Είναι τα αμελέτητα must για τους αθλητές;

Ο Αρσέν Βενγκέρ πήγε στην Άρσεναλ το 1996. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε, ήταν να προσθέσει την έννοια 'διατροφή' στο γενικότερο μενταλιτέ των παικτών, που έως τότε δεν είχαν την παραμικρή σχέση με το θέμα. Για αρχή, τους έκοψε τη σοκολάτα. Οι βετεράνοι έπαθαν ένα κάτι τις. Είχε πει στην Guardian πως "ήμασταν καθ' οδόν για το ματς με την Μπλάκμπερν και οι παίκτες που ήταν στο πίσω μέρος του λεωφορείου τραγουδούσαν ρυθμικά 'θέλουμε Mars'". Πίστευαν πως η σοκολάτα τους δίνει ενέργεια. Σύντομα αυτό αποδείχθηκε μύθος. Αν θες ενέργεια, επιλέγεις απλούς υδατάνθρακες όπως το μέλι, οι χυμοί, τα ωμά και τα αποξηραμένα φρούτα, οι σταφίδες, το αβοκάντο -που ανήκει στην κατηγορία 'ποιοτικό λίπος', μαζί με τους ξηρούς καρπούς. Πάντα υπάρχει η λύση του βραστού αυγού, όπως υπάρχει και εκείνη της μπανάνας. Όρεξη να 'χεις και λύσεις υπάρχουν.

Από τότε που η σοκολάτα ήταν ανάγκη για τους αθλητές έως τώρα, προφανώς και έχουν αλλάξει άρδην όσα ισχύουν με τη διατροφή των επαγγελματιών παικτών, αφότου διαπιστώθηκε και μέσω ουκ ολίγων ερευνών πως οι τροφές που καταναλώνουν μπορούν να τους κάνουν καλύτερους ως αθλητές -και να τους βοηθήσουν με τις φλεγμονές και την αποθεραπεία του σώματος. Αυτά που τρώνε και πίνουν βοηθούν την απόδοση, την αποθεραπεία των μυών και τη διάθεση. 

Τη σήμερον ημέρα, όλες οι κορυφαίες ομάδες έχουν δικό τους διατροφολόγο, ο οποίος 'βγάζει' προγράμματα για κάθε παίκτη ξεχωριστά, σχετικά με το τι θα ήταν χρήσιμο να φάνε -και να πιουν-, όχι μόνο ως κυρίως γεύματα, αλλά και ως σνακ. Βλέπεις, δεν έχουν όλοι τις ίδιες ανάγκες. Οι ειδικοί μαθαίνουν στους παίκτες και να μαγειρεύουν, εφόσον το ζητήσουν. Κάποιοι -όπως οι Χάρι Κέιν, Κέβιν ντε Μπρόινε, Λουκ Σο, Πολ Πογκμπά- πληρώνουν σεφ, να ετοιμάσει αυτά που πρέπει να καταναλώσουν, ανάλογα και με όσα δείχνουν οι εξετάσεις τους (αν έχουν ας πούμε, έλλειψη βιταμίνης D), αλλά και τη θέση στην οποία αγωνίζονται. Άλλες θερμίδες 'καίει' ένας μέσος και άλλες ένας γκολκίπερ. Η ανάγκη είναι η ίδια: να 'χουν όλοι καύσιμα και για τα 90 λεπτά του αγώνα, όπως καθυστερούν τα συμπτώματα της κόπωσης.

Τα γεύματα είναι 5 (παίρνουν πρωινό, μετά πηγαίνουν στην προπόνηση, τρώνε μεσημεριανό, προπονούνται ξανά, ακολουθεί σνακ, μετά δείπνο και τέλος ένα πρωτεϊνικό γεύμα ή ένα shake με φρούτα). Ο συνδυασμός υδατανθράκων με κοτόπουλο παραμένει μια από τις σταθερές "αλλά δεν τρώνε όλοι την ίδια ποσότητα ή δεν είναι όλα τα πιάτα με τα ίδια συστατικά μαγειρεμένα". Η παραπάνω ατάκα ανήκει στον Dr. Μέιγιορ Ρανχόρντας, ο οποίος δουλεύει αυτήν την περίοδο με τη Γουλβς. Μεταξύ άλλων, αποκάλυψε πως στα χρόνια που εργάζεται σε ομάδες, ήλθε αντιμέτωπος και με κάποιες 'παραδόσεις'. Μια ήθελε τα αμελέτητα του ταύρου να είναι must για τους επαγγελματίες αθλητές, διότι -λέει- αυξάνουν την τεστοστερόνη. "Είναι ένα από τα πιο περίεργα πράγματα που άκουσα ποτέ".

Aπό όταν υπάρχουν Ολυμπιακοί Αγώνες, υπάρχουν αθλητές που τρώνε ωμά αμελέτητα ζώων, καθώς θεωρούν πως δίνει ώθηση στις ορμόνες. Ή γιατί ήταν ένδειξη ανδρισμού (ο ταύρος είναι σύμβολο δύναμης), όπως είχε εξηγήσει ο Μάρτιν Πόλι, ιστορικός Ολυμπιακών Αγώνων στο Southampton University, στο Reuters το 2012. Εξήγησε και ότι ήταν μια πρώιμη μορφή ντόπινγκ, κάτι που ίσχυε και για τα αμελέτητα, όπως και για την καρδιά του προβάτου -επίσης θεωρούνταν πως αυξάνουν την τεστοστερόνη. Στα επόμενα χρόνια ο μύθος καταρρίφθηκε και με έρευνα.