5-5-0

Oτι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα όταν οι αγώνες κρίνουν το στόχο μιάς χρονιάς είναι γνωστό και μέχρι ενός σημείου αποδεκτό. Εχουμε δει τη Ρεάλ Μαδρίτης να κάνει καθυστέρηση, τη Βραζιλία να ταμπουρώνεται στην άμυνα και τον Σερ Αλεξ Φέργκιουσον να κάνει αλλαγή σκοπιμότητας στις καθυστερήσεις.
Αυτό που δεν είχαμε ξαναδεί είναι ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό να αγωνίζεται με σύστημα 5-5-0. Το είδαμε στη Νεάπολη χάρις στο Νίκο Αλέφαντο. Εβγαλε από τον αγώνα Χούτο και Καστίγιο, έκανε καψόνι στον Γεωργιάδη αντικαθιστώντας τον 15 λεπτά μετά την είσοδό του στο γήπεδο και ρώτησε τον Γεωργάτο αν μετά τη θέση του δεξιού χαφ μπορεί να αγωνιστεί ως κατά συνθήκη σέντερ φορ.

Η ομάδα του κράτησε το αποτέλεσμα και εκ του αποτελέσματος οι επιλογές κρίνονται επιτυχημένες, ωστόσο επειδή η ομάδα του λέγεται Ολυμπιακός και όχι Προοδευτική ή Εθνικός, η κίνηση κρίνεται ως απαράδεκτη.
Πριν από ενάμισι χρόνο ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε απολύσει τον Κάτανετς γιατί "η φιλοσοφία του δεν ταίριαζε με αυτή της ομάδας". Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού που βρισκόταν χθες στο γήπεδο πρέπει να σκέφτηκε - όπως και πολλοί φίλαθλοι της ομάδας - ακριβώς το ίδιο, βλέποντας τον πρωταθλητή να αγωνίζεται χωρίς επιθετικό για να κρατήσει τη νίκη επί της νεοφώτιστης Χαλκηδόνας.

Οταν έπαιρνε την απόφαση να προσλάβει τον κυρ Νίκο, γνώριζε το μέγεθος του ρίσκου. Η εκκεντρικότητα του Αλέφαντου δεν περιορίζεται στον τρόπο ομιλίας ή στο ντύσιμο. Είναι εμφανής στον τρόπο που καθοδηγεί την ομάδα του από τον πάγκο. Με μία τέτοια κίνηση στη Λεωφόρο άλλαξε την εικόνα του αγώνα προς όφελος της ομάδας του. Με μία ανάλογη κίνηση έπληξε χθες το πρεστίζ του Ολυμπιακού και άκουσε τις πρώτες γκρίνιες από τον κόσμο.
Μπροστά του έχει το σημαντικότερο παιχνίδι της καριέρας του, που θα είναι πιθανότατα και η τελευταία μεγάλη του παράσταση. Με τον τελικό του κυπέλλου έχει την ευκαιρία να διαμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο θα μείνει στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και στη συνείδηση των φιλάθλων.
Αν το κόλπο που θα σκαρφιστεί πιάσει, ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει για την "παρεξηγημένη ποδοσφαιρική ιδιοφυϊα, που δεν είχε την καριέρα που άξιζε εξαιτίας του ιδιόρυθμου χαρακτήρα του".
Αν το κόλπο αποτύχει όλοι θα τον θυμούνται ως "τον γραφικό με το κοντομάνικο, που ενώ πέρασε από σχεδόν όλες τις ελληνικές ομάδες δεν πήρε ούτε έναν τίτλο".