Η αβάσταχτη ελαφρότητα του... μαχαιριού

Από την στιγμή που έγινε γνωστή η τιμωρία για Πανιώνιο και Ολυμπιακό, όλοι οι φίλαθλοι είτε των 2 ομάδων, είτε αδιάφοροι, έχουν δώσει την δική τους άποψη σχολιάζοντας το μέγεθος της τιμωρίας, την σκοπιμότητα, την αυστηρότητα και όλα τα σχετικά.
Ουδείς όμως σκέφτηκε να περιμένει λίγο προτού προβεί σε βεβιασμένα συμπεράσματα , τα οποία μόνο κακό μπορούν να κάνουν σε αυτόν και τα νεύρα του. Και εξηγούμαι παρακάτω:

Αν οι ποινές που μπήκαν στον Πανιώνιο και δη στον Ολυμπιακό δεν πρόκειται να επαναληφθούν στο μέλλον σε άλλες ομάδες που οι οπαδοί τους κάνουν παρόμοια ή χειρότερα επεισόδια, τότε και οι «κυανέρυθροι» και οι «ερυθρόλευκοι» έχουν κάθε λόγο να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται. Γιατί τότε θα αποδειχθεί πως η απόφαση που λήφθηκε πριν από λίγες ημέρες θα έχει σκοπιμότητα (πολιτική ή μη), θα έχει δόλο, θα έχει εκδικητικό χαρακτήρα και έγινε για να πολεμηθεί ο Σωκράτης Κόκκαλης, για τον οποίο –είναι κοινό μυστικό- δεν τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση ο Κώστας Καραμανλής.

Αν όμως η ποινή αυτή –είτε στα ίδια επίπεδα είτε πιο βαριά- επιβληθεί και πάλι στο μέλλον σε αυτούς που πρόκειται να κάνουν επεισόδια, τότε ναι έχει μπει το νερό στ’αυλάκι. Τότε η κυβέρνηση θα δείξει πως είναι διατεθειμένη να πατάξει την κάθε είδους βία μέσα κι έξω από τα γήπεδα, ακολουθώντας το παράδειγμα της Μ.Βρετανίας όπου η Μάργκαρετ Θάτσερ και κατ’επέκταση η αθλητική δικαιοσύνη, έβαλαν το μαχαίρι στο κόκκαλο –πληρώνοντας κάθε είδους τίμημα- και κατάφεραν να εξαφανίσουν τα «αποβράσματα» που αμαύρωναν τα γήπεδα.

Υπομονή, λοιπόν. Δόξα τω Θεό στην Ελλάδα ζούμε και οι οπαδοί δεν βάζουν εύκολα μυαλό. Θα ξαναμπούν στον αγωνιστικό χώρο, θα πλακωθούν και πάλι μεταξύ τους, θα κάνουν και πάλι κακό στις ομάδες τους. Οπότε τότε θα αποδειχθεί αν κυβέρνηση προτίθεται να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο ή… στον Κόκκαλη. Μέχρι τότε, οι «αδικημένοι» οπαδοί που η αγαπημένη τους ομάδα τιμωρήθηκε ελέω… Χούντας, θα συνεχίσουν να φωνάζουν, καθώς όπως λέει και το γνωστό τραγούδι: «Πονάει πάντα η πρώτη φορά…»