Αρσεναλ: Το τέλος ενός μεγάλου

Η Πέμπτη 14 Ιουλίου θα είναι από εδώ και στο εξής (και τουλάχιστον για τα αμέσως επόμενα χρόνια) μια μέρα που οι φίλαθλοι της Άρσεναλ θα ήθελαν να μην έχει έρθει ποτέ. Γιατί για αυτούς θα είναι η μέρα που ο Πατρίκ Βιεϊρά ή αλλιώς Βιέρα (όπως τον αποκαλούσαν οι αμετανόητοι Άγγλοι που αρνούνται όπως και άλλοι Ευρωπαίοι φίλαθλοι να προφέρουν έναν ποδοσφαιριστή από άλλη χώρα με την σωστή προφορά) τους άφησε για τη Γιουβέντους. Όσοι έχουν βρεθεί έστω και σε έναν αγώνα της Άρσεναλ στο Χάιμπουρι θα έχουν να θυμούνται τον τρόπο με τον οποίον αντιμετώπιζαν οι φίλαθλοι της Άρσεναλ τον σπουδαίο αυτό ποδοσφαιριστή. Υπήρξε μαζί με τον Τιερί Ανρί ένα σύγχρονο ίνδαλμα για όλους τους πιστούς της Άρσεναλ.

Ο αρχηγός της ομάδας του Βενγκέρ που υπήρξε ο πρώτος Γάλλος ποδοσφαιριστής που ανάστησε ο Βενγκέρ (παίρνοντας τον μετά από ένα αποτυχημένο πέρασμα από τη Μίλαν) πριν αναστήσει στη συνέχεια και την ίδια την Άρσεναλ, υπήρξε τα 9 αυτά χρόνια η κολόνα πάνω στην οποία στήριζε ο Βενγκέρ όλη την μεσοαμυντική του γραμμή. Ο Βιεϊρά υπήρξε ένας μοντέρνος αμυντικός χαφ που όχι μόνο είχε πλήρη επιτυχία στα ανασταλτικά του καθήκοντα, αλλά βοηθούσε τόσο στην ανάπτυξη της ομάδας του όσο και στην ψυχολογία των συμπαιχτών του (με τις πολλές κόκκινες και ακόμα περισσότερες κίτρινες κάρτες που αντίκρισε να παίζουν και αυτές το ρόλο τους). Υπήρξε ο άνθρωπος που αποτελούσε την ψυχή της ομάδας.

Στα πρόσφατα (και ιστορικά πλέον χρόνια μετά την έλευση του Αμπραμόβιτς στην Τσέλσι) που Άρσεναλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ διεκδικούσαν κάθε χρόνο όλα τα τρόπαια στην Αγγλία, όλοι γνώριζαν ότι στα σπουδαία ντέρμπυ ανάμεσα στους δύο αυτούς ποδοσφαιρικούς κολοσσούς, η μονομαχία Πατρίκ Βιεϊρά με Ρόι Κιν ήταν όλα τα λεφτά.

Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που ο Φέργκιουσον προσπάθησε κάποια χρονιά να δελεάσει τον Βιεϊρά να ανέβει στο Μάντσεστερ μπας και τον ξεφορτωθεί από αντίπαλο, αλλά τότε ακόμα δεν γινόταν να τεθεί θέμα μεταγραφής του Βιεϊρά από την Άρσεναλ. Ο Βενγκέρ απλά δεν το επέτρεπε. Και αν υπήρχε έστω και μια πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο, αυτό θα γινόταν μόνο για τα μάτια – και τα λεφτά - της Ρεάλ Μαδρίτης.

Όμως τα χρόνια πέρασαν, η Άρσεναλ είχε φέτος μια αποτυχημένη για τα δικά της δεδομένα χρονιά και ο αρχηγός δεν ήταν άμοιρος ευθυνών. Μια μέτρια χρονιά χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι υπήρχε και κανένας καλύτερος στη θέση του. Ο Βενγκέρ βρήκε μάλιστα την ευκαιρία να ανδρώσει ποδοσφαιρικά και δύο νέα παιδιά δίπλα στον αρχηγό, τον Ισπανό Φάμπρεγκας και τον Γάλλο Φλαμινί.

Όταν λοιπόν η Γιουβέντους ήρθε και προσέφερε 20 εκατομμύρια ευρώ για τον Βιεϊρά, και οι δύο (Βενγκέρ και Βιεϊρά) ήξεραν πως ήταν η πλέον κατάλληλη ώρα να χωρίσουν. Ο μεν Αλσατός επιθυμούσε να ανανεώσει την ομάδα του και να φέρει στην θέση του αμυντικού χαφ κάποιον νεότερο παίχτη με μεγαλύτερο ζήλο για διακρίσεις, ο δε Βιεϊρά ήθελε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του και κάπου αλλού. Ίσως πολλοί να ισχυριστούν ότι θα μπορούσε να πάει κάπου καλύτερα (Ρεάλ Μαδρίτης). Λάθος.

Ο Βιεϊρά πήγε στην Γιουβέντους γιατί στα 29 του χρόνια έχει να αποδείξει ότι όσοι τον έκριναν ανίκανο για το ιταλικό πρωτάθλημα έκαναν λάθος. Μάλιστα με την φανέλα της Γιουβέντους θα έχει την ιδανική ευκαιρία να αποδείξει στην παλιά του ομάδα και μεγάλη αντίπαλο για το σκουντέτο Μίλαν ότι κάποτε έκανε μεγάλο λάθος διώχνοντάς τον.

Οι φίλαθλοι της Άρσεναλ θα έχουν να αναπολούν τα τρία πρωταθλήματα και τα 4 κύπελλα που χάρηκαν όταν ο αγαπημένος τους Πατρίκ ήταν στο Χάιμπουρι, αλλά όντας κλασσικού Άγγλοι θα καταλάβουν ότι η μεταγραφή πραγματοποιήθηκε για το καλό όλων. Πατρίκ Βιεϊρά “thank you for the memories”.