Ο Παναθηναϊκός περπάτησε και παραπάτησε

Στο τάιμ-άουτ που πήρε στο ξεκίνημα του τρίτου δεκαλέπτου κι ενώ το Μιλάνο έχτιζε τη διαφορά στην οποία, εν τέλει, στηρίχτηκε για να πάρει την (εύκολη) νίκη της, ο κόουτς Πρίφτης φώναζε στους παίκτες του: "Περπατάμε. Δεν επιτρέπεται να περπατάμε, τόσο στην επίθεση, όσο και στην άμυνα". Αλήθεια έλεγε. Η διαφορά των δυο ομάδων ήταν αυτή που έβλεπε ο προπονητής του Παναθηναϊκού. Οι αντίπαλοι έτρεχαν και η ομάδα του περπατούσε.

Στον Παναθηναϊκό των μηδέν νικών μακριά από το ΟΑΚΑ δεν επιτρέπεται η παραμικρή χαλάρωση. Δεν τελειώνει το ματς στο πρώτο δεκάλεπτο, όπου οι "πράσινοι" σούταραν καλά (4/6 τρίποντα) και προηγήθηκαν με +4π, ούτε λήγει στην τελευταία ισοπαλία που είδαμε στο ματς, 1:56 πριν από το τέλος του ημιχρόνου με τον Παπαγιάννη να κάνει το 29-29. Το επί μέρους σκορ στα σχεδόν 22 λεπτά που ακολούθησαν ήταν ... 46-25 υπέρ των Μιλανέζων.

Ο Τζιόρτζιο Αρμάνι κάθισε ακόμη πιο αναπαυτικά στην πολυθρόνα του, βλέποντας τους παίκτες του Μεσίνα να καθηλώνουν τον Παναθηναϊκό χωρίς καλάθι για ένα επτάλεπτο (πρώτοι πόντοι του ΠΑΟ στο 5:13 πριν το τελείωμα της τρίτης περιόδου) και με ένα σερί 16-0, ουσιαστικά να καθαρίζουν τον αγώνα.

Θαύματα σαν το περσινό, όπου ο Παναθηναϊκός επέστρεψε από μια τέτοια διαφορά δεν γίνονται κάθε χρόνο. Το Μιλάνο άλλωστε έχει σοβαρέψει αρκετά, μη ξεχνάτε ότι πέρσι έπαιξε στο φάιναλ-φορ, δεν κάνει πλέον τέτοιες γκέλες και εδώ που τα λέμε, έτσι όπως έπαιζε ο ΠΑΟ στο δεύτερο ημίχρονο το ματς δεν γύρναγε ούτε ... με θαύμα.

Οι φωνές του Πρίφτη φάνηκε προς στιγμή να ξυπνάνε τους παίκτες του, με ένα μικρό σερί 8-0, όμως στην "πράσινη" αναλαμπή και τη ζώνη που επέλεξε ο προπονητής του, μπας και αλλάξει τη ροή του ματς, ανάλαβε να απαντήσει ο Τσάτσο Ροντρίγκεθ. Ο πολύπειρος γκαρντ που πέρασε τον Σπανούλη σε εκτελεσμένα τρίποντα σε συνεργασία με τον αγέραστο Κάιλ Χάινς, έκαναν μαζί ένα 8-0 και οι γηπεδούχοι είχαν τον πρώτο και τελευταίο λόγο.

Ο πανέξυπνος Ισπανός ξεκίνησε πρώτος με μια βόμβα τριών πόντων, συνέχισε με ασίστ για γκολ-φάουλ του Χάινς και ο Αμερικανός που συμπλήρωσε 12 χρόνια στην Ευρωλίγκα (όταν σταματήσει, σίγουρα θα είναι μέσα στους τρεις καλύτερους συμπατριώτες του στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση, τουλάχιστον σε συνέπεια και διάρκεια δεν έχει αντίπαλο) δεν είπε όχι. Νωρίτερα είχε δεχθεί μια μεγαλοπρεπή τάπα από τον Τζέρεμι Έβανς, κερδίζοντας όμως δυο συνεχόμενες φάσεις, έδινε στην ομάδα του τις λύσεις που έψαχνε. Οι προσωπικότητες της Αρμάνι είναι πολλές, άλλωστε.

Τις χαριστικές βολές στον Παναθηναϊκό, έριξε στο τέταρτο δεκάλεπτο ο Ντάντε Χολ, που έβαλε δέκα σερί πόντους, σκοράροντας από παντού και παίρνοντας στο νήμα τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη του αγώνα. Οι "πράσινοι" υποτάχτηκαν στη μοίρα τους, με μάλλον συνοπτικές διαδικασίες.

Ξεγελάστηκε από τα δικά του σουτ

Ο Παναθηναϊκός εμφάνισε στο Μιλάνο όλες τις παθογένειες που παρακολουθούμε από το ξεκίνημα της χρονιάς. Ο εξαιρετικός Ντάριλ Μέικον με την Άλμπα, ξέχασε πως έπαιξε πριν από λίγες μέρες με τους Γερμανούς και αποφάσισε να το γυρίσει στο καουμπόιδες εναντίον Ινδιάνων.

Παρασύρθηκε μάλλον από τα δικά του πρώτα εύστοχα σουτ, ξέχασε παντελώς τη δημιουργία (και κυρίως τον Παπαγιάννη, που παίκτη στο ύψος του δεν έχει η Αρμάνι) και τέλειωσε το ματς μόλις με 2 ασίστ. Από τις 11 που έδωσε με την Άλμπα, η διαφορά είναι τεράστια.

Γενικά, ο Παναθηναϊκός παρασύρθηκε από την αρχική του ευστοχία (4/6 τρίποντα), η αν προτιμάτε σταμάτησε να κυκλοφορεί την μπάλα όπως έκανε στα πρώτα δέκα λεπτά. Οι παίκτες του έμοιαζαν σαν σταματημένοι, απέναντι στην πιο ενεργητική άμυνα (με αρκετό ξύλο, ομολογουμένως) της ομάδας του Μεσίνα και έχασε την επαφή με το σκορ.

Η Αρμάνι προστάτευσε στο έπακρο το καλάθι της, καθώς ο Παναθηναίκός που στο πρώτο μέρος είχε 8/17 δίποντα, είχε στη συνέχεια 5/15 με χειρότερη απ' όλες την τρίτη περίοδο, όπου ευστόχησε μόλις σε μια προσπάθεια (στα τέσσερα σουτ που επιχείρησε, μέσα από τη γραμμή των τριών πόντων). Συν τοις άλλοις έδινε συνέχεια κατοχές στην ιταλική ομάδα, αφού έκανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο (εφτά συνολικά στο τρίτο δεκάλεπτο, 16 στο τέλος του ματς).

Εμετρήθησαν, εζυγίσθησαν...

Γράφαμε πριν για τον Μέικον, που τον παρέσυρε η δική του φούρια. Σάμπως οι υπόλοιποι έκαναν τίποτε; Τζίφος από Παπαπέτρου, που μοιάζει ένα κλικ πιο αργός, μάλλον λόγω του τραυματισμού του, που τελείωσε το ματς με 1/8 σουτ. Απαρατήρητος ο Παπαγιάννης, αν κι εδώ η ευθύνη βαραίνει τους συμπαίκτες του καθώς ο ψηλός δεν μπορεί να πάρει την μπάλα και να πάει μόνος του προς το καλάθι. Πρέπει να αξιοποιηθεί. Να του δώσουν την μπάλα, κάτι που οι "πράσινοι" αμέλησαν σε βαθμό κακουργήματος.

Οι 4 πόντοι του "Πάπα" είναι από βολές και ένα σουτ σχεδόν από την κορυφή της ρακέτας. Κανένα πικ εν ρολ, κανένα άλε ουπ, μια πάσα στο ποστ και... αυτή μάλιστα την έβγαλε έξω για σουτ τριών πόντων. Ο Παναθηναϊκός ήταν ακίνδυνος μέσα στη ρακέτα. Ένα καλάθι του Έβανς και ένα του Γουάιτ, όλα κι όλα, είναι πολύ λίγα για ένα ματς εκτός έδρας, που πρέπει να σε στηρίξει το παιχνίδι κοντά στο καλάθι.

Σίγουρα ο Παπαγιάννης δεν είναι ο καλύτερος σέντερ της Ευρώπης με πλάτη στο καλάθι. Υπάρχουν, ωστόσο, άλλοι τρόποι να εκμεταλλευτεί το ύψος του ο Παναθηναϊκός, το έδειξε περίτρανα με την Άλμπα. Και ο ίδιος, κάποια στιγμή πρέπει να δουλέψει επισταμένως το συγκεριμένο στοιχείο στο παιχνίδι του, γιατί αν μπορεί να γυρίσει και να απειλήσει με χουκ, κανείς δεν θα μπορεί να τον κόψει.

Ούτε οι υπόλοιποι έκαναν κάτι το ιδιαίτερο. Οι "πράσινοι" εμετρήθησαν, εζυγίσθησαν και ευρέθησαν ελλιπείς, τουλάχιστον για να διεκδικήσουν τη νίκη στο Μιλάνο. Η ήττα ήρθε φυσιολογικά και τους καθηλώνει στον πάτο της βαθμολογίας. Ο πρώτος γύρος ολοκληρώνεται, πλέον, με δυο ματς εντός έδρας, την Μπαρτσελόνα του Γιασικεβίτσιους την Πέμπτη, κορυφαία ομάδα μέχρι στιγμής στη διοργάνωση και τον Ολυμπιακό την επόμενη εβδομάδα (23/12).

Θα αλλάξει πρόσωπο στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός, έχει και το κίνητρο μιας δεύτερης νίκης κόντρα στον "αιώνιο" αντίπαλο; Συνήθως στο γήπεδό του παίζει καλύτερα, ειδικά τα τελευταία δυο χρόνια που αγνοεί (στην Ευρωλίγκα) τις εκτός έδρας επιτυχίες. Δεν φτάνουν αυτά, βέβαια, για να του αλλάξουν την μοίρα στην Euroleague, θα τον βοηθήσουν, ωστόσο, να βρει ρυθμό και αυτοπεποίθηση στη διεκδίκηση των τίτλων εν Ελλάδι. Εκεί, που κάποια στιγμή θα αφιερωθεί ψυχη τε και σώματι...