H ανύπαρκτη διοίκηση δεν προσφέρει άλλοθι για όλα...
Οι εξαφανισμένοι Αλαφούζος και σία θα παραμείνουν εξαφανισμένοι. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν στον Παναθηναϊκό. Μέχρι νωτέρας θα ζήσουν μόνοι τους, θα νικάνε μόνοι τους, θα πονάνε μόνοι τους. Οποιος μένει σ' αυτήν την ομάδα οφείλει πλέον να προσαρμοστεί. Σχολιάζει ο Ν. Γιαννόπουλος.
Το δραματικό διοικητικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί τους τελευταίους μήνες στον Παναθηναϊκό δεν μπορεί να λειτουργεί ΠΑΝΤΑ ως άλλοθι για τις αγωνιστικές αποτυχίες της ομάδας. Αλλωστε, ο Μαρίνος Ουζουνίδης μιλώντας στη Nova μετά την γκέλα στη Λαμία μίλησε μόνο για ότι έγινε στο χορτάρι και για τίποτα άλλο, δίνοντας το παράδειγμα.
Ο προπονητής του Παναθηναϊκού ξέρει καλά ότι οι παίκτες, ακόμα και απλήρωτοι, ακόμα και χωρίς την παραμικρή διοικητική στήριξη, ακόμα και αφημένοι στην τύχη τους, θα μπορούσαν να νικήσουν στο παιχνίδι του Σαββάτου και να ολοκληρώσουν ότι με κόπο έχτισαν στο παιχνίδι με την ΑΕΛ. Ενα θετικό μομέντουμ δηλαδή που θα τους πήγαινε με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις στο ντέρμπι του προσεχούς Σαββάτου με τον Ολυμπιακού.
Αντ' αυτού όμως οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού έβγαλαν ύφος και μπλανζέ στιλ για ένα ημίχρονο. Με το σεις και με το σας δεν κερδίζονται παιχνίδια με ομάδες όπως η Λαμία που δεν διστάζει να παίξει αντιποδόσφαιρο για να προστατέψει το όποιο αποτέλεσμα. Δεν αποτελεί μομφή αυτό για την ομάδα του Τεννέ, τόσο μπορούν, τόσο παίζουν. Τα δίνουν όλα μέσα στο γήπεδο πάντως και κάνουν κατάθεση ψυχής.
Ο Παναθηναϊκός αυτό το έκανε μόνο για 45 λεπτά. Και δεν έφτασαν γιατί οι πράσινοι δεν διαθέτουν πια ούτε την ποιότητα ούτε και τη νοοτροπία να καθαρίζουν τα ματς χωρίς να ιδρώσουν. Αν θέλουν να νικούν, οφείλουν να κοπιάζουν, να ιδρώνουν, να ματώνουν. Σε κάθε ματς και σε κάθε γήπεδο. Αν δεν το κάνουν, θα μένουν πάντα με την πικρή γεύση στο στόμα και με τα συνθήματα του κόσμου στην εξέδρα.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ
Ο Ουζουνίδης έχει επίσης ευθύνη για την εικόνα του πρώτου μέρους διότι προφανώς απέτυχε να πείσει τους παίκτες του να τα δώσουν όλα από το πρώτο λεπτά και να εφαρμόζουν τις εντολές του στο ακέραιο. Το παράδεχθηκε και στις δηλώσεις αλλά αυτό δεν τον απαλάσσει από το βάρος. Ο Εβρίτης πάντως το πάλεψε το ματς από τον πάγκο, με τις αλλαγές του ανακάτεψε την τράπουλα (αν και μάλλον δεν χρειαζόταν να αλλάξει δύο φορές τη διάταξη) αλλά ούτε αυτό έφτασε.
Ναι, προφανώς υπήρξε και ατυχία αφού αν το σουτ του Μολίνς στο 92' πήγαινε δύο εκατοστά πιο κάτω, θα μιλούσαμε για διαφορετικά δεδομένα, θα σχολιάζαμε για τον Παναθηναϊκό που γουστάρει τις ανατροπές και έχει τον τρόπο να φτάνει σ' αυτές. Το ποδόσφαιρο έχει προνομιακές σχέσεις με την τύχη, δεκτόν, την τύχη όμως εν πολλοίς την διαμορφώνεις εσύ ο ίδιος.
Στο γήπεδο της Λαμίας ο Παναθηναϊκός αναμετρήθηκε με τον εαυτό του και αποδείχθηκε πολύ "ελαφρύς", λίγος, χωρίς σωστή και επαγγελματική προσέγγιση στις ανάγκες του ματς. Για πολλοστή φορά, μάλιστα, κατά τη φετινή σεζόν. Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να θεωρείται σύμπτωση.
Η διοικητική ανυπαρξία ευθύνεται για πολλά, αν όχι για όλα. Δημιουργεί ανασφάλεια σε ανθρώπους όπως οι ποδοσφαιριστές που έτσι και αλλιώς είναι ανασφαλείς από τη φύση τους εξασκώντας ένα επάγγελμα χωρίς δεδομένες σταθερές. Προκαλεί ίσως και εικόνες ντροπής στο Κορωπί. Μέσα σ' όλα όμως υπάρχει ο αθλητικός εγωισμός και η αξιοπρέπεια. Αυτά ξεχάστηκαν φαίνεται στο πούλμαν που μετέφερε τους πράσινους στη Λαμία. Και αντί στις αποσκευές να μπουν οι τρεις βαθμοί, φώλιασαν η εσωστρέφεια και η απογοήτευση.
Οπως έστρωσαν, κοιμήθηκαν όμως...