Πολύ λίγος ο Παναθηναϊκός, άλλο άθλημα παίζει ο Μολίνς

Οι παίκτες του Παναθηναϊκού έτρεξαν, μόχθησαν, προσπάθησαν αλλά δεν μπορούσαν με τίποτα να φτάσουν στην ανατροπή. Οι πράσινοι δείχνουν λίγοι μέσα στον αγωνιστικό χώρο ενώ ουσιαστικά παίζουν χωρίς σέντερ φορ. Τα συμπεράσματα του Τσάρλι για τη μάχη της Λεωφόρου.

ΚΥΠΕΛΛΟ / ΠΑΟ - ΛΑΜΙΑ / / (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI)
ΚΥΠΕΛΛΟ / ΠΑΟ - ΛΑΜΙΑ / / (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI) EUROKINISSI

Ο Παναθηναϊκός πάλεψε αλλά δεν είχε την δυνατότητα να ανατρέψει το 4-1 του πρώτου παιχνιδιού. Από την προσπάθεια των ποδοσφαιριστών κανένας δεν δικαιούται να έχει παράπονα. Οι ποδοσφαιριστές του Ουζουνίδη, προσπάθησαν μέχρι την τελευταία φάση, αλλά δεν ήταν ικανοί για να πλησιάσουν στη διεκδίκηση της πρόκρισης.

Ο Ουζουνίδης πήγε σε ένα αρκετά επιθετικό σχήμα, προσπάθησε να παίξει το χαρτί του φορμαρισμένου Μουνιέ, χρησιμοποίησε τον Χίλιεμαρκ χαμηλά δίπλα από τον Τζανδάρη, δεν πέτυχε όμως ποτέ να δει την ομάδα του να δημιουργεί και να επιτίθεται σωστά.

Δεν είχαν οι ποδοσφαιριστές την δυνατότητα, να βάλουν την μπάλα μέσα στην περιοχή, αλλά και τις λίγες φορές που αυτό συνέβαινε οι τελικές επιλογές ήταν απογοητευτικές. Πολλές φορές δεν κατάφερναν να βρουν ούτε την μπάλα.

ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΕ ΤΟΝ ΒΙΓΙΑΦΑΝΙΕΣ

Τον Παναθηναϊκό τον δυσκόλεψε πολύ η εξουδετέρωση του Βιγιαφάνιες από πλευράς Λαμίας. Ο Τεννές είχε να υπερασπιστεί ένα καθαρό αποτέλεσμα και για αυτού του είδους προσεγγίσεις είναι ικανός και έμπειρος προπονητής. Γνώριζε πως αν στον Παναθηναϊκό μπλοκάρεις τον Βιγιαφάνιες εγκλωβίζεις τελείως την ανάπτυξη του.

Όποτε ο Αργεντίνος έμπαινε προς τα μέσα είχε στην πλάτη του μαρκάρισμα πριν η μπάλα πάει στα πόδια του. Δεν τον άφηνε να κάνει την στροφή που συνηθίσει και να γυρίσει μούρη, κάτι που τον κούρασε τον εκνεύρισε και τον οδήγησε σε πολλά λάθη. Με το μοναδικό ποιοτικό όπλο του εξουδετερωμένο ήταν αδύνατον για τον Παναθηναϊκό να διεκδικήσει την ανατροπή του 3-0. Το παιχνίδι έμοιαζε διαδικαστικό και την ομάδα του Ουζουνίδη την κράταγε στο σκορ το γεγονός πως η Λαμία δεν προσπαθούσε να απειλήσει, έπαιζε αποκλειστικά με τον χρόνο.

Ο Παναθηναϊκός, παίζοντας με μοναδικό αμυντικό χαφ τον Τζανδάρη, δεν είχε κλεψίματα ψηλά κάτι που μπορεί να αποτελέσει όπλο όταν δεν μπορείς να δημιουργήσεις. Υπήρχε ένας αγώνας με τους παίκτες του να έχουν την μπάλα, τον αντίπαλο αρκετά χαμηλά να τους δίνει μέτρα αλλά ήταν φανερό πως αυτήν την κατοχή που τους έδιναν οι παίκτες του Τεννέ δεν ήξεραν πώς να την αξιοποιήσουν.

Βλέπαμε ένα παιχνίδι, που η μία ομάδα είχε την μπάλα, χώρο, χρόνο, θέληση, αλλά δεν μπορούσε να αξιοποιήσει όλα αυτά τα στοιχεία.

Χτύπαγε πολύ άσχημα στο μάτι το γεγονός πως οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού είχαν την μπάλα, κενά μέτρα αλλά δεν ήξεραν πώς να τα αξιοποιήσουν. Η πίεση της Λαμίας ήταν σε πολύ χαμηλό κομμάτι του γηπέδου.

Βλέπαμε συνέχεια τον Χίλεμαρκ να έχει μέτρα άδεια μπροστά του και να μην προσπαθεί καν να μεταφέρει την μπάλα. Ο Σουηδός μόνο την ταξίδευε, για να υπάρχει μεταφορά μπάλας έπρεπε να φύγει από την άμυνα του ο Κουρμπέλης. Συχνά συνέβαινε κάτι που ήταν και αρκετά άβολο. Ήταν η μπάλα στο ύψος της σέντρας, οι μεσοαμυντικοί είχαν ελεύθερα μέτρα να πάνε ευθεία και αντί να τα αξιοποιήσουν ζητούσαν έντονα από τους υπόλοιπους να κάνουν κινήσεις προς τα πίσω.

Η απόφαση Ουζουνίδη να παίξει με τον Χίλεμαρκ στα χαφ ήταν λογική γιατί είχε να ανατρέψει το 4-1 και έψαχνε επιθετική διάταξη, στην πράξη όμως στέρησε πίεση στον άξονα που θα μπορούσε να φέρει κανένα κλέψιμο όταν οι παίκτες της Λαμίας έβγαιναν από το καβούκι τους και οδήγησε τον Παναθηναϊκό σε ένα παιχνίδι που την μπάλα μόνιμα την ταξίδευε με μεγάλες μπαλιές ποτέ δεν την μετέφερε.

Ο Μουνιέ είναι η ευχάριστη είδηση στα τελευταία δύο παιχνίδια. Ανεβαίνει διαρκώς, είχε πολλά σπριντ και έβγαλε πάθος, πολλές φορές όμως έμοιαζε σαν προσπαθεί περισσότερο από όσο μπορεί και το γεγονός αυτό τον οδηγούσε σε αποφάσεις νευρωτικές που χάλαγαν την κρίσιμη στιγμή την σίγουρα πολύ βελτιωμένη εικόνα του. Πάντως ο Γάλλος πέτυχε το γκολ, είχε την εκπληκτική σέντρα στον Δώνη και συνολικά το πάλεψε περισσότερο από όλους.

ΑΛΛΟ ΑΘΛΗΜΑ Ο ΜΟΛΙΝΣ

Αυτό που δεν μπορώ να κατανοήσω είναι πως ανέχονται τον τρόπο που παίζει την θέση του σέντερ φορ ο Μόλινς. Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλον φορ να με ενοχλεί τόσο πολύ στο μάτι. Δεν ισχυρίζομαι πως είναι ο χειρότερος που έχω δει, ούτε πως αν είχε άλλον φορ θα περνούσε ο Παναθηναϊκός.

Δεν παίζει όμως κανένας επαγγελματίας έτσι τη θέση του σέντερ φορ. Καταρχάς δεν μένει ποτέ μέσα στην περιοχή, ακόμα και όταν γίνεται επίθεση από τα πλάγια αυτός βγαίνει από το χώρο που θα μπορούσε να απειλήσει και να φανεί ενοχλητικός για την αντίπαλη άμυνα.

Κάνει διαρκώς πράγματα που δεν δίνουν τη δυνατότητα στον Παναθηναϊκό να επιτεθεί. Είτε βγαίνει εκτός περιοχής με πλάτη είτε στα άκρα, ή που θα κολλήσει την μπάλα πάνω του και θα σταματήσει τη ροή της ανάπτυξης ή θα εμπνευστεί κάποια παράξενη σπόντα με τακουνάκι και θα χαθεί η μπάλα.

Είναι παράξενο γιατί το κάνει μόνιμα. Παίζει ένα άθλημα που ξέρουν οι πάντες ότι μέσα στην περιοχή δεν υπάρχει χρόνος και απαιτείται γρήγορη απόφαση, ο Μολίνς όμως τα κάνει όλα αργά, με το πάσο του. Λες και παίζει το ποδόσφαιρο σ' έναν δικό του, διαφορετικό χρόνο.

Όταν κινείσαι στα πλάγια της περιοχής για να βοηθήσεις στην ανάπτυξη, είτε βλέπεις την κίνηση κάποιου μπακ, εξτρέμ και την πασάρεις με μία και κατευθύνεσαι προς τα μέσα, είτε ψάχνεις να βρεις χώρο να την περάσεις εσύ την μπάλα προς την μικρή περιοχή.

Ο Μολίνς όμως την σταματά μέσα στην περιοχή και τους έχει όλους και περιμένουν τι θα επιλέξει να κάνει μέχρι να την χάσει. Και δεν είναι κάτι που το είδαμε πρώτη φορά χθες, αλλά η μόνιμη επιλογή του. Όταν βγαίνει με πλάτη έξω από την περιοχή και του περνάνε την μπάλα κάνει κάτι παράξενα τακουνάκια από το ένα πόδι στο άλλο, ψάχνει να βάλει σπόντες δοκιμάζει περίεργα πράγματα που μόνιμα χαλάνε τις επιθέσεις του Παναθηναϊκού.

Στην κατάσταση που βρίσκεται ο Παναθηναϊκός δεν μπορούμε να μιλάμε για προσθήκες. Ποδοσφαιρικά όμως τον Ουζουνίδη καταλαβαίνω πως ή έλλειψη κανονικού φορ τον δυσκολεύει πολύ. Δύο συνεχόμενα παιχνίδια στην Λεωφόρο που ο Παναθηναϊκός είχε μεγάλη κατοχή, τον αντίπαλο χαμηλά και κυνηγούσε το γκολ δεν πήρε ούτε μία για δείγμα ενέργεια από τον επιθετικό του που να λειτούργησε προς όφελος της ομάδας.

Τουλάχιστον ο Πίσπας με τον Πλατανιά, ούτε την ακούμπαγε ο Μολίνς κάνει και ζημιά. Μακάρι βέβαια το πρόβλημα του Παναθηναϊκού να περιοριζόταν στον αποκλεισμό του από την Λαμία στον τρόπο που παίζει την θέση ο Μόλινς και στο ότι ο Χίλεμαρκ δεν κουνιέται.

News 24/7

24MEDIA NETWORK