Ολοι... κότες

Τι θυμήθηκα με τη φάση του Οκκά που ήρθε ως διαβολική σύμπτωση σαν συνέχεια της εξίσου πολυσυζητημένης φάσης του Νικοπολίδη στην Ξάνθη; Τον πρόεδρο θυμήθηκα. Πριν από ενάμισι χρόνο, όταν είχε αρχίσει την εκστρατεία για την εγγραφή μελών, σε μία από τις ομιλίες του προς τους οπαδούς του Ολυμπιακού λίγες εβδομάδες πριν από το ντέρμπι της Ριζούπολης είχε πει πως: "...οι Παναθηναϊκοί φωνάζουν τόσα χρόνια για τη διαιτησία στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά όταν παίζουν στην Ευρώπη κάνουν τις... κότες".
Οι αντιδράσεις των οπαδών, του τύπου και κυρίως των παικτών του Ολυμπιακού μετά την ήττα στην Ξάνθη έμοιαζαν με άναρθρες κραυγές που επιβάλονταν από τον επικοινωνιακό πόλεμο κόντρα στον αιώνιο εχθρό. Σε ένα παιχνίδι που οι ερυθρόλευκοι έμειναν σε πολύ χαμηλά επίπεδα απόδοσης βρήκαν φτηνό άλλοθι και ταυτόχρονα προσπάθησαν να "επενδύσουν" στο μέλλον ελπίζοντας σε ένα ευνοϊκό σφύριγμα σε επόμενο αγώνα που θα ρεφάρει την αδικία εκ μέρους της ελληνικής διαιτησίας. Αποτελεί πάγια τακτική όλων των ελληνικών ομάδων και δυστυχώς το κόλπο "φωνάζω σήμερα για να ευνοηθώ άυριο" τις περισσότερες φορές πιάνει.

Την Τρίτη το βράδυ δεν υπήρχε λόγος για υστερίες. Κανείς στην Ευρώπη δεν ασχολήθηκε σοβαρά με τη φάση του Οκκά, η UEFA δεν συνηθίζει να στέλνει διαιτητές με αποστολή να διορθώσουν το λάθος ενός προηγούμενου και οι κορώνες κατά της διαιτησίας απλώς θα αμαύρωναν το ευρωπαϊκό προφίλ που επιχειρεί να χτίσει η διοίκηση. Ούτε ο Οκκάς πέταξε τα παπούτσια στον διαιτητή στο τέλος του αγώνα γιατί "είχε δόλο", ούτε ο Γεωργάτος ήθελε να σκοτώσει τον βοηθό διαιτητή - του οποίου σχεδόν κανείς δεν θυμάται το όνομα σε αντίθεση με τον περίφημο Μπλάθρα - ούτε καμία ανακοίνωση εκδόθηκε από την ΠΑΕ κατά της "μαφίας της UEFA". Μόνο κάποιες μετριοπαθείς δηλώσεις του στυλ "αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο, το ξεχνάμε και κοιτάμε το επόμενο". Κι όλα αυτά μετά από μιά σπουδαία εμφάνιση στο 2ο ημίχρονο που άξιζε να ανταμοιφθεί με την ισοφάριση και μία φάση πιθανόν πιο ξεκάθαρη από αυτή στην Ξάνθη.
Στην Ευρώπη όλοι "κότες" λοιπόν που λέει κι ο πρόεδρος. Ας μην αναρωτιούνται συνεπώς οι Ελληνες διοικητικοί παράγοντες και για τη διαφορά στη συμπεριφορά των οπάδων από τα κυριλέ ευρωπαϊκά παιχνίδια στο καφριλίκι του ελληνικού πρωταθλήματος. Οπως οι παίκτες αποφεύγουν τις βουτιές και τις πολλές διαμαρτυρίες και οι παράγοντες γνωρίζουν πως τα παρωχημένα επικοινωνιακά τρικ δεν έχουν αποτέλεσμα στην Ευρώπη, έτσι και οι οπαδοί ξέρουν που τους πέρνει να πετούν πέτρες, να δέρνουν αστυνομικούς και να βάζουν φωτιές γιατί οι νόμοι υπάρχουν μόνο στα χαρτιά και που όχι. Ή μήπως θα γλίτωνε με λίγες χλιαρές αποδοκιμασίες ο Ανρί μετά τις δηλώσεις για τα "8 γκολ" και το "ψαρωτικό" ύφος προς την εξέδρα μετά το 1-2 αν δεν υπήρχε ο κίνδυνος να ξαναδούν από κοντά ευρωπαϊκό αγώνα... του χρόνου;