Η ΑΕΚ πήρε ό,τι άξιζε...

Η ΑΕΚ πέταξε στα σκουπίδια ένα ημίχρονο στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό: Το πρώτο. Η εικόνα της "Ένωσης" στο πρώτο 45λεπτο ήταν σχεδόν ανύπαρκτη, καθώς οι "κιτρινόμαυροι" σε κάθε φάση του ματς έδειχναν να περνούν δύσκολες στιγμές. Δέχτηκαν δύο γκολ σε ένα τρίλεπτο, δεν έκαναν φάση (με εξαίρεση το τέλος του ημιχρόνου) και αγχώθηκαν για να μη γίνει κανένα… αστείο και ξεφύγουν τα πράγματα. Όπως ήταν η κατάσταση στο 0-2 δεν ήθελε και πολύ, με το ματς -μέχρι εκείνη τη στιγμή- να παραπέμπει σε μια εφιαλτική βραδιά για την ΑΕΚ με τον ίδιο αντίπαλο, στο ίδιο γήπεδο καμιά 10αριά χρόνια πριν όταν το κοντέρ έγραψε το πολύ βαρύ 1-4.

ΚΕΝΤΡΟ-ΑΜΥΝΑ

Στο πρώτο μέρος η ΑΕΚ έδειχνε σαν να μην… είχε καθόλου κέντρο ενώ αμυντικά η εικόνα των Βράνιες και Λαμπρόπουλου ήταν ακόμα χειρότερη. Ειδικά ο Βόσνιος έκανε ένα από τα χειρότερά του ημίχρονα με τη φανέλα της "Ένωσης" με λάθη που δεν συνηθίζει, αφού σχεδόν πάντα έχει εικόνα του τι μπορεί να κάνει και προσπαθεί να το κάνει καλά. Να διώχνει, δηλαδή, και να καθαρίζει τις φάσεις. Στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, αντιθέτως, κουβαλούσε τη μπάλα, προσπαθούσε να κάνει το κάτι παραπάνω και το πλήρωσε η ΑΕΚ με αρκετές λάθος μεταβιβάσεις.

ΑΛΛΗ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Στο δεύτερο ημίχρονο οι ρόλοι αντιστάθηκαν και η ΑΕΚ μπήκε μεταμορφωμένη. Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός παρακολουθούσε… αποσβολομένος, προσπαθούσε να ροκανίσει τον χρόνο και να εκμεταλλευτεί το γερό προβάδισμα που πήρε από νωρίς. Ο Χιμένεθ έβαλε στο ματς τους Λάζαρο και Πέκχαρτ στις θέσεις των Αϊντάρεβιτς και Πατίτο, για να κάνει την ομάδα πιο επιθετική και να πάρει βοήθειες στο ψηλό παιχνίδι, αφού με τέτοια προσέγγιση πήγαινε μέχρι τότε η ομάδα του. Τελικά ένα πέναλτι (υπάρχει χέρι, δεν φαίνεται να υπάρχει όμως πρόθεση) που εκτέλεσε εύστοχα ο Χριστοδουλόπουλος και η καλύτερη κόντρα επίθεση-ξεδίπλωμα που έβγαλε η ΑΕΚ στο ματς, στάθηκαν αρκετά για να ισοφαρίσει η "Ένωση" και να προσπαθήσει να πάρει στο τέλος το ματς.

ΧΙΜΕΝΕΘ

Η επιλογή του Χιμένεθ να βάλει τον Πατίτο (ήταν εκτός δράσης από τον αγώνα με τον Ολυμπιακό) τελικά δε βγήκε γιατί ο Αργεντίνος δεν έδωσε σχεδόν τίποτα στην ΑΕΚ. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι έκανε μέτριο ματς (στο τέλος ανέβηκε) και ο Μάνταλος από την άλλη πλευρά, εξηγείται σε σημαντικό βαθμό η ανύπαρκτη εικόνα της "Ένωσης" στο δημιουργικό κομμάτι. Αν συνυπολογίσει κανείς και τη μέτρια εικόνα του Αϊντάρεβιτς, τότε αντιλαμβάνεται γιατί η ΑΕΚ έχασε και τα αυγά και τα καλάθια. Έκανε τα λάθη του ο Μανόλο, έκανε και δύο σωστές αλλαγές, ενώ αρκετή κουβέντα γίνεται και για την επιλογή του να μην παίξει ξανά ο Βάργκας με τον κόουτς να επιλέγει τον Μπακασέτα.

ΑΔΙΚΗΣΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ

Στη συνολική εικόνα του ματς, η ΑΕΚ πήρε ό,τι άξιζε. Δεν έχει λογική να σπαταλάς ένα ημίχρονο και να πηγαίνεις με γιούργια στο δεύτερο, απέναντι σε έναν αντίπαλο που -στο καλό διάστημα της "Ένωσης"- έδειχνε να παθαίνει… εμπλοκή. Αυτό που έχει να κρατήσει η ΑΕΚ από το ματς είναι η αντίδραση που έβγαλε σε ένα μεγάλο διάστημα στο δεύτερο ημίχρονο, μέχρι να προδοθεί από το τρανζίσιον στο φινάλε. Δεν είναι συνηθισμένο για την ομάδα να φορτσάρει στο συγκεκριμένο διάστημα του ματς, αφού κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι κάπου μετά το 70’ παραδίδει κάπως πνεύμα, γεγονός το οποίο οφείλεται στις αρκετές αλλαγές προπονητών μέσα στη χρονιά.

Από εκεί και πέρα, η ήττα κάποια στιγμή θα ερχόταν. Όσοι ξέρουν από… μεταφυσική ΑΕΚ αντιλήφθηκαν μια περίεργη αύρα που είχε η Κυριακή για την "Ένωση". Μύριζε. Τελικά η ήττα ήρθε από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ για πρώτη φορά (στην Καλογρέζα από ελληνική ομάδα) από τον Δεκέμβρη του 2015.

Λογικό είναι να υπάρχουν σκαμπανεβάσματα σε μια τέτοια χρονιά για την ΑΕΚ, μην τρελαθούμε. Ίσα-ίσα που με τέτοιο προηγούμενο το… αφύσικο είναι ότι η ομάδα έβγαλε για τόσο μεγάλο διάστημα σταθερότητα. Η ισοπέδωση δεν κάνει καλό, πάντως, σε καμία περίπτωση και η συνέχεια είναι κάπως βουνό. Η ΑΕΚ, βέβαια, πάει στο αγαπημένο της σπορ που δεν είναι άλλο από το να παίζει με την πλάτη στον τοίχο. Ότι έκανε στη σεζόν το έκανε ούσα στα σχοινιά, ενώ όταν όταν σηκώνει λίγο το κεφάλι επαναφέρεται άμεσα στην πραγματικότητα.