O Ντέμης και οι Ελληνάρες

Ο Κώστας Κεφαλογιάννης γράφει για τους Ελληνάρες του Ντέμη Νικολαΐδη, που κάποτε μπορεί και να γέμιζαν με λουλούδια τη Δέσποινα Βανδή και να έφτιαχναν "πειρατικά" και τώρα μπορεί να ψηφίζουν Χρυσή Αυγή ή να παίζουν ποδόσφαιρο...

20 ΙΟΥΝ 2014

Ο Ντέμης Νικολαϊδης έχει δίκιο να απεχθάνεται τους Ελληνάρες που - όπως το έθεσε ο ίδιος- "παρακαλούν την αποτυχία μας, για να τραφεί ο ανθρωπάκος που κρύβεται μέσα τους". Το post του, μετά από το ματς με την Ιαπωνία είπε μια αλήθεια. Αρκετοί, πράγματι, θα ήθελαν να χάσει η Εθνική, από καθαρό κομπλεξισμό. Επειδή έχουν μάθει να μετράνε τη ζωή τους με γκρίνια και μιζέρια.

Υπάρχει όμως και ο άλλος Ελληνάρας. Εκείνος του οποίου ο εσώτερος ανθρωπάκος τρέφεται από την επιτυχία. Ο Ελληνάρας που βροντοφωνάζει για το... μόριο του τσολιά μετά από κάθε νίκη, πιστεύει στην ανωτερότητα του ελληνικού DNA, βρίζει σε άπταιστα νεοελληνικά τους αντιπάλους, ακόμα και όταν εκείνοι είναι ευγενέστατοι (στην Πορτογαλία, οι άνθρωποι είχαν χάσει την κούπα μέσα στο σπίτι τους και παρ΄όλα αυτά χειροκροτούσαν τους Έλληνες – οι Έλληνες τους απαντούσαν με ειρωνείες, χειρονομίες και συνθήματα τύπου "π@@@@ στην πρεμιέρα, π@@@@ στον τελικό, δεν βάλατε μυαλό") και όταν ήταν της μόδας, κυκλοφορούσε με t-shirt που είχε πάνω λαμέ στάμπα με την ελληνική σημαία. Ο Ελληνάρας που χάνει άσχημα, αλλά κερδίζει ακόμα χειρότερα.

Η Βανδή, το "πειρατικό" και το 2004

Είναι μάλλον ο ίδιος Ελληνάρας που κάποτε ακούμπαγε χιλιάδες δανεικά ευρώ στα πόδια της Βανδή και τώρα βρίζει και καταριέται τους δοσίλογους ενώ -κατά πάσα πιθανότητα- ψηφίζει Χρυσή Αυγή.

Κι έπειτα, ας μην ξεχνάμε και τους κουτοπόνηρους Ελληνάρες. Που έστησαν μια ολόκληρη εμποροπανήγυρη, με "πειρατικά", άναρθρες κραυγές, γλύψιμο, λιβάνισμα και χυδαία αισθητική γύρω από τις καλές πορείες της Εθνικής, με μοναδικό σκοπό το κέρδος και θλιβερό αποτέλεσμα τη δηλητηρίαση μοναδικών, ιστορικών, στιγμών που ανήκουν σε όλους μας και δυστυχώς τις "στάμπαραν" με την προσωπική τους, χαμηλή αισθητική (δυσκολεύομαι ακόμα και σήμερα να δω βιντεάκια από το 2004 – τουλάχιστον με ανοιχτό τον ήχο).

Ο μέσος Έλληνας ποδοσφαιριστής

Και τέλος, Ελληνάρα, μπορεί κάποιος να πει και τον νεόπλουτο που κατέβηκε από το χωριό του, έβγαλε λεφτά και κυκλοφορεί με πανάκριβο αυτοκίνητο, μπουζούκια στη διαπασών, εντυπωσιακή ξανθιά στο διπλανό κάθισμα, επώνυμο μπλουζάκι, γυαλιά-καθρέφτη και προσωπικότητα-εξάτμιση (ενοχλητική και ρυπογόνα). Τον μέσο Έλληνα ποδοσφαιριστή δηλαδή (και τον μέσο Έλληνα διεθνή επίσης), όχι;

Ο Ντέμης (τον οποίο ειρήσθω εν παρόδω θεωρώ ιδιαίτερα σοβαρό - ασχέτως του τι έκανε ή δεν έκανε στην ΑΕΚ) μίλησε για τους Ελληνάρες που περιμένουν τις ήττες της Εθνικής για να βγάλουν χολή. Δικαίωμα του. Αρκεί να γνωρίζει ότι στην πολυπληθή συνομοταξία του Ελληνάρα, ανήκουν κι εκείνοι που χαίρονται τις νίκες. Νομίζω, μάλιστα, ότι αποτελούν την πλειονότητα...