Με τρία συστήματα και… ολίγο από Ντουρμάζ

Το να μπορεί ένας προπονητής να αλλάζει συστήματα και τακτική στη διάρκεια ενός αγώνα φανερώνει συνήθως την καλή του δουλειά, καθώς και την ικανότητα των παικτών του να ανταποκριθούν σε διαφορετικούς ρόλους. Όταν, όμως, ο Ολυμπιακός χρειάζεται να αλλάξει τρεις φορές σύστημα για να κάμψει την αντίσταση του μαχητικού Πλατανιά εντός έδρας και να φτάνει τελικά στο "τρίποντο" με την ψυχή στο στόμα είναι σαφές ότι υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο!

Αν οι πρωταθλητές δεν μπορούν να επιβάλουν το ρυθμό τους και να φέρουν το παιχνίδι στα μέτρα τους κόντρα σε μια πολύ αδύναμη ομάδα, όταν, μάλιστα, βρίσκονται από νωρίς μπροστά στο σκορ κάτι δεν πάει καλά. Κι όταν αυτή η ακροβασία σε τεντωμένο σκοινί τείνει να εξελιχθεί σε αγαπημένη συνήθεια, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα.

Οι "ερυθρόλευκοι" παρατάχθηκαν με 4-4-2 και με διάταξη ρόμβου στα χαφ, σύστημα το οποίο ακολούθησαν για περίπου μια ώρα χωρίς μεγάλη επιτυχία. Στη συνέχεια που ο Μίτσελ χρειάστηκε να ρισκάρει το μετέτρεψε σε 4-3-3 με την προσθήκη των Ντουρμάζ και Ντοσεβί στις πτέρυγες, ενώ στο τελευταίο 10άλεπτο το γύρισε ξανά σε 4-4-2, αλλά με τέσσερις χαφ στην ευθεία και μπροστά τους Τσόρι, Διαμαντάκο.

Βγάζουν μάτι οι αδυναμίες

Ασφαλώς και δεν μπορεί να είναι κανείς ευχαριστημένος με την πρώτη εμφάνιση του Ολυμπιακού μέσα στο 2015, εκτός κι αν χαίρεται που πανηγύρισε επιτέλους ο Μήτρογλου και "πυροβόλησε" προς την εξέδρα ή αν αρκείται στο ξύπνημα του Ντουρμάζ, ο οποίος μετά από δίμηνη απουσία έδειξε ότι… υπάρχει και μπορεί να δώσει λύσεις στο αριστερό άκρο αντί του "άσωτου" Αφελάι.

Φτάνουμε στα μισά του πρωταθλήματος και η κατά τεκμήριο κορυφαία ελληνική ομάδα εξακολουθεί να παίζει χωρίς ταυτότητα και προσανατολισμό. Άπαντες περιμένουν τις εξάρσεις του Τσόρι Ντομίνγκες για να βρει κάτι καλό στο σκέλος της επίθεσης και τη μία ή τις δύο φάσεις που θα βρεθεί ο Μήτρογλου σε θέση βολής για να σκοράρει.

Τα προβλήματα και οι αδυναμίες ωστόσο βγάζουν μάτι. Η άμυνα εξακολουθεί να μην εμπνέει εμπιστοσύνη, όπως φάνηκε στη φάση της ισοφάρισης που χάθηκε το τόπι και ο Αγκιλέρα κόντεψε να μπει με τη μπάλα στα δίχτυα έστω κι αν στο ξεκίνημα υπάρχει υποψία οφσάιντ. Σε έξι παιχνίδια είχε να σκοράρει ο Πλατανιάς και σκόραρε στο "Καραϊσκάκη"!

Ο Μίτσελ ψάχνεται και στη διάρκεια του αγώνα, αλλά και στη διάρκεια της εβδομάδας. Τις προηγούμενες ημέρες ασχολούμασταν άπαντες με τον Αφελάι και τα καπρίτσια του όπως και με την αλαζονεία του Μίτσελ, λες και η ομάδα δεν έχει με τίποτα πιο σοβαρό να ασχοληθεί. Φτάνουμε στις 5 Γενάρη κι ακόμη δεν έχει έρθει ούτε ένας παίκτης, ενώ ο κεντρικός αμυντικός θα έπρεπε να είναι στου Ρέντη από τις 28 του Δεκέμβρη.

Ο Ολυμπιακός δεν είναι ΠΑΟΚ

Το να κοιτάζει ο Ολυμπιακός τι κάνει ο ΠΑΟΚ δεν αποτελεί σοβαρή δικαιολογία για κανέναν. Ο ΠΑΟΚ είναι ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός είναι Ολυμπιακός! Η ομάδα φωνάζει ότι θέλει ενίσχυση και μάλιστα σοβαρή σε θέσεις-κλειδιά μπας και καταλήξει ο Μίτσελ σε ένα συγκεκριμένο πλάνο και δούμε κάτι καλύτερο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, άλλωστε, πως όποιος κι αν έρθει, όσο καλός κι αν είναι θα χρειαστεί ένα διάστημα προσαρμογής. Δεν υπάρχει, λοιπόν, άλλος διαθέσιμος χρόνος ούτε για παζάρια ούτε για προσμονή κάτι ακόμη καλύτερου απ' όσα είναι ήδη στο τραπέζι.

Σίγουρα δεν φταίει μόνο ο… Αφελάι για το γεγονός ότι οι "ερυθρόλευκοι" συνεχίζουν ασθμαίνοντας. Αυτή τη φορά ήταν ο… Τζίμι σε ρόλο θερμαστή που έβαλε κάρβουνο στη "μηχανή". Το ζητούμενο, όμως, για τον Ολυμπιακό δεν είναι αν θα πάρει ένα τρίποντο με αντίπαλο τον Πλατανιά στο "Καραϊσκάκη", αλλά πως θα πάρει και τα επόμενα προκειμένου να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Κι εδώ χρειάζονται άμεσες απαντήσεις και προσθήκες όπου υπάρχει ανάγκη.

Η ομάδα δεν αρκεί μόνο να αγοράσει νέους ποδοσφαιριστές σε όλες τις γραμμές, αλλά και ηρεμία. Πρέπει να θυμηθούν άπαντες ποιος είναι ο ρόλος τους στην ομάδα, αλλά και ποιες είναι οι απαιτήσεις. Η διοίκηση οφείλει να κινηθεί άμεσα και δυναμικά για σίγουρες λύσεις κι όχι "μπαλώματα" ή "πειράματα" και ο Μίτσελ θα πρέπει να καθαρίσει άμεσα το… μυαλό του, καθώς από τότε που έφυγε ο Βίκτορ δεν υπάρχει το απαραίτητο "φίλτρο" σε κάποιες από τις επιλογές του.

Από την άλλη πλευρά, μπορεί να αποδειχθεί σε βάθος χρόνου και πολύ καλό το ότι ο Ολυμπιακός φανέρωσε ξανά αδυναμίες στο πρώτο παιχνίδι της νέας χρονιάς. Πλέον είναι ξεκάθαρο πως δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς πίσω από το δάκτυλό του, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Σε τελική ανάλυση ο Ολυμπιακός δεν έχει στόχο μόνο την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά και το καλό ποδόσφαιρο που θα φέρει ξανά τον κόσμο του στο γήπεδο και θα γεμίσει το "Καραϊσκάκη". Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Εδώ που φτάσαμε χρειάζονται πράξεις κι όχι άλλα λόγια.

Υ.Γ.: Αλήθεια ο Κασάμι γιατί έμεινε στον πάγκο σε ολόκληρο το 90άλεπτο; Μήπως επειδή έχει τον ίδιο μάνατζερ με τον Αφελάι; Δεν θέλω να το πιστέψω…