Τι να μας πεις απ' τη ζωή σου, ρε Ντε Μπόσκε

Το παρασκήνιο του πολύ ωραίου θέματος του contra.gr για τον Ρομπέρτο έχει ως εξής: Ο Θανάσης Κριεκούκιας πήρε τηλέφωνο τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε προκειμένου να τον ρωτήσει για την πιθανή κλήση του τερματοφύλακα του Ολυμπιακού στην Εθνική. Ο Ισπανός ομοσπονδιακός τεχνικός δεν απάντησε αρχικά. Και μετά, μια ημέρα αργότερα πήρε ο ίδιος πίσω. Ζήτησε συγγνώμη από τον Θανάση και του έδωσε τη μικρή αλλά πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που διαβάσατε!

Μιλάμε για έναν άνθρωπο που είτε ως παίκτης, είτε ως προπονητής, έχει ζήσει ολόκληρη την ποδοσφαιρική του ζωή στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Και φυσικά έχει κατακτήσει ό,τι σημαντικότερο κυκλοφορεί εκεί έξω. Από Τσάμπιονς Λιγκ μέχρι Μουντιάλ.

Αυτός ο συμπαθέστατος τύπος λοιπόν, δεν είχε κανένα πρόβλημα να καλέσει πίσω έναν Έλληνα δημοσιογράφο, να του μιλήσει για τη δουλειά του, να του εξηγήσει πως σκέφτεται την περίπτωση Ρομπέρτο και επιπλέον να απολογηθεί κιόλας επειδή δεν σήκωσε το τηλέφωνο με την πρώτη!

Στην Ελλάδα για να πάρεις συνέντευξη από πρωταγωνιστή (προπονητή ή ποδοσφαιριστή) μεγάλης ομάδας (και όχι μόνο μεγάλης) χρειάζεσαι πρώτα άδεια από την ΠΑΕ. Ή την ΕΠΟ, εφόσον μιλάμε για Εθνική. Ακόμα κι αν την πάρεις (την άδεια και εν συνεχεία τη συνέντευξη), όλοι λειτουργούν προσεκτικά, υπό το καθεστώς της έγκρισης του "αφεντικού". Μην τυχόν και πουν κάτι έξω από απολύτως τετριμμένα και προκαλέσουν αντιδράσεις. Αν ακούσατε κάτι, ήταν μάλλον το χασμουρητό μου.

Στην Ελλάδα επίσης, οι ιθαγενείς αστέρες σε ένα ανησυχητικά μεγάλο ποσοστό, με το που βγαίνουν από το ποδοσφαιρικό αυγό, φοράνε ύφος μεγάλου σταρ πίσω από τα γυαλιά-καθρέφτες τους, ράβουν ένα βαρύ πεπόνι στην επένδυση του επώνυμου μπουφάν τους και προσαρμόζουν λίγη επιτηδευμένη ενόχληση στο ντεκολτέ της χυμώδους συνοδού τους. Έτσι αντιμετωπίζουν το μέλλον. Σαν Κριστιάνο Ρονάλντο εν αναμονή. Για αυτό και το μέλλον δεν έρχεται ποτέ...

Διόλου τυχαία, οι πιο απλοί και ταυτόχρονα ενδιαφέροντες δημοσιογραφικά άνθρωποι της μπάλας που έχουν περάσει από τα μέρη μας ήταν συνήθως ξένοι και μεγαλωμένοι σε περιβάλλοντα κοσμοπολίτικα (και δυστυχώς, αντί να διδαχτούμε πέντε πράγματα, συχνά καταφέρνουμε να τους κάνουμε σαν τα μούτρα μας). Σε χώρες δηλαδή οι οποίες μαζί με την τακτική και το σωστό κοντρόλ, διδάσκουν επίσης ευγένεια και σεβασμό. Όχι στους δημοσιογράφους απαραιτήτως, δεν το γράφω συντεχνιακά. Η ενέργεια του Ντελ Μπόσκε άλλωστε, πέρα από την προσωπική του ποιότητα (και ας είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι όλοι στο εξωτερικό Ντελ Μπόσκε), δείχνει κυρίως με πόσο σεβασμό αντιμετωπίζει το ίδιο το άθλημα.

Αλλά εντάξει μωρέ, τι να μας πει κι αυτός απ' τη ζωή του...