμουζίνας, ονόματι Τζορτζ Κέλερ, που είχε μόλις χάσει μια κύρσα κι έψαχνε για άλλη. Είδε τον κοκαλιάρη νεαρό ρούκι, τον φώναξε κατά λάθος 'Λάρι Τζόρνταν' και του πρότεινε να τον πάει οπουδήποτε στην πόλη για 25 δολάρια. 'Ξέρεις τον αδερφό μου;', τον ρώτησε ο Τζόρνταν, προκαλώνας ένα βλέμμα σύχγυσης στον οδηγό. Όπως και να 'χει, ήταν το ξεκίνημα μιας πολύ όμορφης σχέσης. Ο Κέλερ θα γινόταν τακτικός οδηγός του Τζόρνταν κι έπειτα προσωπικός φίλος για μια ζωή".

Από την αρχή των προπονήσεων, ωστόσο, ο κόουτς Κέβιν Λάουερι συνειδητοποίησε ότι αυτός ο ρούκι δεν ήταν σαν τους άλλους. Κάθε μέρα στην προπόνηση... εξέθετε κι έναν από τους Λούνεϊ Τουνς. Εν τω μεταξύ, τα εισιτήρια διαρκείας των Μπουλς είχαν μια σημαντική αύξηση σε σχέση με εκείνους που παρακολουθούσαν την ομάδα στο απαρχαιωμένο 'Σικάγο Στέιντιουμ' στο τέλος της σεζόν 1983-1984 (σχεδόν 6.500), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ξεσήκωναν το Σικάγο. Κάθε άλλο. Ούτε και το ΝΒΑ έδειχνε ενδιαφέρον. Στη συμφωνία με το CBS, δεν συμπεριλαμβανόταν κανένα ματς των Μπουλς. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα στιγμιότυπα από τον ιστορικό πρώτο αγώνα των Μπουλς σώζονται χάρη στο κανάλι των Μπούλετς. Κάπως έτσι, στις 26/10/1984, στο γήπεδο βρέθηκαν 13.913 φίλαθλοι. Οι υπόλοιποι, αν ήθελαν άκουγαν το ματς από το ραδιόφωνο. Ανυποψίαστοι άπαντες ότι σε σε λίγα χρόνια θα έδιναν ό,τι είχαν και δεν είχαν για ένα εισιτήριο των αγώνων των Μπουλς και κυρίως γι' αυτόν τον θαυματουργό κύριο με το νο23 στην πλάτη.

Παραλίγο σέκος!

Ο ρούκι Τζόρνταν έγινε αμέσως αγαπημένο παιδί της εξέδρας, που δεν είχε να δει και κάτι... καλύτερο. Το ντεμπούτο του, πάντως, λίγο έλειψε να έχει μοιραία κατάληξη όταν προσπάθησε να καρφώσει πάνω από τον γιγαντόσωμο Τζεφ Ρούλαντ. Έπεσε με δύναμη στο παρκέ, μετά τη σφοδρή σύγκρουση με τον σέντερ των Μπούλετς και για λίγα δευτερόλεπτα έμεινε ακίνητος. Ο σβέρκος του πονούσε αφόρητα. Σηκώθηκε ωστόσο και συνέχισε.

Η ιστορία κατέγραψε το πρώτο καλάθι στο ΝΒΑ, 7:27 πριν από το τέλος της 1ης περιόδου, με σουτ από τα 4 μέτρα και με τη βοήθεια του ταμπλό. Δεν μπορεί κανείς να πει ότι εντυπωσίασε, καθώς τελείωσε το ματς με 16π, έχοντας όμως 5/16 σουτ. Πήρε ακόμη 6 ριμπάουντ και έδωσε 7 ασίστ, έχοντας και 5 λάθη. Ο κόσμος ωστόσο είχε μείνει ικανοποιημένος. Κι ο ίδιος έδειχνε συγκρατημένος: "Ήταν μια καλή αρχή για την καριέρα μου".

"Αυτήν τη φορά σε συγχωρούμε, Μάικλ Τζόρνταν", έγραψε ο Μπομπ Σακαμότο, στη 'Chicago Tribune' της επόμενης μέρας. Σαν να προφήτευε το λαμπρό μέλλον το οποίο ερχόταν. Δεν είχε άδικο. Στο δεύτερο ματς, κόντρα στους Μιλγουόκι Μπακς, έκανε ρεζίλι τον Σίντνεϊ Μόνκριφ, τότε μέσα στους 5 καλύτερους αμυντικούς του ΝΒΑ και στο τρίτο, πάλι εναντίον των Μπακς, πέτυχε 37 πόντους, οι 22 στην 4τη περίοδο.

Δείτε τα ιστορικά στιγμιότυπα από εκείνο το πρώτο παιχνίδι του: