Ντέρικ Ρόουζ: Το… ρόδο και το αγκάθι
Η καινούργια εθνική των ΗΠΑ έχει μία ευχή και μία κατάρα. Θα μάθει στο τέλος του τουρνουά τι υπερίσχυσε. Το πλάνο για τον Ντέρικ Ρόουζ, ήταν δίπλα στην σιγουριά του Κέβιν Ντουράντ να αναγεννηθεί, να δείξει σε όλο τον πλανήτη πως μετά από δύο χρόνια είναι υγιής και να πατήσει το κουμπί της επανεκκίνησης.
Το 2010 η κατάσταση ήταν παρόμοια αφού ο Ρόουζ ξεκινούσε παθιασμένος, μεθυσμένος από το τεράστιο ταλέντο του, αλλά το μπάσκετ του ήταν εκτός ορίων. Μέχρι που ο Ντουράντ πήρε τα ηνία και ο σταρ των Μπουλς προσάρμοσε τις δυνατότητές του σε ένα πιο ομαδικό παιχνίδι.
Τέσσερα χρόνια μετά οι περισσότερες από τις ελπίδες των ΗΠΑ στηρίζονται σεγόνατα που πέρασαν δύο σεζόν στα χειρουργεία. Ο Σιζέφσκι διαθέτει δύο εκπληκτικές λύσεις για την ηγεσία της ομάδας, τον Στίβεν Κάρι και τον Τζέιμς Χάρντεν, αλλά θα πάει με έναν παίκτη που λατρεύει.
Ο Κόουτς Κ θα δώσει στον Ρόουζ την ευκαιρία να πατήσει ξανά σίγουρα στα πόδια του και να οδηγήσει τις ΗΠΑ στην πιο δύσκολη αποστολή τους από την ημέρα που ανέλαβε. Μπορεί να απέτυχε λόγω Ελλάδας το 2006, αλλά τώρα ξεκινά με τις χειρότερες προϋποθέσεις από την εποχή του Τζορτζ Καρλ. Όλοι οι αστέρες είπαν όχι, ο ένας που έμεινε εγκατέλειψε την ομάδα, υπήρξε ένας σοκαριστικός τραυματισμός που πιθανώς να επηρεάσει ψυχολογικά την ομάδα στα δύσκολα και ο ηγέτης του, μετά από δύο αγώνες προετοιμασίας χρειάστηκε ξεκούραση για 40 λεπτά καθώς "πονούσε όλο του το σώμα".
Τι θα κάνει ο Ρόουζ με εννέα παιχνίδια σε 15 ημέρες; Κάπου εκεί διακυβεύονται τα πάντα και όχι μόνο για την εθνική. Το ΝΒΑ περιμένει με κομμένη την ανάσα την επιστροφή του υγιούς ηγέτη του Σικάγου ώστε να ετοιμάσει από τώρα το σκηνικό για τους τελικούς Ανατολής Καβαλίερς - Μπουλς η…νέα γενιά. Λεμπρόν εναντίον Ρόουζ.
Σε κάθε του προσπάθεια, σε κάθε λέι απ θα παίζονται πολλά περισσότερα από την παρουσία του στο μουντομπάσκετ της Ισπανίας.
Είναι όπως το λέει το τραγούδιeveryrosehasitsthorn.