ΟΛΑ τα λεφτά ο Ουζουνίδης

Ο μαχητικός Παναθηναϊκός που τα έκανε όλα και κέρδισε δίκαια, ο τρομερός Ουζουνίδης που κρατά ζωντανή μία ομάδα με χίλια προβλήματα και προστατεύει τους παίκτες του, η απίστευτη δύναμη που δίνει η Λεωφόρος και ο Λεμονής που φοβήθηκε το ντέρμπι και άργησε να αντιδράσει. Γράφει ο Σταύρος Καραΐνδρος.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (SUPERLEAGUE)(ICONPRESS/ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΟΥΝΤΟΥΜΗΣ) ΟΥΖΟΥΝΙΔΗΣ
ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (SUPERLEAGUE)(ICONPRESS/ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΟΥΝΤΟΥΜΗΣ) ΟΥΖΟΥΝΙΔΗΣ ICON

Αν κάποιος πρέπει να γυρίσει σπίτι του με τον τίτλο του MVP είναι ο Μαρίνος Ουζουνίδης. Όχι γιατί ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον Ολυμπιακό ούτε γιατί κρατά ζωντανή -και σε τροχιά πρωταθλητισμού- μία ομάδα που δεν ξέρει τι της ξημερώνει. Γιατί είναι ο άνθρωπος που αυτή τη στιγμή προσωποποιείται πάνω του ολόκληρος ο σύλλογος. Μάγκας, ειλικρινής.

Τι είπε μετά το τέλος του ντέρμπι; "Φταίω κι εγώ για τις απώλειες βαθμών μέχρι τώρα, έχω κάνει λάθη". Σε ματς που ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει τον "αιώνιο" αντίπαλο, σε ματς που οι "πράσινοι" έκαναν ένα από τα καλύτερα εφετινά τους παιχνίδια.

Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΥΖΟΥΝΙΔΗΣ

Θα μπορούσε να θριαμβολογήσει, να δείξει ακόμα και έπαρση. Οχι. Αυτός δεν είναι ο Ουζουνίδης. Ο Ουζουνίδης είναι αυτός που έμεινε όταν άλλοι πηδούσαν από το καράβι, όταν ο Αλαφούζος πουλούσε κοψοχρονιά τους καλύτερους παίκτες, όταν ο πρώην ισχυρός άνδρας του τριφυλλιού δεν είχε την αντρίκεια στάση να τον κοιτάξει στα μάτια όταν το καράβι έπεσε στο παγόβουνο.

Ο Έλληνας προπονητής παρέταξε τον Παναθηναϊκό γνωρίζοντας εκ των υστέρων δύο βασικά πράγματα. Πρώτον, τον τρόπο που θα παίξει ο Ολυμπιακός -βάσει της ενδεκάδας του- και τον τρόπο που θα παίξει η ομάδα του βάσει των δυνατοτήτων και της δύναμης που δίνει η Λεωφόρο.

Συνέχισε το αήττητο σερί στα ντέρμπι, άφησε τον Ολυμπιακό σε ένα ακόμα μεταξύ τους παιχνίδι χωρίς να σκοράρει, τον κέρδισε για δεύτερη συνεχόμενη φορά, πλησίασε στην κορυφή, πιέζει τους από πάνω και αυτό που μένει να φτιάξει είναι οι εκτός έδρας επιδόσεις του. Σαν ομάδα οι "πράσινοι" σιγά-σιγά σταθεροποιούνται, βρήκαν τον βασικό κορμό τους, αλλά αν δεν βρεθεί το φάρμακο για τα παιχνίδια μακριά από τη Λεωφόρο θα συνεχιστεί αυτό το... κρύο ζέστη.

ΚΙ ΟΜΩΣ ΠΑΛΕΥΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Ωπα! Μιλάμε αυτή τη στιγμή για το τι πρέπει να αλλάξει ο Παναθηναϊκός για να παραμείνει κοντά στην κορυφή. Αυτό σημαίνει ότι κάνουμε κουβέντα πρωταθλητισμού. Για μία ομάδα που μέχρι πριν λίγο καιρό έλεγαν πως χρωστούσε στους μανάβηδες, την έδιναν πρώτο φαβορί για υποβιβασμό(!) και μέρα με τη μέρα προσπαθεί να μαζέψει λεφτά για να κλείσει τις πολλές τρύπες. Ε, τελικά αυτό είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Ουζουνίδη. Να κρατά ζωντανό και με πρωταγωνιστικό ρόλο τον Παναθηναϊκό των χιλίων προβλημάτων.

Πώς το κάνει αυτό; Βγάζει από τους παίκτες του το 200% των δυνατοτήτων τους. Αυτό που δεν μπορεί να κάνει ο Λεμονής. Απέναντι στους 11 καμικάζι του τριφυλλιού ο προπονητής του Ολυμπιακού είχε μόνο τον Φορτούνη. Τι να πρωτοκάνει; Κόντευε να φτάσει στην εστία του Πάρντο για να πάρει μπάλα και να δημιουργήσει, όταν ο Παναθηναϊκός δεν είχε την κατοχή και άφηνε πεδίο δράσης στους Πειραιώτες.

Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΟΚ

Αυτό, βέβαια, το είδαμε ελάχιστες φορές στο πρώτο μέρος. Ο Ολυμπιακός πήγε στη Λεωφόρο για να παίξει στην κόντρα, αλλά με τον Εμενίκε κόντρα δεν παίζεις. "Φώναζε" το ματς ότι ήθελε Ανσαριφάρντ, τον έβαλε στο δεύτερο ημίχρονο, οι Πειραιώτες κέρδισαν μέτρα, δημιούργησαν πιο ορθολογικά (σε αυτό βοήθησε η αποχώρηση του τραγικού Οφόε) και απείλησαν τον Βλαχοδήμο. Όταν αποφάσισαν να γίνουν αυτοί τα αφεντικά της αναμέτρησης.

Δίκαιο το 1-0; Δίκαιο βάσει της συνολικής εικόνας. Ο Ολυμπιακός άργησε τραγικά να μπει στο παιχνίδι, το έκανε όταν ζορίστηκε, όταν τα είδε σκούρα. Δεν είχε το χρόνο υπέρ του, σε κάποιες φάσεις δεν είχε και το καθαρό μυαλό. Ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος γιατί λειτούργησε άψογα σε όλες τις γραμμές. Βιγιαφάνες και Λουντ έμπαιναν προς τα μέσα, γέμιζαν τη μεσαία γραμμή, υπήρχε αλληλοκάλυψη των ακραίων, υπήρχε πίεση ψηλά, απίστευτο πρέσινγκ, συνεχές τρέξιμο.

Κάποια στιγμή θα έβγαινε η κούραση. Και βγήκε. Οι "πράσινοι" απειλήθηκαν, είχαν και την τύχη στην τρομερή επέμβαση του Βλαχοδήμου, αλλά η τύχη πάει με τους τολμηρούς και τους ικανούς; Κλισέ. Ελα, σε παρακαλώ τώρα! Ναι, κλισέ, αλλά δεν είναι η αλήθεια στην ιστορία του αγώνα;

Ενας Φορτούνης δεν φέρνει την άνοιξη. Ο Λεμονής καλείται να δείξει και στους υπόλοιπους να κάνουν τα ίδια. Ο Παναθηναϊκός πολιορκούσε απέναντι σε μία ομάδα που έπαιζε με έναν ποδοσφαιριστή. Τον Φορτούνη, άντε και τον Σισέ που για ακόμη ένα παιχνίδι κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα.

Το πρόβλημα, λοιπόν, των "ερυθρολεύκων" δεν είναι ότι δεν έχουν παίκτες. Μια χαρά παίκτες έχουν και μια χαρά ποιότητα διαθέτουν. Αλλά χρειάζεται να μπουν σε ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό καλούπι, να κάνουν και άλλα πράγματα από αυτά που ξέρουν για να βρει και ο Ολυμπιακός την αγωνιστική του ταυτότητα. Οπως τη βρίσκει σιγά-σιγά και ο Παναθηναϊκός. Την 9η αγωνιστική; Ναι, την 9η αγωνιστική. Επαθε, έμαθε και τώρα έχει μπροστά του το δρόμο απλωμένο για να καλύψει το χαμένο έδαφος.

Ο ΛΕΜΟΝΗΣ ΕΠΑΙΞΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΠΑΛΙΑ

Δηλαδή, μετά από όλα αυτά, θα κλείσει ένα κείμενο χωρίς να αποδοθούν ευθύνες στον Τάκη Λεμονή; Προφανώς και όχι. Το φοβήθηκε ο Έλληνας κόουτς. Το πήγε για την ισοπαλία και έφυγε με άδεια τα χέρια. Με τον ΠΑΟΚ του βγήκε από ένα γκολ με αρκετή δόση τύχης. Με τον Παναθηναϊκό δεν του βγήκε γιατί απέναντί του είχε έναν αντίπαλο πιο επικίνδυνο και πιο θρασύ σε σχέση με τον Δικέφαλο του Φαλήρου.

Ο Λεμονής άργησε να αντιδράσει. Υπήρχαν αλλαγές που "φώναζαν". Ο Ανσαριφάρντ, ο παίκτης με τις περισσότερες τελικές στον εφετινό Ολυμπιακό, αλλά και με το λιγότερο χρόνο συμμετοχής, θα μπορούσε να μπει νωρίτερα. Ή από την αρχή. Για να έχει να λέει τότε ο Λεμονής πως του βγήκε ο τρόπος που ήθελε να παίξει.

Ο Παναθηναϊκός έχει την ευχέρεια της ανοχής από τον κόσμο του οπότε δεν θα αλλάξει κάτι αν το πράγμα στραβώσει στην πορεία. Ο Ολυμπιακός αυτή την ανοχή δεν την έχει. Οπερ σημαίνει πως τη δεδομένη χρονική στιγμή οι "πράσινοι" είναι σε καλύτερο σημείο, αλλά με πολλούς αστερίσκους λόγω των δεδομένων εξωαγωνιστικών προβλημάτων. Πού να είχε και διοίκηση, ε;

ΥΓ: Η μεγαλύτερη νίκη του Παναθηναϊκού ήταν η καθαρή επικράτησή του. Χωρίς σκιές και αφορμές για διαμαρτυρίες των αντιπάλων. Νικητής στο γήπεδο και στην εξέδρα.

ΥΓ2: Η μεγαλύτερη ήττα του θα είναι να αφήνει τον κάθε Τσάκα να μοιράζει ελπίδες. Δυστυχώς, ο Ουζουνίδης πρέπει να κρατήσει τα στεγανά και σε αυτό.

News 24/7

24MEDIA NETWORK