Σπαθιά πότε θα καταπιούν;
Όσο προχωράει η σεζόν και όσο ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να χτίζει τον… μύθο του στο ΟΑΚΑ, να μαζεύει βαθμουλάκια πλησιάζοντας ολοένα και περισσότερο στο πλεονέκτημα της έδρας, τόσο ο Τσάβι Πασκουάλ αφήνει το στίγμα του σε αυτή την ομάδα. Σχολιάζει ο Γιάννης Ψαράκης.
Ο Καταλανός πλέον γνωρίζει σαν την παλάμη του τα «τι και πως» κάθε παίκτη του. Πότε ο Νικ (Καλάθης) μπορεί να πάρει σβάρνα τον αντίπαλο. Πότε ο Ντένμον από φοβισμένο πουλάκι στο ξεκίνημα της σεζόν θα βγάλει τα δόντια και θα δαγκώσει στην άμυνα. Πότε ο Βουγιούκας θα βρει ρόλο και θα καταφέρει να βγάλει εις πέρας τις αποστολές που του ανατίθενται κόντρα σε «δεινόσαυρους» σαν τον Τόμιτς.
Τι θέλω να πω με τα παραπάνω; Ότι ο Πασκουάλ παίρνει πλέον το καλύτερο δυνατό από τους παίκτες του όταν αυτοί πατάνε καλά στα πόδια τους καλύπτοντας έτσι το ντεφορμάρισμα κάποιων άλλων όπως για παράδειγμα ο Ρίβερς των 0/6 τρίποντων.
Συνηθίζεται όλες οι ομάδες μέσα σε μία τόσο δύσκολη και απαιτητική σεζόν όπως έχει πλέον γίνει η Ευρωλίγκα να κάνουν μία κοιλιά στην απόδοσή τους. Απόλυτα φυσιολογικό και αναμενόμενο. Βλέποντας όμως και το βράδυ της Πέμπτης τον Παναθηναϊκό να καμουφλάρει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις αδυναμίες ή τις αστοχίες του νοιώθω ότι οι πράσινοι λόγω του Καταλανού τεχνικού θα περάσουν αβρόχοις ποσί μία τέτοια περίοδο. Ή καλύτερα δεν θα την «νοιώσουν» ποτέ.
Τι κι αν οι σουτέρ δεν βάζουν τα τρίποντα; Ο Παναθηναϊκός είδε μέχρι κάποιο σημείο ότι δεν του «βγαίνει» αυτό το παιχνίδι, κατάλαβε ότι στο 5 εναντίον 5 κόντρα στα κορμιά της Μπαρτσελόνα είχε δύσκολη αποστολή και ως όφειλε έβγαλε νύχια στην άμυνα.
Αυτή ήταν που του έδωσε το εύκολο ριμπάουντ ειδικά στα σημεία που κρίθηκε το ματς, δηλαδή στην 3η και 4η περίοδο απέναντι στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης σε επιθετικά ριμπάουντ, άνοιξε το παιχνίδι στο transition και όλα τα άλλα ήταν εύκολα.
Έβαλε και το χεράκι του ο Σίτο Αλόνσο επιμένοντας στον Ναβάρο που ήταν όχι απλά τρύπα αλλά… τούνελ ολόκληρο στην άμυνα στην τελευταία περίοδο και ένα ματς που για τρία δεκάλεπτα είχε χαρακτήρα ντέρμπι μετατράπηκε σε σόου με το δίδυμο Καλάθη-Γκιστ να ζηλεύει τη δόξα των… Ρόμπιν-Μπάτμαν οι οποίοι το μόνο που δεν έχουν κάνει ακόμη είναι να καταπιούν σπαθιά…
Ο πρώτος συνεχίζει να διάγει τη –μακράν- καλύτερη σεζόν της καριέρας του και να είναι πλέον υποψήφιος MVP της διοργάνωσης (17 πόντοι, 12 ασίστ, 5 κλεψίματα με 31 αξιολόγηση τον λες και… καλούτσικο) ο δεύτερος, δε, διάγει περίοδο… δεύτερης νιότης, καταπίνει πόντους, ριμπάουντ και αντιπάλους στο διάβα του λες και ειδικά φέτος το έχει βάλει σκοπό της ζωής του να παίξει –επιτέλους- σε ένα φάιναλ-φορ.