Δοκάρια με την... Οκκά

Η ιστορία του Γιάννη Οκκά είναι απλή. Ούτε άχρηστος είναι, ούτε χασογκόλης είναι, απλά δεν είναι σέντερ φορ. Δεν είναι ο επιθετικός περιοχής και αποτελεί λάθος του Ντούσαν Μπάγεβιτς που τον επέλεξε για αυτήν τη θέση. Ο Κύπριος αποτελεί εξαιρετική επιλογή ποδοσφαιριστή και μπορεί να προσφέρει σε οποιαδήποτε ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος εάν αγωνίζεται στη σωστή θέση. Για φουνταριστός δείχνει λίγος και εκτίθεται, τόσο ο ίδιος, όσο και ο προπονητής του.

Ο Οκκάς είναι ότι πρέπει για να αγωνίζεται πίσω από τον σέντερ φορ. Να βρίσκει κενούς χώρους, να τραβάει αμυντικούς και να αποτελεί το στήριγμα του βασικού επιθετικού της ομάδας. Παράλληλα κάνει αρκετές δουλειές μέσα στον αγωνιστικό χώρο που δύσκολα βρίσκεις ποδοσφαιριστές να τις πραγματοποιούν τόσο καλά.

Το μπαλάκι τώρα πάει στον Μπάγεβιτς. Η επιθετική δυστοκία του Ολυμπιακού είναι εμφανέστατη και εάν στα περισσότερα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος η λύση θα βρεθεί, στα εγχώρια ντέρμπι και στο Τσάμπιονς Λιγκ το πρόβλημα θα γιγαντώνεται. Δεν μπορεί να δημιουργείς τέσσερις φάσεις - όπως στο Μονακό – για να πετύχεις ένα γκολ. Χρειάζεται εκτελεστική δεινότητα και κατάλληλο τελείωμα των επιθέσεων.

Ο Μπάγεβιτς έχει εγκλωβιστεί με τον Ζιοβάνι. Όσο παραμένει ο Βραζιλιάνος στο λιμάνι, ο Ντούσκο δύσκολα θα λύσει τον γόρδιο δεσμό. Από τη μία δείχνει ότι δεν θέλει και πολύ να αφήνει τον Ζιοβάνι στον πάγκο και από την άλλη σκέφτεται την πίεση που θα του ασκήσει ο Τύπος, ο κόσμος και ίσως ο πρόεδρος σε ενδεχόμενη παραγκώνιση του βραζιλιάνου σε συνδυασμό με άσχημα αποτελέσματα.

Έτσι όπως παραμένουν οι συνθήκες ο Μπάγεβιτς προσπαθεί να βρει θέση τόσο στον Ζιοβάνι, όσο και στους Ριβάλντο και Οκκά. Για παράδειγμα στο ματς με την Λα Κορούνια στη Γαλικία και οι τρεις τους άλλαξαν αρκετές φορές θέση. Όμως εάν οι ερυθρόλευκοι είχαν στη διάθεση τους ένα σέντερ φορ, ο οποίος πίσω του θα είχε τον Οκκά και τον Ριβάλντο, ο Ολυμπιακός θα ήταν άλλη ομάδα. Βέβαια ο Μπάγεβιτς θεωρούσε το καλοκαίρι, ότι ο Οκκάς θα σκόραρε περισσότερο, ότι ο Ριβάλντο θα είχε μεγαλύτερη επαφή με τα δίχτυα (ακόμα δεν έχει ανοίξει λογαριασμό, αλλά κάποια στιγμή θα γίνει και αυτό) και ότι θα βοήθαγαν περισσότερο ο Τζόρτζεβιτς με τον Γεωργάτο. Αυτά δεν έχουν γίνει ακόμα πράξη και ο Μπάγεβιτς βλέπει να δημιουργούν οι παίκτες του φάσεις, αλλά να μην τις τελειώνουν. Ο ίδιος ακολουθεί το δρόμο που χάραξε, το θέμα είναι ότι χρειάζεται να κάνει μια παράκαμψη για να φτάσει στο τέρμα.