Ο Πάμπλο Γκαρσία αναζητεί κερδισμένο χρόνο, πριν γίνει Αμπέλ

Αν δεν είναι το άπαν, η ζωή στη Θεσσαλονίκη για τον Πάμπλο Γκαρσία είναι το παν. Είναι σχεδόν δεδομένο ότι, αν δεν πρόκειται για μικρομεσαία ομάδα της Super League Interwetten, ο Ουρουγουανός δεν μπορεί να καθίσει στον πάγκο οποιασδήποτε άλλης στην Ελλάδα. Η οικογένειά του βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, οπότε, μια και είναι επαγγελματίας προπονητής (ή θέλει να λογίζεται ως τέτοιος), θα πρέπει να την αφήσει και να φύγει για κάποια άλλη χώρα. Και μπορεί να μην είναι ο πρώτος (και βέβαια ο τελευταίος) που θα το κάνει ούτε να μοιάζει με τη δουλειά του Βασιλάκη Καΐλα στον ‘Λουστράκο’, πάντως σίγουρα, στο μυαλό του, δεν είναι ευχάριστο σενάριο.

Η αναφορά γίνεται κυρίως για να υποπτευθούμε τι έχει βάλει στο τραπέζι. Θα γίνει Άγγελος Αναστασιάδης; Ο αιώνιος υπηρεσιακός προπονητής του ΠΑΟΚ, που θα καλείται να βγάζει την ομάδα από δυσάρεστες θέσεις και να επιδιώκει την ομοιογένεια με το δικό του ταμπεραμεντόζο (ένεκα εκ Λατινικής Αμερικής) τρόπο; Θα επιστρέψει στην Ακαδημία; Θα αναλάβει τεχνικός σύμβουλος; Είναι κατανοητό στον ΠΑΟΚ ότι ο Γκαρσία έβαλε μπροστά το συναίσθημα για να αναλάβει την ομάδα ενώ δεν έχει καταστάσεις από προπονητική σε επίπεδο Ανδρών (διότι για εμπειρία, ούτε λόγος) και του την παραχώρησαν επειδή ο προηγούμενος κόουτς έφυγε;

Ως το 60’ του ματς με τον Βόλο στην Τούμπα και με το σκορ 1-1, αυτός ήταν ο σκελετός των σκέψεων. Πρέπει να είσαι ανοργασμικός για να μη θέλεις τον Πάμπλο Γκαρσία στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της χώρας σου, ειδικά σε ματς με άδειες κερκίδες. Όμως, στο 60’ ο ΠΑΟΚ και ο Βόλος είχαν από 6 τελικές και οι φιλοξενούμενοι, μία περισσότερη, ήτοι 5, στην εστία.

Ο ΠΑΟΚ νίκησε γιατί πήρε το χώρο από τον Βόλο. Τον πήρε, δεν του τον έδωσε. Στο τέλος, οι προσπάθειες ήταν 17 και από αυτές οι 11 βρήκαν στόχο. Πολύ υψηλό ποσοστό. Ο Άνχελ Λόπεθ πρέπει να είναι περήφανος για τους παίκτες του, αλλά κυρίως για τον Αμρ Ουάρντα, ο οποίος ζει στο... σπίτι του όταν το παιχνίδι πάρει διαστάσεις... χάους, δηλαδή ακανόνιστο. Λίγο πιο κοντά στην περιοχή, ο Αιγύπτιος υπήρξε ετοιμοπόλεμος. Η προσπάθειά του να πιάσει μια κεφαλιά-ψαράκι, αν και δεν έγινε κατορθωτή υπό την έννοια του αποτελέσματος, λαμπάδιασε τον αγωνιστικό χώρο. Οι παλιοί πήραν γραμμή. Ο ΠΑΟΚ μπήκε μπροστά και ο Μίκαελ Κρμέντσικ, που μπήκε στο ματς λίγο μετά το νικητήριο γκολ, έκανε μισή ντουζίνα τελικές σε 27’, περισσότερες από μία το πεντάλεπτο. Εξ αυτών, ήταν και το τέρμα με το οποίο έκανε την είσοδό του στα ελληνικά ποδοσφαιρικά δρώμενα.

Ξανάγινε, λοιπόν, ορμητικός, αν και έχει να κρατήσει καθαρή την εστία του ένα μήνα, από το 2-0 επί του Αστέρα Τρίπολης ανήμερα του Αγίου Νικολάου. Οι τοποθετήσεις του Γκαρσία έπασχαν από έλλειψη αγωνιστικής επικέντρωσης. Την Κυριακή, μετά το ματς με τον Βόλο, ήταν ξεκάθαρα πιο περιορισμένο το βεληνεκές της, μιλώντας για την ομάδα του και τα αγωνιστικά στοιχεία. Αν πήρε μέμο, ότι καλό θα ήταν να αφήσει την πολεμική κατά δικαίων και αδίκων απ’ έξω, δεν είναι βέβαιο. Σίγουρο είναι ότι το απόλυτο ύφος του Ιβάν Σαββίδη λειτούργησε επιδραστικά και προς τον ίδιο. Για λίγο, τουλάχιστον, τα κομμάτια φαίνεται πως έχουν μπει στη θέση τους.

Ο ισχυρός άντρας της ΠΑΕ δεν διώχνει προπονητές. Οι δύο τελευταίοι έφυγαν μόνοι, αν και φαίνεται ότι απολάμβαναν τη στήριξή του, έστω και όχι καθολικά. Ειδικά στην περίπτωση του Αμπέλ Φερέιρα, τη θητεία του οποίου ο Γκαρσία έζησε εκ των έσω, ο Σαββίδης πήρε μεγάλο ρίσκο: τον στήριξε λίγο πριν λήξει η προηγούμενη σεζόν και έβαλε τον εαυτό του στον κίνδυνο αφερεγγυότητας, με τα αποτελέσματα που αυτό θα είχε στον ψυχισμό των παικτών. Ο Πορτογάλος παρέμεινε στον πάγκο, όμως δεν απολάμβανε της πλήρους εμπιστοσύνης των ιθυνόντων, κι αυτό φάνηκε όταν η δική του φυγή και η επιστροφή του Αντελίνο Βιεϊρίνια, ο οποίος δεν μπήκε πραγματικά στον κόπο να ψάξει για ομάδα, έγιναν ταυτοχρόνως. Για τον δον Πάμπλο (ναι, γιατί όχι λίγο Μάρκες;) τα χαμπέρια ήρθαν πιο νωρίς. Ο κίνδυνος να γίνει Αμπέλ γρήγορα ελλοχεύει κι αυτό ενδεχομένως να μετατοπίσει το ενδιαφέρον στο σύλλογο σε ζητήματα λιγότερο πρακτικά, πιο ψυχαγωγικά και προβοκατορικά. Για κάποιον... νεοφώτιστο σε πάγκο ανδρικής ομάδας μοιάζει με υπογραφή καταδίκης.

Πρακτικά, όμως, για τον Γκαρσία είναι πολλά που κρίνονται την Τετάρτη. Στο ματς με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα, εξ αναβολής για την 6η αγωνιστική της Super League Interwetten, παίζεται η ισορροπία ανάμεσα στα επίπεδα που υπάρχουν σε αυτό το κοινωνικό σύνολο, δηλαδή τους παίκτες, το τεχνικό επιτελείο και τη διοίκηση. Η ‘Πρώτη Φορά Στήριξη’ έχει καεί και δεν υπάρχει λόγος να νομίζει κάποιος ότι ο νόμος του αριθμού 3 δεν θα διαδραματίσει εδώ σημαντικό ρόλο. Η ήττα θα καταστήσει σχεδόν αναγκαία κάποια επεξήγηση, η οποία δεν θα είναι ευχάριστη. Αντιθέτως, με νίκη ο ΠΑΟΚ θα κόψει τη διαφορά στους 7 και, αν και δεν πρόκειται να χαλαρώσει λόγω του προγράμματος, που έχει τον Ιανουάριο ματς με τον ΟΦΗ στην Κρήτη και παιχνίδι με την ΑΕΚ στη Θεσσαλονίκη, τουλάχιστον θα κάνει λιγότερο επισφαλές το πεδίο πάνω στο οποίο κινείται. Ξανά, είναι άδικο να κρίνεται κατ’ αυτόν τον τρόπο ένας τέτοιος προπονητής, αλλά η ποδοσφαιρική ζωή στην Ελλάδα είναι πλειστάκις άκαμπτη και χρειάζεσαι γερό στομάχι για να αντεπεξέρχεσαι. Ή πλάτες, που ο ίδιος ο Ουρουγουανός διατείνεται ότι είναι τόσο μεγάλες οι δικές του, που μπορεί να αντέξει το βάρος.

Αυτό πρόκειται να φανεί.