Ο Μπέντο απέλυσε τον εαυτό του

Σε άρθρο του BBC σχετικά με την απόλυση του Πάουλο Μπέντο, ο συντάκτης αναρωτιέται για τους λόγους που έστειλαν τον Πορτογάλο στην πόρτα της εξόδου και χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη απόφαση ως την πιο σκληρή της σεζόν.

Ναι, αυτό είναι ένα γενικευμένο συμπέρασμα και μία εύλογη αντίδραση όταν δεν ζεις πράγματα από μέσα. Αυτό το "πώς γίνεται να διώχνεις τον προπονητή όταν σου πήρε το πρωτάθλημα, σε έχει μέσα στο Κύπελλο και βρίσκεσαι στους "16" του Champions League" θα μπορούσε να φέρει ως αντίλογο "πώς γίνεται να διώχνει η διοίκηση της Λέστερ τον άνθρωπο που έγραψε το μεγαλύτερο κεφάλαιο στην ποδοσφαιρική ιστορία της"; Έτσι πάνε αυτά.

Ο ΜΠΕΝΤΟ ΦΤΑΙΕΙ

Το θέμα, όμως, είναι πως ο Μπέντο έφυγε μόνος του. Δεν τον έδιωξαν. Ο ίδιος φρόντισε να πάει στην πόρτα της εξόδου και θέσει τον εαυτό του εκτός Ολυμπιακού. Και μη πείτε πως η διοίκηση δεν τον στήριξε, γιατί αυτό που έγινε εφέτος δεν έχει γίνει ποτέ άλλοτε στην ιστορία των Πειραιωτών.

Προσέξτε: ο Μπέντο αφήνει εκτός ομάδας Τσόρι, Καμπιάσο και Μαρίν, τους θεωρητικά (μαζί με κάποιους άλλους) ποιοτικότερους ποδοσφαιριστές. Αυτούς που, όπως λέμε στο ποδόσφαιρο, μπορούν να σου πάρουν ένα παιχνίδι μόνοι τους. Ουδείς του λέει κάτι. Σιωπή από τη διοίκηση που ισοδυναμεί με στήριξη.

Βάζει μέσα τους πιτσιρικάδες. Και να ο Ανδρούτσος και να ο Ρέτσος και ο Μανθάτης και ο Νικολάου. Ο Μαρινάκης βγαίνει δημοσίως και στηρίζει την επιλογή του προπονητή. Το έκανε στην κοπή της πίτας των ακαδημιών, για όσους δεν το θυμούνται. Βγήκε και ευχαρίστησε τον Πορτογάλο που βγάζει τη νέα γενιά ποδοσφαιριστών μέσα από τα σπλάχνα της ομάδας.

Ο Ολυμπιακός χάνει από την ΑΕΚ, χάνει και από τον Πανιώνιο, ο κόσμος "βράζει", όλα δείχνουν εξελίξεις, αλλά ο Μαρινάκης κάνει κάτι που δεν το συνηθίζει. Όχι μόνο αυτός, αλλά γενικότερα οι παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τα βάζει με τους φιλάθλους και τους κατηγορεί που δεν στηρίζουν παίκτες και τεχνικό επιτελείο. Την ώρα που ο Ολυμπιακός έχει χάσει δύο παιχνίδια, κινδυνεύει με τον Ατρόμητο στο Κύπελλο και έχει μπροστά του την Τούμπα.

ΗΤΑΝ ΚΑΒΑΛΑ ΣΤ' ΑΛΟΓΟ

Ο Μπέντο είναι καβάλα στο άλογο. Ό,τι κι αν συμβαίνει στις προπονήσεις, ακόμα κι αν με κάποιους ποδοσφαιριστές είναι "σκοτωμένος", έχει το σπάνιο, για Ελλάδα και δη Ολυμπιακό, προνόμιο να έχει στις πλάτες του στη στήριξη της διοίκησης.

Μαζί με αυτά προσθέστε και τη στήριξη μερίδας δημοσιογράφων -βάζω και τον εαυτό μου μέσα- που, κόντρα σε πολλούς, αναφέρονται με κολακευτικά σχόλια για το έργο του Πορτογάλου προπονητή. Πείτε μου εσείς αν θυμάστε άλλη φορά που κάποιος τεχνικός που έχει εργαστεί στην Ελλάδα απολαμβάνει τέτοια "βασιλικά" προνόμια.

Κι ερχόμαστε στο ζουμί. Πώς αντιμετώπισε ο ίδιος όλο αυτό; Πώς διαχειρίστηκε τις κρίσεις που δημιουργήθηκαν, για τις οποίες είχε και αυτός ευθύνες; Έβαλε νερό στο κρασί του; Μαλάκωσε καθόλου αναφορικά με τα "θέλω" και τα "πιστεύω" του; Παραμέρισε λιγάκι τον εγωισμό του; Λειτούργησε υπέρ του Ολυμπιακού;

ΕΓΩΙΣΤΗΣ ΟΣΟ ΔΕΝ ΠΑΕΙ

Όχι. Εύλογη η απάντηση. Να δεχθούμε πως ο Ολυμπιακός αποδυναμώθηκε με τις αποχωρήσεις Μιλιβόγεβιτς και Ιντέγε. Τι έκανε ο Μπέντο για αυτό; Για την επόμενη μέρα; Τι έκανε εκτός από το να γκρινιάζει που τους έχασε; Τι έκανε πρωτίστως για να βοηθήσει τον εαυτό του, αν θέλετε να το πάμε εγωιστικά.

Είναι σαν να παραιτήθηκε. Είναι σαν να είπε πως "εγώ εδώ πέρα δεν μπορώ να συνεχίσω". Άφησε παρκαρισμένους στον πάγκο και στην εξέδρα ποδοσφαιριστές που θα μπορούσαν να σώσουν τον ίδιο και πήγε, κουβαλώντας τα προβλήματα, να βγάλει εις πέρας ένα δύσκολο πρόγραμμα.

Θα ήταν προσωπική ήττα αν επαναδραστηριοποιούσε, για παράδειγμα, τον Τσόρι; Πιθανότατα. Θα κέρδιζε, όμως, πόντους. Αν έφερνε πάλι στην πρώτη γραμμή Τσόρι, Καμπιάσο και Μαρίν, θα κέρδιζε πρωτίστως ο ίδιος. Εννοείται πως θα είχε κέρδη και ο Ολυμπιακός, αυτό είναι δεδομένο και έχει καταγραφεί πολλάκις, αλλά εδώ μιλάμε για το προσωπικό κομμάτι. Για το πως θα μπορούσε ο Μπέντο να γίνει και μάγκας, για να το πούμε στην καθομιλουμένη.

Ο ίδιος δημιούργησε ένα ρόστερ 13-16 ποδοσφαιριστών που τους "έκαψε". Δεν του είπε κανένας να αφήσει στην άκρη τους υπόλοιπους. Ισα-ίσα, αν πιστέψουμε, που δεν έχουμε λόγο να μη το κάνουμε, τα ρεπορτάζ, η διοίκηση τον πίεζε τον χειμώνα να κάνει μεταγραφές. Να πάρει παίκτες που θα έκλειναν τις τρύπες που έμειναν από το καλοκαίρι. Όπως, για παράδειγμα, αμυντικό που "φώναζε" πως χρειάζεται ο Ολυμπιακός, ακόμα κι αν αυτός που θα ερχόταν μπορεί να μην άλλαζε πολλά από τη στιγμή που η επιλογή του Μπέντο να παίζει ψηλά την άμυνα πάντα άφηνε εκτεθειμένη την οπισθοφυλακή.

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΚΑΝΕ Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΣΤΟΝ ΖΑΡΝΤΙΜ

Το παράδειγμα με τον Ζαρντίμ είναι πρόσφατο και σημείο αναφοράς. Τότε έπεσαν όλοι πάνω στη διοίκηση και την έκραξαν. Τον έδιωξαν χωρίς να υπάρχει κάποιος ξεκάθαρος λόγος. Στη γενικότερη κουβέντα έφταιγε το ότι ο Ολυμπιακός δεν έπαιζε ελκυστικό ποδόσφαιρο. Και τώρα με τον Μπέντο φάνηκε να μαθαίνει από τα λάθη. Στήριξη όσο δεν πάει. Στήριξη όχι μόνο για τις προπονητικές ικανότητες του Πορτογάλου, αλλά και μία έμμεση παραδοχή των λαθών του καλοκαιριού. Είναι σαν να έλεγε ο Μαρινάκης "ναι, κάναμε λάθη το καλοκαίρι, τρέχαμε τελευταία στιγμή να φτιάξουμε την ομάδα της νέας σεζόν, δεν φταίει ο Μπέντο για αυτό".

Έτσι δεν κυλούσε η τρέχουσα χρονιά; Όταν ο Ολυμπιακός έχανε ή δεν ικανοποιούσε με την απόδοσή του, δεν έφταιγε ο Μπέντο. Η αντιμετώπιση ήταν πως ήρθε τέλη Αυγούστου και έφτιαξε μία ομάδα σε χρόνο-ρεκόρ που κατάφερε από το Νοέμβρη να εξασφαλίσει το πρωτάθλημα.

Ο Μπέντο, τότε, ήταν προπονηταράς. Έκανε τα αυτονόητα, μοίραζε τριάρες και έδινε στον Ολυμπιακό το πιο εύκολο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Υπερβολικοί ή μη οι χαρακτηρισμοί, η αλήθεια είναι πως ο Πορτογάλος τα πήγαινε μια χαρά. Ό,τι μπορούσε έκανε σε μία, ομολογουμένως, περίεργη χρονιά. Με απολύσεις, πωλήσεις και αποκλεισμούς.

ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ

Εγώ είμαι σίγουρος πως ο Πάουλο Μπέντο θα ήταν και τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές προπονητής του Ολυμπιακού αν δεν έκανε αυτές τις δηλώσεις μετά το ντέρμπι της Τούμπας. Μπορεί να έπαιζε το κεφάλι του στα επόμενα παιχνίδια, μπορεί να φούντωνε η γκρίνια προς το πρόσωπό του, μπορεί να ξεκινούσε μία επικαιρότητα αναφορικά με τους υποψήφιους αντικαταστάτες του, αλλά δύσκολα θα έφευγε, ειδικά όταν ακολουθούσε το πρώτο παιχνίδι για τους "16" του Europa League.

Ο Μπέντο, όμως, έβγαλε τα μάτια του. Όχι μόνο δεν σεβάστηκε τη στήριξη, αλλά την επέστρεψε. Ναι, δεν αντιλέγω, έχει παράπονα ο άνθρωπος. Δεν είναι λίγο να χάνεις μεσούσης της σεζόν τον πρώτο σου σκόρερ και το βασικό γρανάζι της μεσαίας σου γραμμής. Έτσι είναι, όμως, το ποδόσφαιρο. Έχεις και παράπλευρες απώλειες, ειδικά όταν έχεις να κάνεις με λεφτά. Με πολλά λεφτά. Τόσα πολλά που αν σου τα προσέφεραν κι εσένα ίσως δεν θα έλεγες όχι.

Επιστρέφω στα προηγούμενα. Εσύ τι έκανες για να αντιμετωπίσεις την κατάσταση; Όταν τον Αύγουστο όλοι έγραφαν πως ο Ολυμπιακός έχει δύο ισάξιες ενδεκάδες, εσύ τι έκανες για αυτό; Αχρήστευσες τη μία. Ναι, σε συνδυασμό με τις πωλήσεις. Σου έμειναν, όμως, παίκτες που θα μπορούσες να τους χρησιμοποιήσεις στην κρισιμότερη καμπή και να σώσεις το τομάρι σου.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΣΑΝ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ

Πιθανότατα δεν ήθελες να σωθείς. Πιθανότατα ξενέρωσες και ήθελες να φύγεις σαν ήρωας. Βρήκες το μπελά σου από μέσα (βλέπε δηλώσεις Τσόρι), σε ξέσκισε ο Τύπος που σε στήριζε και πήρες τις βαλίτσες σου και έφυγες. Κι όπως φαίνεται, αυτό το ταξίδι ήθελες να το κάνεις καιρό.

Οπως και να 'χει, δεν φταίει κανένας στον Μπέντο. Προσωπικά είμαι από αυτούς που θα επιμένουν πως άφησε έργο στον Ολυμπιακό, έκανε κάποια αυτονόητα πράγματα, αλλά έχασε πόντους και από δικά του λάθη. Έτσι που λέτε κύριοι στο BBC. Ναι, αυτή η απόλυση ήταν σκληρή, αλλά κάποιες φορές τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Κάποιες φορές και ο Μουρίνιο ο ίδιος να είσαι, πληρώνεις τα λάθη σου. Και ο Μπέντο πλήρωσε τα λάθη του. Ή, για να το θέσουμε καλύτερα, έβγαλε τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια.