Περόνε και Μάντζιος για Παναθηναϊκό

" ΔΕΝ είναι ο Μπεργκ το πρόβλημά μας στο σκοράρισμα" , είπε ο Ουζουνίδης. Κι ο Μάρκους Μπεργκ με δύο γκολ στον Πλατανιά φρόντισε να τον επιβεβαιώσει. Ξεπερνάμε την εμφανή σκοπιμότητα της δήλωσης και πάμε παρακάτω. Αν στον Παναθηναϊκό, πίσω από τον Σουηδό, είχαν σαν εναλλακτική λύση αντί για κάποιον Ρινάλντι, τον Περόνε του Ηρακλή ή τον Μάντζιο του Λεβαδειακού, θα τους κακόπεφτε; Κι αυτό δεν αφορά μόνο τον Παναθηναϊκό, αλλά όλες τις αποκαλούμενες μεγάλες ομάδες. Που δεν βάζουν στο τραπέζι μόνο τα αντικειμενικά δεδομένα της κάθε μεταγραφής, αλλά συνυπολογίζουν και τις εντυπώσεις. Το πως θα το πάρει ο κόσμος. Αν θα ενθουσιαστεί με το άκουσμα του ονόματος και μόνο ή θα ξενερώσει. Και γι αυτό ακριβώς ευδοκιμούν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, οι μεταγραφές... αεροδρομίου. Και με το (δυσαν)άλογο βέβαια τίμημα. Να πληρώνεις δηλαδή το παρελθόν του ποδοσφαιριστή κι όχι το παρόν και το μέλλον:

-- Πέρυσι οΠΑΟΚ με τον Μπερμπάτοφ.

-- Ο Παναθηναϊκός με τον Εσιέν.

-- Η ΑΕΚ να κάνειΤζακ-Ποτ. Πέρυσι με τον Μπουονανότε κι εφέτος με Λέσκοτ - Αλμέιδα - Τσιγκρίνσκι.

-- Ο Ολυμπιακός με τον Καρντόσο.

ΞΕΦΥΓΑΜΕ όμως. Κατ' αρχήν, όλους τους παραπάνω, τους πήρανε για βασικούς. Εμείς λέγαμε για τον Παναθηναϊκό και την επιλογή για επιθετικό, πίσω από τον Μπεργκ, κάποιον Ρινάλντι από την Αργεντινή. Με κόστος αγοράς 300.000 Ευρώ και συμβόλαιο γύρω στα τετρακόσια χιλιάρικα. Με την εφορία δηλαδή 700.000. Συνολικό κόστος τετραετίας πάνω από τρία εκατομμύρια! Κι αν τον ξεφορτωθείς με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, κομμάτια να γίνει. Αν κατσικωθεί και δεν φεύγει; Στη προκειμένη περίπτωση δεν λέμε για ρίσκο που εμπεριέχεται σε όλες τις μεταγραφές. Μιλάμε για λάθος εκτίμηση. Σαν Παναθηναϊκός θέλεις, μετά τον Μπεργκ, έναν "δεύτερο" επιθετικό, που θα τον χρειαστείς γύρω στα δέκα ματς τη σεζόν. Κάποια να ξεκινήσει βασικός για να ξεκουραστεί ο Σουηδός και κάποια να μπει σαν αλλαγή. Θα σου έπεφτε λίγος δηλαδή ο Περόνε; Μια χαρά θα έκανες τη δουλειά σου.

Φορ περιοχής με εμπειρία και αποτελεσματικός στο σκοράρισμα. Ντεζαβαντάζ οι εντυπώσεις. Οτι οι τελευταίες του σεζόν ήταν σε Ηρακλή, Καλλονή, Ανόρθωση κι οτι έχει καβατζάρει τα 33. Δεν θα τον παντρευόσουνα όμως. Για ένα χρόνο θα τον ήθελες, να κάνεις τη δουλειά σου. Αντίστοιχη περίπτωση και στην ίδια ηλικία σε ελληνική βερσιόν, ο Βαγγέλης Μάντζιος.

ΠΟΙΑ από τις δύο επιλογές έχει ποδοσφαιρική λογική; Ο 23αρης Αργεντίνος που έρχεται για πρώτη φορά στην Ευρώπη ή ο έμπειρος 33αρης, που έχει φάει τα γήπεδα της Σουπερλιγκ με το κουτάλι; Που θα προσαρμοστεί με τη μία και ξέρεις οτι μέσα στη περιοχή τα παστελώνει. Πέρα, όμως, από αγωνιστικό, είναι και το οικονομικό. Στην επιλογή του έμπειρου, το κόστος συμβολαίου είναι συν πλην στα 150 χιλιάρικα. Τι είχες, τι έχασες. Κι αν δεν σου βγει, τον Γενάρη πας γι άλλα. Με τον (όποιον) Ρινάλντι, παίζεις κορώνα-γράμματα, ένα σωρό λεφτά. Κι αν τα έχεις πολλά και σου περισσεύουν, δεν τρέχει κάστανο. Αν σου λείπουν όμως, όπωςστη περίπτωση του Παναθηναϊκού, το λάθος (πέρα από αγωνιστικές) έχει και οικονομικές επιπτώσεις. Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι οτι αυτοί που αποφασίζουν, δεν σκέπτονται (καθαρά), ποδοσφαιρικά. Λειτουργούν κάτω από τη πίεση του κόσμου. Με τον Ολυμπιακό να έχει αποκλειστεί από το Τσάμπιονς Λιγκ και να έχει αργήσει στις μεταγραφές, δώσανε τα ρέστα τους για τον Καρντόσο. Και λεφτά στην Τράμπζονσπόρ και δύο εκατομμύρια συμβόλαιο. Περιττή πολυτέλεια, όταν στην ίδια θέση έχεις τον Ιντέγε. Στον Παναθηναϊκό ούτε που θα πέρναγε από κανενός το μυαλό να πάνε σε επιλογή Περόνε/Μάντζιου για μπακ -απ του Μπεργκ. Κάτω από το φόβο μην τους χυμήξει ο κοσμος: Για τον συνταξιούχο Περόνε και τον Μάντζιο που έπαιζε στον Λεβαδειακό κι είναι ξαναζεσταμένοφαγητό.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ, ωστόσο, δεν έβλαψε κανέναν. Σε όλες τις ομάδες το μπάτζετ για τις μεταγραφές (μικρό ή μεγάλο) είναι συγκεκριμένο. Δεν είναι απεριόριστο. Βγαίνεις λοιπόν και το εξηγείς: Οτι επιλέγεις μια φτηνή αλλά ορθολογιστική ποδοσφαιρικά επιλογή, για κάποιον αναπληρωματικό σε μία συγκεκριμένη θέση. Ώστε να περισσέψουν χρήματα για ακριβότερη επιλογή, για κάποιον βασικό σε μια άλλη θέση. Κι ο κόσμος θα καταλάβει. Στον Παναθηναϊκό, ο Στραματσόνι έκανε το αντίθετο. Πήρε τον ταλαιπωρημένο και σχεδόν απόμαχο, στα 34 του, Λεντέσμα για βασικό.

Στο τραγούδι της ημέρας Rolling Stones, John Lee Hooker & Erik Clapton: