5 ομάδες που ίσως δεν θυμάσαι ότι έπαιξαν Τελικό Κυπέλλου του προηγούμενου αιώνα

Αν το ποδόσφαιρο ήταν μια μια μουσική σκηνή, το Κύπελλο είναι η διοργάνωση εκείνη που εκπέμπει μονίμως μια ροκ διάθεση. Χάρη στη φύση και στη μορφή διεξαγωγής του, οι εκπλήξεις δεν είναι ένα σπάνιο φαινόμενο και στα εσώψυχα κάθε ομάδας που συμμετέχει στο θεσμό σιγοκαίει η σπίθα της κατάκτησης του τροπαίου. Ή τουλάχιστον της διεκδίκησης του ως αουτσάιντερ. Όσο ταξιδεύουμε πίσω στο χρόνο, τα παραδείγματα είναι περισσότερα. Ο Ηρακλής του Βασίλη Χατζηπαναγή, η Καστοριά του Νίκου Σαργκάνη, ο Πανιώνιος του Νίκου Αναστόπουλου, η ΑΕΛ του Γιάννη Βαλαώρα και ο ΟΦΗ του Μύρωνα Σηφάκη είναι κλασικές αξίες που λειτουργούν σαν φάροι για τους επόμενους οραματιστές. Μόνο που αυτό εδώ το κείμενο αφορά 1+4 φιναλίστ που δεν έχουν κερδίσει τις τιμές που θα έπρεπε.

Εθνικός Πειραιώς

Η ομάδα του Πειραιά αποδείχθηκε η πιο ανθεκτική των 19 που έλαβαν μέρος στη δεύτερη έκδοση του κυπέλλου (1932-33) και αφού απέκλεισε την Άμυνα Κοκκινιάς (άνευ αγώνα), την ΑΕΚ (στην παράταση), τον Απόλλωνα Αθηνών και τον Ολυμπιακό βρέθηκε αντίπαλος τον Άρη στον τελικό της Θεσσαλονίκης. Το 2-2 έφερε τον επαναληπτικό στη Λεωφόρο και παρά το εις βάρος τους 0-1 οι Πειραιώτες, που είχαν κάνει έρανο για να γυρίσουν πίσω, αιφνιδίασαν τους 'κίτρινους', σκοράροντας δις σ' ένα λεπτό, και κατέκτησαν τον μοναδικό πανελλήνιο τίτλο τους. Ο δεύτερος αγώνας είχε διεξαχθεί ανήμερα της επετείου για την 25η Μαρτίου. Ο Εθνικός είχε κάνει την επανάστασή του με ηρωικές μορφές τους Ζαντιώτη και Τσιριτάκη.

Δόξα Δράμας

Στους δέκα τελικούς Κυπέλλου που διεξήχθησαν στα 50s ο Ολυμπιακός έπαιξε στους εννέα. Η δεύτερη ομάδα σε παρουσίες δεν ήταν ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ ή ο ΠΑΟΚ. Ήταν το ποδοσφαιρικό 'καμάρι' της Δράμας που διεκδίκησε τρεις φορές το τρόπαιο. Έχασε όλες από τον Ολυμπιακό, όλες στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Την πρώτη και την τρίτη στη Λεωφόρο (2-0 και 2-1), τη δεύτερη στο Καραϊσκάκη (5-1). Μολαταύτα ήταν η πρώτη εκπρόσωπος της ελληνικής περιφέρειας που έφτασε στο σημείο να αμφισβητεί την κυριαρχία των μεγαλουπόλεων.

Αξίζει εδώ μια μουσική παρεμβολή με τετράστιχο από τον ύμνο της:

Παλιά σε λέγαν θύελλα,

τώρα σε λένε λίβα,

είσ' ένας μόνιμος φονιάς

κι αλίμονο στο θύμα.

Πιερικός

Παρόλο που στην πορεία της διοργάνωσης ο ΠΑΟΚ είχε αποκλειστεί από τον Αβέρωφ Ιωαννίνων ('πρόγονο' του ΠΑΣ Γιάννινα), η εμφάνιση του Πιερικού στον Τελικό του 1963 ήταν μια εξίσου τρανταχτή έκπληξη, δεδομένου πως είχε προκύψει δύο χρόνια νωρίτερα από την ενοποίηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Ολύμπου Κατερίνης. Βεβαίως απέναντι στον Ολυμπιακό του Πολυχρονίου, του Μπέμπη και του Σιδέρη δεν είχε τύχη και παραδόθηκε. Το 3-0 στη Λεωφόρο είχε διαμορφωθεί πριν από τη συμπλήρωση των 70 λεπτών και από τότε η ομάδα της Κατερίνης ζει με την ανάμνηση που σημάδεψε την ιστορία της.

Αθηναϊκός

Στην πρώτη από τις δύο οικτρές φορές που η μάχη της κούπας κρίθηκε σε διπλούς αγώνες, εντός κι εκτός, η ομάδα του Βύρωνα ήταν η μία φιναλίστ. Μια επιτυχία που της προσέφερε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει στις αρχές της επόμενης σεζόν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το παράδοξο ήταν ότι ως έδρα για τους 'λόρδους', ένα σύνολο με αμέτρητες cult μορφές των 90s, δηλώθηκε το γήπεδο της Λεωφόρου, απέναντι στον... φιλοξενούμενο Παναθηναϊκό (που χρησιμοποιούσε το ΟΑΚΑ). Το 0-3 των 'πρασίνων' στο τελευταίο 20λεπτο μετέτρεψε τη δεύτερη μάχη σε τυπική διαδικασία, το 2-1 της οποίας, παρά το 0-1 από τον Ζώταλη στο 45', επικύρωσε την απώλεια της κούπας για το σύνολο του Γκερντ Πρόκοπ.

Απόλλων Σμύρνης

Αθηνών ήταν ακόμη το 1995-96, αλλά μια λέξη ως γεωγραφικός προσδιορισμός δεν αλλάζει την αξία της συμμετοχής για μία και μοναδική ως σήμερα φορά σε Τελικό Κυπέλλου. Η 'ελαφρά ταξιαρχία' διέθετε ασυναγώνιστο ειδικό βάρος εκείνη την εποχή και αφού πέρασε χωρίς κόπο από τον όμιλο (με Πανελευσινιακό, Ατρόμητο, Καλαμάτα, Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης) βρέθηκε διαδοχικά απέναντι σε Πανηλειακό, Παναιτωλικό και Ξάνθη, τους οποίους και απέκλεισε. Ο δεύτερος ημιτελικός με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, χάρη στο προσωπικό σόου του Ντέμη Νικολαΐδη, παραμένει μέχρι σήμερα ένα μνημείο απολλωνίστικης κληρονομιάς που μεταλαμπαδεύεται στις επόμενες γενιές, ασχέτως αν το 7-1 από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ άφησε την πικρότερη γεύση.