Το πλήρωμα του χρόνου

Το χθεσινό παιχνίδι αποτελεί τέλος εποχής για τον Ολυμπιακό. Δεν είναι τόσο η πιθανή απώλεια του πρωταθλήματος που οδηγεί σε αυτό συμπέρασμα, όσο το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα της ομάδας και οι συνεχόμενες κακές εμφανίσεις, που ξεκίνησαν μετά τον αποκλεισμό του συλλόγου από την συνέχεια των Ευρωπαϊκών διοργανώσεων.

Κακά τα ψέματα ο Ολυμπιακός ήδη από πέρυσι δεν είναι αυτός που ήταν στο παρελθόν. Την χρονιά που μας πέρασε χρειάστηκε μια εκστρατεία συσπείρωσης και τόνωσης του ηθικού των ποδοσφαιριστών της ομάδας προκειμένου οι «ερυθρόλευκοι» να καταφέρουν να κερδίσουν με το εντυπωσιακό 3-0 τον Παναθηναϊκό στην Ριζούπολη και πανηγυρίσουν το 7ο συνεχόμενο πρωτάθλημα θεσπίζοντας παράλληλα ένα εκπληκτικό ρεκόρ.

Θαρρείς όμως πως η ομάδα άφησε εκείνο το απόγευμα της 11ης Μαΐου την τελευταία ρανίδα του κουράγιου και της ψυχής της στον αγωνιστικό χώρο της Ριζούπολης. Ο Ολυμπιακός σε καμία περίπτωση φέτος δεν έπεισε πως μπορεί να κατακτήσει το 8ο συνεχόμενο πρωτάθλημα και αυτό είναι η πικρή αλήθεια που μένει για τους φίλους του συλλόγου. Δεν αποκλείεται και φέτος να δώσει το κάτι παραπάνω και εν τέλει να κατακτήσει τον τίτλο στην Λεωφόρο, αν βέβαια φτάσει μέχρι εκεί το πρωτάθλημα, όμως αυτό δεν αλλάζει τίποτα από τα παραπάνω.

Τα τελευταία χρόνια, ειδικά το φετινό καλοκαίρι, επιχειρήθηκε μια μείωση του μπάτζετ, πολύ σωστά μιας και οι συνθήκες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο επέβαλαν κάτι τέτοιο. Δυστυχώς όμως οι ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν όχι μόνο δεν ήταν κατάλληλοι για ένα σύλλογο του βεληνεκούς του Ολυμπιακού αλλά αντίθετα μερικές φορές σου έδιναν την εντύπωση πως η ποιότητα του ρόστερ της ομάδας έφθινε με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, τουλάχιστον όσον αφορά τα ονόματα.


Φέτος το φίδι από την τρύπα κλήθηκαν να βγάλουν ποδοσφαιριστές όπως ο Ζιοβάνι, ο Καρεμπέ και ο Τζόρτζεβιτς, παίκτες τεράστιας και εγνωσμένης αξίας αλλά και κάποιας ηλικίας πλέον. Μην ξεχνάμε τους Γεωργιάδη και Γεωργάτο που επίσης είναι παλιές καραβάνες στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να στηριχτεί πάνω τους στο μέλλον, γιατί πολύ απλά το ποδοσφαιρικό τους μέλλον είναι περιορισμένο. Επιπλέον ποδοσφαιριστές όπως οι Ανατολάκης, Νινιάδης και Γκώνιας περισσότερο τον Ελ Σιντ θυμίζουν παρά εν ενεργεία ποδοσφαιριστές, άσχετα με τις εκλάμψεις τους στην φετινή περίοδο.

Περιπτώσεις όπως η αλλαγή της στάσης του συλλόγου στο θέμα Χούτου μόνο άσχημους συνειρμούς μπορεί να δημιουργήσουν μιας και αποδεικνύουν περίτρανα πως ο σύλλογος δεν διέπεται από σωστή νοοτροπία. Μόλις την περασμένη εβδομάδα η Μπόχουμ έλυσε το συμβόλαιο της με τον Σάντει Ολίσε επειδή υπέπεσε σε πειθαρχικό παράπτωμα και αυτή είναι η συμπεριφορά κάθε πραγματικά μεγάλης ομάδας με αρχές και φιλοσοφία.

Ο Ολυμπιακός είναι μια γερασμένη ομάδα και χρειάζεται επειγόντως ανανέωση. Ο κ. Κόκκαλης έχει κάνει χίλια καλά για τον σύλλογο και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας. Πήρε ένα καταχρεωμένο σωματείο, εξυγίανε τα οικονομικά του και στη συνέχεια έφτιαξε μια εκπληκτική ομάδα, δαπανώντας τεράστια ποσά, που κατέκτησε επτά συνεχόμενα πρωταθλήματα και μπορεί να κατακτήσει και το 8ο.

Επιπλέον δημιούργησε το προπονητήριο του Ρέντη, που θα μείνει για μια ζωή στον Ολυμπιακό, και έφτιαξε το φανταστικό νέο Καραϊσκάκη, που θα στεγάσει τα όνειρα του Θρύλου για τα επόμενα 50 χρόνια και θα αποτελέσει εφαλτήριο για την Ευρωπαϊκή καταξίωση του συλλόγου.


Δυστυχώς όμως ο πρόεδρος του Ολυμπιακού παρέλειψε το σημαντικότερο. Δεν φρόντισε την ομάδα του Ολυμπιακού που θα πατήσει πρώτη από όλες το γρασίδι του νέου Καραϊσκάκη, επειδή διέπονταν από μια λανθασμένη νοοτροπία η οποία ήθελε αυτή την ομάδα απλώς να είναι πρωταθλήτρια. Οι απαραίτητες επενδύσεις σε έμψυχο δυναμικό, όχι απαραίτητα ακριβούς αλλά νεαρούς παίκτες, με προοπτική, δεν έγιναν. Τα παιδιά της ακαδημίας του Ολυμπιακού, με πρώτο και καλύτερο τον Μενδρινό, βολοδέρνουν σε μικρότερες ομάδες την στιγμή που στον Ολυμπιακό δεξί χαφ αγωνίζεται ο Γεωργιάδης των 32 ετών.

Ολα αυτά είναι εγκλήματα για ένα σύλλογο που θέλει να έχει συνέχεια στις επιτυχίες του και ήταν αναπόφευκτο ο Ολυμπιακός να τα πληρώσει. Αθελα του ο πρόεδρος του Ολυμπιακού εφησυχάστηκε και κράτησε δέσμιο μιας λανθασμένης νοοτροπίας τον σύλλογο. Πλέον όμως δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Ασχετα με την έκβαση του φετινού πρωταθλήματος το καλοκαίρι θα πρέπει να γίνουν βαθιές τομές στον σύλλογο αναφορικά με το ξεσκαρτάρισμα του έμψυχου δυναμικού.

Το μπάτζετ έχει μειωθεί αισθητά. Τα έσοδα από τα εισιτήρια του Καραϊσκάκη είναι επίσης δεδομένα, όπως άλλωστε και τα περίπου δυο δις. παλιές καλές δραχμές από τα μέλη. Τα τηλεοπτικά δικαιώματα πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως του χρόνου δεν θα βρίσκονται στο TV Magic μιας και η οικονομική ζημιά υπήρξε μεγάλη φέτος για τον σύλλογο. Οπότε οι επενδύσεις πρέπει να θεωρούνται δεδομένες.


Το πιο εύκολο πράγμα αυτή τη στιγμή θα ήταν να βγει κάποιος και να κατηγορήσει, ή ακόμα και να απολύσει τον Ολεγκ Προτάσοφ για την τραγική εικόνα της ομάδας τους τελευταίους μήνες. Όντως ο Ουκρανός έχει κάνει πάρα πολλά λάθη με πιο πρόσφατο το στήσιμο της ομάδας στο παιχνίδι της Κυριακής με την ΑΕΚ. Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός πως κάποιος τοποθέτησε σε αυτή την θέση τον κ. Προτάσοφ και είναι ο ίδιος που παλιότερα επέλεξε τον Μπιγκόν, τον Μαντζουράκη, τον Λεμονή, τον Κόλλια και τον Κάτανετς. Οπότε μάλλον οι όποιες ευθύνες πρέπει να αναζητηθούν στην διοίκηση του Ολυμπιακού.


Η ομάδα που θα έχει την τιμή να πατήσει για πρώτη φορά σε επίσημο παιχνίδι το γρασίδι του νέου σταδίου Καραϊσκάκη πρέπει να έχει πολλές αλλαγές σε σχέση με την τωρινή. Το αν θα είναι πρωταθλήτρια είναι το λιγότερο, αυτό που έχει σημασία και θα πρέπει να επιθυμούν άπαντες στον Ολυμπιακό είναι να είναι μια μελλοντική πρωταθλήτρια, που θα προσφέρει στους φίλους του συλλόγου χαρές μεγαλύτερες από αυτές που τους πρόσφερε η τωρινή, πραγματικά πολύ μεγάλη ομάδα.