Γιατί δεν χειροκροτάτε;

Το βράδυ του Σαββάτου (17/5) το νούμερο ένα θέμα συζήτησης στα ελληνικά social media και στα σχόλια των αναγνωστών στα αθλητικά σάιτ ήταν ασφαλώς η κατάκτηση του πρωταθλήματος από την Ατλέτικο Μαδρίτης μαζί με το χειροκρότημα των οπαδών της Μπαρτσελόνα.

Οι Έλληνες ποδοσφαιρόφιλοι ζήλεψαν δικαιολογημένα την εντυπωσιακή επίδειξη πολιτισμού των Καταλανών και φρόντισαν να το καταστήσουν σαφές με επισημάνσεις πιο κλισέ και από την επίκληση του Γκάρι Λίνεκερ μετά από κάθε νίκη των Γερμανών: «Αυτό δεν θα γίνει στην Ελλάδα ούτε σε 100 χρόνια», «Άμα υπάρχει πολιτισμός ρε παιδί μου» κ.λ.π.

Πού ήσασταν όλοι εσείς;

Ωραία, συμφωνώ. Αλλά δεν καταλαβαίνω το εξής. Που είστε κρυμμένοι όλοι εσείς ρε παιδιά; Όλοι όσοι θαυμάσατε την αυθόρμητη επιβράβευση του "Καμπ Νου" στην καινούργια και πανάξια πρωταθλήτρια Ισπανίας, που ακριβώς βρίσκεστε; Υποθέτω ότι για να διαβάζετε contra.gr, sport24.gr και τις υπόλοιπες αθλητικές ιστοσελίδες της χώρας, σας αρέσει το ποδόσφαιρο και πηγαίνετε και γήπεδο που και που. Κρίνοντας επίσης από τον αριθμό των μηνυμάτων, νομίζω ότι αποτελείτε και την πλειονότητα. Αν λοιπόν σας άρεσε τόσο πολύ η ενέργεια των φιλάθλων της Μπαρτσελόνα, γιατί δεν κάνετε κι εσείς το ίδιο; Γιατί δεν έχετε χειροκροτήσει ποτέ αντίπαλο, ακόμα κι αν σας κερδίσει πανάξια; Γιατί δεν σας έχει περάσει από το μυαλό καν;

Να σας πω εγώ γιατί: Διότι το να κάθεσαι μπροστά σε έναν υπολογιστή και να το παίζεις υπεράνω και πολιτισμένος είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να περάσεις από τη θεωρία στην πράξη. Θα βρείτε δεκάδες δικαιολογίες, το ξέρω. Φταίει η διαφθορά, η σαπίλα και ποιον να χειροκροτήσεις, τον Ολυμπιακό ή τα παραρτήματα του; Φταίνε επίσης οι κάφροι, οι διαιτητές, ο Μαρινάκης, ο Αλαφούζος, ο Σαββίδης, ο Χατζηπετρής.

Αν το θέλαμε, θα το είχαμε...

Ίσως πράγματι να φταίνε όλα ή απλώς κάποια από τα παραπάνω. Και ίσως να φταίει μονάχα ότι ο πολιτισμός, ο αληθινός πολιτισμός της καθημερινότητας, μας φαίνεται εξωτικός και αξιοθαύμαστος. Όχι αυτονόητος. Μας αρέσει με τον ίδιο τρόπο που μας αρέσει το "Game of Thrones": Σαν μια εντυπωσιακή μυθοπλασία! Ευχαριστιόμαστε όταν την παρακολουθούμε, αλλά δεν θέλουμε και να ζήσουμε στο Γουέστερος.

Ευχαριστηθήκαμε το χειροκρότημα των "μπλαουγκράνα", αλλά, κόψτε τα φούμαρα, δεν το θέλουμε στα ελληνικά γήπεδα. Αν το θέλαμε, θα το είχαμε. Αν το θέλαμε επίσης, αληθινά και ουσιαστικά, δεν θα δίναμε στον Κασιδιάρη, τον Παναγιώταρο, τον Μπέο τα ποσοστά που τους δώσαμε. Σας φαίνεται άσχετο; Κι όμως, δεν είναι καθόλου. Ο σεβασμός, η ευγένεια, η αναγνώριση της αξίας του αντιπάλου, δεν ξεκινούν από το γήπεδο. Καταλήγουν εκεί...

Οι αντιδράσεις μετά το τελευταίο σφύριγμα