Εισιτήριο διαρκείας για Γερμανία

Οπως γράφαμε την περασμένη εβδομάδα έξι βαθμοί είναι το ζητούμενο για την Εθνική ομάδα στην εαρινή της εξόρμηση. Μετά το νικηφόρο πέρασμα από την Τιφλίδα επόμενος αντίπαλος η Αλβανία, η ομάδα που μας προσγείωσε στην πραγματικότητα τον Σεπτέμβριο μετά το ονειρεμένο καλοκαίρι.

Στο κατάμεστο Καραϊσκάκη τα παιδιά του Ότο καλούνται να πάρουν άλλους τρεις βαθμούς. Βλέποντας κανείς τη συγκροτημένη, αποτελεσματική και ουσιαστική εμφάνιση στην πρωτεύουσα τηε Γεωργίας οφείλει να αναφερθεί στο ματς αυτό.

Πρώτα απ' όλα τρία γκολ σε δέκα αγωνιστικά λεπτά με το σκορ εις βάρος της. Δεύτερη επισήμανση η cool αντίδραση σε μία έδρα "καυτή" και έναν αντίπαλο αξιόμαχο. Τρίτη η ορθή εκτίμηση των διεθνών ότι στο στυλ "αυτό που θέλαμε το πήραμε γιατί το αξίζαμε". Οι διθύραμβοι του Τύπου για κάποιον που ζει εκτός των τειχών δείχνουν ίσως φόβο πριν το ματς ή ακόμη και τώρα έλλειψη εμπιστοσύνης σε αυτή την ομάδα.

Σε τελική ανάλυση τη Γεωργία κερδίσαμε, όχι τη Βραζιλία. Πλέον, η δεύτερη θέση δεν θα παιχθεί χωρίς εμάς και αν θέλετε τη γνώμη μου και η πρώτη θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τα επόμενα αποτελέσματα.

Από τα παραπάνω, εκεί που αξίζει να σταθούμε περισσότερο είναι στο κρύο αίμα των παικτών, που σε καμία στιγμή δεν πελάγωσαν, ξεχνώντας παλιότερες ελληνικές συνήθειες. Αυτό και μόνο δείχνει ομάδα που πιστεύει στον εαυτό της, τις δυνάμεις της και εν τέλει και την αξία της.

Σαφώς το ματς με την Αλβανία κρύβει κινδύνους, αλλά εγώ περιμένω τον αντίπαλο σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι στο πρώτο ματς. Η αύρα του Μπρίγκελ αρχίζει να πηγαίνει περίπατο, ενώ οι κόντρες του με αστέρια της ομάδας, όπως τον Φατμίρ Βάτα που πρόσφατα δήλωσε ότι δεν ξαναπαίζει στην Εθνική όσο εκεί θα βρίσκεται ο Μπρίγκελ.

Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τον παλιό Γερμανό άσο, ουδέποτε ως τώρα έχει καταφέρει να ασχοληθεί σοβαρά και επιτυχημένα με την προπονητική. Το πάθος των παικτών του να δώσουν χαρά στους εν Ελλάδι συμπατριώτες τους και η θέληση τους για νίκη απέναντι στους φρέσκους πρωταθλητές Ευρώπης "γείτονες" τους, έφεραν τη νίκη στα Τίρανα. Αγωνιστικά και καλύτεροι και πιο έμπειροι είμαστε, με την απαιτούμενη υπομονή και αγωνιστική ετοιμότητα το ματς εύκολα ή δύσκολα θα το πάρουμε.

Επειδή πολλά γράφτηκαν για τον φόβο επεισοδίων μόνο δύο λόγια. Ολοι οι δικοί μου, φίλοι, συγγενείς και συμπολίτες Ελληνες γιόρτασαν ως τα ξημερώματα τη νίκη επί της Γαλλίας στους δρόμους της Νυρεμβέργης μία μόλις ημέρα μετά τον αποκλεισμό της Γερμανίας από την Τσεχία. Κι επειδή ελληνικά φυντάνια υπάρχουν παντού, μη νομίζει κανείςότι δεν προκάλεσαν με τη συμπεριφορά τους, είτε περαστικούς, είτε αστυνομικές δυνάμεις.

Δεν τους έδειρε κανείς, όμως. Ισα-ίσα όπου υπήρξε η προδιάθεση για γιορτή συμμετείχαν κιόλας οι Γερμανοί, πίνοντας και λέγοντας τον καημό τους. Και είμαι σίγουρος ότι το ίδιο θα κάνουν και στις επόμενες ελληνικές ποδοσφαιρικές ειρηνικές γιορτές που θ' ακολουθήσουν. Οσοι κομπλεξικοί αληταράδες όμως στερούν από αλλοεθνείς συμπολίτες τους το δικαίωμα στη χαρά μίας ποδοσφαιρικής νίκης, ας μη μπουν στον κόπο να έρθουν στη Γερμανία, γιατί εκεί αυτοί θα είναι οι αλλοεθνείς. Ή όπως θα έλεγε ο ποιητής: "Παντού στον κόσμο εκτός σε ένα μικρό κομμάτι γης είμαστε όλοι ξένοι".

Ολοι οι υπόλοιποι, σαν τα περιχαρή και καμαρωτά πρόσωπα στην Πορτογαλία ας βγάλουν καλού-κακού ένα εισιτήριο διαρκείας για τη Γερμανία, γιατί τα επόμενα δύο καλοκαίρια προβλέπεται να έρθουν κι άλλοι εκτός από τον γνωστό διαφημιστικό Σάββα. Απόδειξη: για το ματς Βραζιλία-Ελλάδα μέχρι στιγμής από τα 44.500 εισιτήρια, βρίσκονται ήδη 27.500 σε ελληνικά χέρια, χωρίς να προμετράται το ποσοστό της ΕΠΟ.