Η Ρεάλ του Ζιντάν σκορπάει... τρόμο

Η Ρεάλ Μαδρίτης έγραψε ιστορία και ο Ζινεντίν Ζιντάν δείχνει πως όσα έκανε σαν ποδοσφαιριστής, είναι ικανός να πετύχει και σαν προπονητής δημιουργώντας κάτι το ανεπανάληπτο. Έναν συνδυασμό που ποτέ δεν έχει εμφανιστεί ποτέ ξανά. Σχολιάζει ο Τσάρλυ.

Real Madrid's head coach Zinedine Zidane celebrates with the trophy at the end of the Champions League soccer final between Juventus and Real Madrid at the Millennium Stadium in Cardiff, Wales, Saturday, June 3, 2017. Real won the match 4-1. (AP Photo/Dave Thompson)
zidane AP

Ο Ζινεντίν Ζιντάν γράφει ιστορία και σαν προπονητής. Όλα δείχνουν πως είναι ικανός με την Ρεάλ Μαδρίτης να σπάσει πολλά ρεκόρ. Κατάφερε μέσα σε ενάμισι χρόνο να πάρει δύο Τσάμπιονς Λιγκ. Κάτι μοναδικό που δεν έχει πετύχει ποτέ κανείς. Και την δεύτερη σεζόν η επιτυχία ήρθε εμφατικά.

ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΕΛΑΒΕ ΣΤΗΝ ΑΚΜΗ ΤΗΣ

Ο Ζιντάν δεν πήρε ένα σύνολο μεγάλων παικτών στην ακμή τους, που το διαχειρίστηκε καλά. Ανέλαβε μία ομάδα, ένα ρόστερ που έμοιαζε κορεσμένο. Που φαινόταν πως οι μεγάλοι του ηγέτες έχουν περάσει την ποδοσφαιρική τους ακμή. Ο Ζινεντίν Ζιντάν όμως ήξερε τον τρόπο που θα δώσει στην ομάδα που τα τελευταία χρόνια αναγνωρίζαμε με τα αρχικά των τριών αστέρων "BBC", ξανά πνοή και ώθηση για να πάρει απόλυτα δίκαια μεγάλους τίτλους.

Πέρυσι ανέλαβε την Ρεάλ ταπεινωμένη από τον Ράφα Μπενίτεθ που ήταν ανίκανος να επιβληθεί. Ήταν αδύνατον για τον οποιονδήποτε πέρυσι να την κάνει την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης. Ο Ζιντάν απλά κατάφερε να την σουλουπώσει, επέβαλε την καθιέρωση του Καζεμίρο στην θέση 6, έδωσε στον Ρονάλντο να καταλάβει πως θέλει πιο περιορισμένα πράγματα. Με αυτόν τον τρόπο, στο χρόνο που είχε, κατάφερε να μαζέψει την διαφορά από την Μπαρτσελόνα στο πρωτάθλημα και εκμεταλλευόμενος την ευνοϊκή κλήρωση που τον έφερε απέναντι σε Ρόμα, Βόλφσμπουργκ, Σίτι στα νοκ άυτ παιχνίδια έφτασε στον τελικό με την Ατλέτικο Μαδρίτης που την κέρδισε στα πέναλτι. Όλα αυτά με μία ομάδα όμως σε άσχημη κατάσταση. Για μένα η περσινή Ρεάλ ήταν με διαφορά η χειρότερη από πλευράς δυνάμεων και ατομικής κατάστασης ποδοσφαιριστών που έχει πάρει πότε το Πρωταθλητριών, μιλώντας πάντα αναλογικά από πλευράς συνθηκών της κάθε εποχής.

ΦΕΤΟΣ ΕΔΩΣΕ ΡΕΣΙΤΑΛ

Πέρυσι μέτρησε το άστρο του πολύ. Έκανε προβλεπόμενα πράγματα σαν ένας άνθρωπος που μπορεί να εμπνεύσει και γνωρίζει το ποδόσφαιρο. Το φετινό θαύμα της Ρεάλ είναι ένα δικό του ρεσιτάλ. Το πρωτάθλημα και η εμφατική κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ έχουν την δική του σφραγίδα, την σφραγίδα του Ζινεντίν Ζιντάν.

Οι αποφάσεις του ήταν αυτές που έκαναν την διαφορά και επέτρεψαν στην Ρεάλ να έχει αυτό το κλείσιμο της σεζόν που παρακολουθήσαμε το τελευταίο διάστημα. Κατέκτησε ένα πρωτάθλημα που είχε πολύ ανάγκη και ήταν γεμάτο από πρωταγωνιστές. Στο τέλος την κούπα την κλείδωσαν με μεγάλες εμφανίσεις σε συνεχόμενα κρίσιμα εκτός έδρας παιχνίδια οι Ίσκο, Μοράτα, Νάτσο, Ασένσιο, Κόβασιτς, Χάμες. Το γεγονός πως έδωσε ο Ζιντάν μεγάλα παιχνίδια στην δεύτερη ενδεκάδα που αποτελείται από μεγάλους παίκτες, του επέτρεψε να διαχειριστεί δίχως να ιδρώσει, την απουσία του Μπέιλ όλο αυτό το τελευταίο διάστημα. Είχε φροντίσει ο ίδιος, ο αντικαταστάτης που θα επιλέξει να είναι σε φουλ ρυθμό.

Ο ΙΣΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΙΚ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Για την ακρίβεια ο Ίσκο πέταγε και στο τελευταίο κομμάτι έγινε ο άνθρωπος που έκανε την διαφορά. Και εδώ όμως υπήρχε ένα τρικ του Ζιντάν που έκανε την διαφορά. Δεν κράτησε το 4-3-3, αλλά διαμόρφωσε την τακτική για να μπορέσει να εκμεταλλευτεί όσο δυνατόν περισσότερο τον Ίσκο.

Ό Ίσκο του είχε χαρίσει Μεγάλο Σάββατο την μεγάλη νίκη στην Χιχόν, η πιο δύσκολη από τα συνεχόμενα διπλά που έφεραν στο τέλος το πρωτάθλημα. Μία εβδομάδα αργότερα ο Ζιντάν μπορεί να έκανε και το μοναδικό του λάθος την φετινή χρονιά.

Στο παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα, αποφασίζει να ξεκινήσει τον ανέτοιμο Μπειλ και όχι τον φορμαρισμένο Ίσκο. Ο Μπέιλ τραυματίζεται. Στην συνέντευξη τύπου ο Ζινεντίν Ζιντάν λέει πως δεν μετάνιωσε. 40 ημέρες μετά έρχεται αντιμέτωπος με το ίδιο δίλημμα. Ο Μπέιλ είναι στην αποστολή, ο τελικός γίνεται στην πατρίδα του στην Ουαλία, ο τύπος πιέζει αλλά ο Ζιντάν πλέον έχει πάρει την απόφαση του. Η Ρεάλ με ρόμβο και με Ίσκο είναι έτοιμη να πάρει το κύπελλο.

ΜΟΝΟ Ο ΖΙΝΤΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΝ ΡΟΝΑΛΝΤΟ

Τα κατάφερε με έναν εμφατικό τρόπο. Πέτυχε να γίνει ο πρώτος προπονητής που έχει κατακτήσει δύο συνεχόμενα Τσάμπιονς Λιγκ και να κάνει την δική του Ρεάλ την πρώτη ομάδα που κάνε το repeat από την ημέρα που άλλαξε ο θεσμός. Το πιο σημαντικό από όλα είναι πως φαίνεται να υπάρχει και συνέχεια, ότι σαν προπονητής έχει την ικανότητα σε αυτήν την ομάδα να κάνει παπάδες. Γιατί ότι πέτυχε η Ρεάλ τα πέτυχε χάρη στις πολλές αλλαγές που ό ίδιος έφερε. Προσέξτε, δεν μιλάμε για μία επιτυχία ενός προπονητή που πήρε μία ομάδα στην ακμή της. Στην προκειμένη περίπτωση η βάση της Ρεάλ τα καλά της χρόνια τα είχε πίσω και αυτός ήταν που κατάφερε να διαχειριστεί, δίνοντας στοιχεία που μόνο μία τεράστια προσωπικότητα, θα μπορούσε να δώσει σε αυτήν την ομάδα.

Δεν ήταν εύκολο να πείσει κάποιος άλλος τον Ρονάλντο να σταματήσει να σουτάρει άσκοπα από παντού. Αυτός το έκανε και ταυτόχρονα του μείωσε πολύ το χρόνο συμμετοχής στο πρωτάθλημα. Στην αρχή αντέδρασε, ήταν όμως τυχερός που είχε έναν άνθρωπο με μεγαλύτερη προσωπικότητα από τον ίδιος, ικανό να τον πείσει. Γιατί από αυτήν την διαχείρισή ωφελήθηκε και η ομάδα και ο Ρονάλντο που έκλεισε σε αυτήν την εκπληκτική κατάσταση την σεζόν. Δεν χρειάζεται πολλά για να καταλάβει κανείς πόσο άλλαξε την Ρεάλ ο Ζιντάν, το πόσο καλό της έκανε με τον τρόπο που την διαχειρίστηκε, από το να βάλει να δει την εικόνα των παικτών του από τον περσινό τελικό. Πόσο μεγαλύτερη ένταση είχαν πόσο περισσότερα τρεξίματα έβγαιναν φέτος από ότι στο περσινό παιχνίδι με την Ατλέτικο, που αν το συγκρίνουμε με το φετινό έμοιαζε με αγώνας παλαιμάχων.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΠ' ΟΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ

Αυτή ήταν και η μεγάλη διαφορά που έκρινε τον τελικό στο Κάρντιφ. Οι παίκτες του Αλέγκρι είχαν μόνο 45 λεπτά. Στο πρώτο ημίχρονο η Γιουβέντους μπήκε δυνατά και από το πρώτο λεπτό φάνηκε πως θα παρακολουθήσουμε κάτι διαφορετικό από ότι περιμέναμε. Με τους παίκτες του Αλέγκρι να πιέζουν επιθετικά να κλέβουν μπάλες και να κρατάνε την Ρεάλ στο δικό της μισό.

Το μοναδικό που μπορεί να πει κανείς πως ευνόησε την Ρεάλ ήταν το γκολ που βρήκε στο 20ο λεπτό, σε ένα κομμάτι του παιχνιδιού που η Γιουβέντους κέρδιζε μονομαχίες. Σε 7 λεπτά όμως ισοφάρισε η ομάδα του Αλέγκρι με ένα μαγικό γκολ ικανό να φέρει τούμπα την ψυχολογία. Από την στιγμή της ισοφάρισης μέχρι και το τέλος του αγώνα είχαμε άλλο παιχνίδι.

Η Ρεάλ κυριάρχησε σε όλους τους χώρους που περιμέναμε ότι θα βλέπαμε οριακές μονομαχίες. Πέτυχε να βγάλει εκτός παιχνιδιού του Ιγκουαΐν και να πάρει παντού πλεονέκτημα. Οι χώροι κλειδιά, που περιμέναμε να κρίνουν την έκβαση του τελικού, τα ζευγάρια κλειδιά ήταν.

Οι απευθείας μονομαχίες και οι χώροι των Καζεμίρο-Ντιμπάλα, Μαρσέλο-Άλβες, Καρβαχάλ-Σάντρο, το κατά πόσον θα εκμεταλλευτεί την κατοχή μπάλας που θα βρίσκει όσο περνά ο χρόνος η Ρεάλ και αν θα καταφέρει να βρει αντεπιθέσεις η Γιουβέντους. Σε όλα αυτά τα κλειδιά του τελικού η Ρεάλ κυριάρχησε ολοκληρωτικά.

ΑΡΧΟΝΤΑΣ Ο ΚΑΖΕΜΙΡΟ

Ο Καζεμίρο πέρα από το δεύτερο γκολ, είχε 7 κερδισμένα τάκλιν, ήταν άρχοντας στον χώρο του, δεν άφησε τον Ντιμπάλα να φανεί ποτέ απειλητικός και στο δεύτερο ημίχρονο έμοιαζε με τοίχος.

Ο Μαρσέλο εκμεταλλεύτηκε την απόφαση του Αλέγκρι, να μην χρησιμοποιήσει σαν τρίτο στόπερ τον Μπαρτσάλι, αλλά περισσότερο σαν μπακ, είχε ψηλά τον Άλβες που τον κέρδισε στις περισσότερες μονομαχίες και εκμεταλλευόταν πως δεν μπορεί να λειτουργήσει στην πλευρά ο Μπαρτσάλι. Ο κύριος όγκος των επιθέσεων της Ρεάλ ερχόταν από τα πόδια του, για ακόμα μία φορά. Συνολικά το 47% των επιθέσεων βγήκε από την δεξιά πλευρά.

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ ΤΟΝ ΠΑΙΚΤΗ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Στο ερώτημα αν θα εκμεταλλευτεί η Ρεάλ την κατοχή μπάλας που υπολογίζαμε πως θα μεγαλώνει όσο κυλά ο χρόνος, η απάντηση δίνεται από το 89% ποσοστό εύστοχων παικτών που είχαν οι ποδοσφαιριστές της Ρεάλ. Ο Κρός είχε 73 πάσες με ποσοστό 91,8%, ο Κασεμίρο 54 με 92,6%, ο Μόντριτς 56 με 87,5% και ο Ισκο 49 με 89,8%. Με αυτόν τον τρόπο η Ρεάλ είχε σίγουρη κατοχή στο δεύτερο ημίχρονο, εκμεταλλεύτηκε πως όσο πέρναγε η ώρα η Γιουβέντους γινόταν και πιο παθητική και η σίγουρες μεταβιβάσεις και την άμυνα της Γιουβέντους άνοιγαν και αντεπιθέσεις των Ιταλών ήταν αδύνατον να βγουν.

Και στην απέναντι πλευρά ο Καρβαχάλ πήγε καλύτερα από τον Σάντρο. Συνολικά από το 30' και μετά η Ρεάλ κέρδισε σε όλα τα ερωτήματα που υπήρχαν πριν τον τελικό εμφατικά. Κατάφερε να εκμεταλλευτεί τον παραπάνω παίκτη βάσει τακτικής που είχε στον άξονα και με την καλή κυκλοφορία να μην δώσει την ικανότητα στην Γιουβέντους να αμυνθεί αποτελεσματικά. Κέρδισαν οι Μαρσέλο, Καρβαχάλ τις μάχες στις πλευρές, ο Καζεμίρο ήταν άρχοντας στον χώρο του και σε συνδυασμό με την παθητική άμυνα των παικτών του Αλέγκρι είχαμε ανύπαρκτη απειλή από αντεπιθέσεις. Η Γιουβέντους, για να πάρει την κούπα χρειαζόταν αποτελεσματική άμυνα βαθιά και απειλή στις αντεπιθέσεις. Τίποτα από τα δύο δεν υπήρξε και λύγισε πολύ πιο εύκολα από ότι υπολογίζαμε.

Ο ΠΙΟ ΙΚΑΝΟΣ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ

Ο Ζιντάν σαν προπονητής της Ρεάλ δημιουργεί τρόμο. Φαντάζει ικανός να σπάσει ανεπανάληπτα ρεκόρ και μοιάζει σαν να μην έχει γεννηθεί ποτέ πιο ικανός άνθρωπος για να κάτσει σε αυτόν τον πάγκο. Σε κανέναν δεν ταίριαζε περισσότερο το να είναι προπονητής της Ρεάλ από ότι στον Ζινεντίν Ζιντάν.

AP Photo/Dave Thompson

News 24/7

24MEDIA NETWORK