Ξύπνησα Νικητής

Η επιτυχία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος αντιμετωπίστηκε ποικιλοτρόπως από τον Τύπο του κόσμου και της Ευρώπης. Εκείνοι, που –υποτίθεται- βλέπουν πιο αντικειμενικά την έκβαση του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, γράφουν για την μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του ποδοσφαίρου αλλά και για ήττα του αθλήματος.

Τέτοιου είδους απόψεις βασίζονται στους αμυντικούς προσανατολισμούς –δήθεν- της ομάδας μας. Ο Φίγκο, αυτός ο μεγάλος πράγματι παίκτης που γνώρισε δις την ήττα από τους Έλληνες, αρνήθηκε να παραδεχτεί ότι η Ελλάδα ήταν η καλύτερη και περιορίστηκε στον χαρακτηρισμό της «πιο αποτελεσματικής». Συμπλήρωσε μάλιστα ότι αυτό το ποδόσφαιρο δεν είναι αυτό που θέλει να βλέπει.

Οι Ισπανοί με μπροστάρηδες την εφημερίδα « AS » έγραφαν μετά τον ημιτελικό ότι το ποδόσφαιρο έχασε, τι κρίμα. Μας χαρακτήρισαν ύστερα από τον τελικό «απόβλητους της γης», χωρίς να προσπαθήσουν καν να κρύψουν τα συμπλέγματά τους. Ακόμα και οι συντάκτες του ξένου Τύπου που ήταν ηπιότεροι στους χαρακτηρισμούς τους, μερικοί και αποθεωτικοί, απέφυγαν να χαρακτηρίσουν την Ελλάδα καλύτερη. Ναι, ήμασταν οργανωμένοι, αποτελεσματικοί, ψυχωμένοι, αλλά όχι καλύτεροι.

Είναι να αναρωτιέται κανείς τελικά πώς ορίζεται ο καλύτερος στο ποδόσφαιρο. Αν δεν είναι καλύτερη μια ομάδα που κερδίζει τους διοργανωτές και γηπεδούχους δύο φορές, κάνει μόνο μια ήττα σε έξι παιχνίδια, κερδίζει τους κατόχους του τροπαίου, κερδίζει το φαβορί, δεν δέχεται τέρμα σε τρεις «νοκ-άουτ» αγώνες, δεν κερδίζει κανένα παιχνίδι σε πέναλτυ, τότε ποια είναι;

Το ποδόσφαιρο είναι σκάκι. Το ποδόσφαιρο είναι στρατηγική. Το παν στο άθλημα είναι ο σχεδιασμός εκ των προτέρων και το καθαρό μυαλό την ώρα της εκτέλεσης του σχεδίου. Ακολουθούν ως προϋποθέσεις η αυτοπεποίθηση, η τεχνική (ναι, κανείς δεν λέει ότι δεν χρειάζεται και αυτή), η φυσική κατάσταση, η ομοψυχία και η θέληση. Όλα αυτά βάλτε τα σε μια χύτρα και θα έχετε μια ομάδα ποδοσφαίρου. Από τις αναλογίες των υλικών εξαρτάται η ποιότητα της ομάδας.

Κύριε Φίγκο, είσαστε τεχνίτες αυτό είναι αλήθεια. Θέλουμε να βλέπουμε το ποδόσφαιρό σας που και που. Σκεφτείτε όμως ότι αυτό το ποδόσφαιρο σας έχει οδηγήσει σε απανωτές κατραπακιές, σας έφερε μαζί μας για πρώτη φορά στην ιστορία σας σε τελικό, στον τόπο σας, αλλά χάσατε. Όπως – αν και τότε πιο εύκολα – στην πρεμιέρα. Κύριοι της « AS » με εσάς δεν ασχολούμαστε καν. Εσείς από τα παραπάνω υλικά δεν διαθέτετε κανένα επαρκώς.

Το επίτευγμα του Ρεχάγκελ είναι όντως σπουδαίο αλλά και απλό. Είναι σπουδαίο ως προς τη δυσκολία πραγματοποίησης του, απλό επειδή τα περισσότερα υλικά ήταν εν αφθονία στις τάξεις των παικτών μας. Έκανε τον ιδανικό προγραμματισμό, τον τέλειο στρατηγικό σχεδιασμό αλλά, κυρίως, κατόρθωσε να κάνει τους παίκτες ιδανικούς εκτελεστές. Το παιχνίδι μας δεν ήταν βαρετό, ούτε αντι-ποδοσφαιρικό. Ήταν ιδανικό, καλοκουρδισμένο, σαν βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Φάνηκε στο δεύτερο ημίχρονο του τελικού, στο πρώτο ημίχρονο της παράτασης στον ημιτελικό, στο παιχνίδι με τη Γαλλία, στην πρεμιέρα. Άλλοτε περιμέναμε, άλλοτε αιφνιδιάζαμε, ανάλογα με το masterplan του Χερ Ότο.

Αυτό το ποδόσφαιρο αναδεικνύει όλες τις αρετές του αθλήματος. Εξηγεί γιατί όλοι μπορούν να παίζουν «μπάλα», γιατί όλοι μπορούν να κερδίσουν όλους. Αυτό το ποδόσφαιρο μου αρέσει και πραγματικά ο τρόπος που το εφαρμόσαμε με κάνει να αισθάνομαι νικητής.

Χερ Ότο, παιδιά, σας ευχαριστούμε για τις χαρές και που μέσω του ποδοσφαίρου μας κάνετε να κοιτάμε βαθιά μέσα στις ελληνικές ψυχές μας και να ξετρυπώνουμε τις αρετές της φυλής μας και του πολιτισμού μας που συνεχώς παραβλέπουμε.