Μπαρτσελόνα-Μπάγερν: Η εκδίκηση ύστερα από 11 χρόνια ήταν ατίμωση

Η Μπάγερν κυνηγούσε την Μπαρτσελόνα με τον Λιονέλ Μέσι παρόντα από τον Απρίλιο του 2009. Το τετραδιάκι με τους λογαριασμούς έκλεισε τη νύχτα της Παρασκευής στη Λισαβόνα, με το 8-2 (!) για το μονό προημιτελικό του Champions League, στο πλαίσιο του Final 8, και πληρώθηκε κι ο τόκος.

Ο Λιονέλ Μέσι της Μπαρτσελόνα σε στιγμιότυπο της αναμέτρησης με την Μπάγερν για τα προημιτελικά του Champions League 2019-2020 στο 'Λουζ' της Λισαβόνας | Παρασκευή 14 Αυγούστου 2020
Ο Λιονέλ Μέσι της Μπαρτσελόνα σε στιγμιότυπο της αναμέτρησης με την Μπάγερν για τα προημιτελικά του Champions League 2019-2020 στο 'Λουζ' της Λισαβόνας | Παρασκευή 14 Αυγούστου 2020 AP PHOTO/RAFAEL MARCHANT

Στο δρόμο προς την κατάκτηση του Champions League, τη σεζόν 2012-2013, η Μπάγερν είχε βρει την Μπαρτσελόνα στα ημιτελικά. Οι 'μπλαουγκράνα' δεν είχαν τον Λίο Μέσι στη σύνθεσή τους, ήταν τραυματίας, και συνετρίβησαν: 4-0 στο πρώτο παιχνίδι η ομάδα του Γιουπ Χάινκες, το ίδιο άσχημα στο δεύτερο, 3-0, όταν ο Αργεντινός είχε μπει δίκη 'Ελ Σιντ', ή παίζοντας τον Αχιλλέα και τον Πάτροκλο την ίδια στιγμή, στον αγωνιστικό χώρο. Ήταν η πρώτη φορά που από τον Αντρές Ινιέστα ακούστηκε ο όρος 'Messidepedanzo'. Δηλαδή, η εξάρτηση από τον Μέσι. Από τότε προέκυψε η πρώτη αίσθηση ότι ο ποδοσφαιριστής που ήταν ο απόλυτος ηγέτης της, κάποια στιγμή επρόκειτο να σταματήσει το ποδόσφαιρο. Αυτό θα προέκυπτε είτε εν τη αναγκαστική απουσία του ή μέσω πανδαμάτορος.

Επτά χρόνια μετά, ο Μέσι παραμένει στην ίδια ομάδα, έχει επιπλέον χρόνια ποιοτικό ποδόσφαιρο μπροστά του, δεν έχει δοκιμάσει να γίνει αμυντικός χαφ, για να δοθεί η απάντηση στη διεστραμμένη φαντασία αν είναι ο αληθινός επίγονος του Τσάβι. Μεσολάβησε η απάντησή του σε εκείνους τους ημιτελικούς, το 2015: τα δύο γκολ του επί των Γερμανών και του Μανουέλ Νόιερ, που τον προκάλεσε πριν το παιχνίδι, δημιούργησαν μαζική παγκόσμια έκρηξη. Ο Μέσι ήταν αναμφισβήτητα ο καλύτερος παίκτης του κόσμου το βράδυ της 6ης Μαΐου, όχι στη one-night stand έκδοση ενός ματς, αλλά προϊόντος του χρόνου. Αλλά αυτό το ξέραμε. Εκείνο που δεν γνωρίζαμε και λεγόταν (μάλιστα καθόλου διστακτικά, αλλά με ένα γλείψιμο των χειλιών, μια πρόδηληση ικανοποίηση), είναι ότι ήταν ο καλύτερος όλων ποτέ.

Τότε η Μπαρτσελόνα έφτασε στον τελικό του Champions League, νίκησε τη Γιουβέντους και κατέκτησε το τρόπαιο. Το επόμενο ραντεβού με την Μπάγερν παραπέμφθηκε στις καλένδες. Ο 'κύκλος του αίματος' της κόντρας έπρεπε να έχει κλείσει. Αλλά εκείνο το 3-0 στη Βαρκελώνη δεν ήταν η ισορροπία. Ίσα ίσα που άφηνε αναπάντητο ένα συγκεκριμένο βράδυ, μία απολύτως ιστορική νύχτα για το ποδόσφαιρο και κυρίως για την Μπάγερν. Το ματς της 8ης Απριλίου του 2009, στο 'Καμπ Νόου', που σηματοδότησε ίσως το πιο ακτινοβόλο 1ο ημίχρονο που έχει κάνει ποτέ ομάδα στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών -πάντα ύστερα από εκείνο της Μίλαν επί της Λίβερπουλ στην Κωνσταντινούπολη του 2005, που παραμένει ασύγκριτο.

Η Μπαρτσελόνα συνέτριψε την Μπάγερν Μονάχου. Αν από χαρούμενη ομάδα έγινε σπουδαία. Αν είχε κάποιος αντίρρηση για το πού μπορούσε να φτάσει, το 1ο ημίχρονο εκείνου του προημιτελικού ήταν η απάντηση. Μετά το 4-0, που διαμορφώθηκε στο 43', η Μπαρτσελόνα κρατούσε την μπάλα στα πόδια, για να μη ρισκάρει τραυματισμούς. Φάνηκε, στην ούγια, σαν να σεβάστηκε στην αντίπαλό της. Και ίσως να το έκανε.

Αλλά για την Μπάγερν, αυτό ήταν μεγάλη ντροπή. Και η Μπάγερν θυμάται.

Σύμφωνοι, αυτό που έγινε από το 20' έως το 30' στον προημιτελικό του Champions League στο 'Λουζ' της Λισαβόνας θύμισε περισσότερο το 'Μινεϊράζο'. Το 7-1 της Γερμανίας επί της Βραζιλίας στον ημιτελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου. Tα 'πάντσερ', τότε, είχαν βάλει 4 γκολ σε 7 λεπτά. Τώρα, σε 12', η Μπάγερν έβαλε 3. Τότε ήταν 0-1 πριν ξεκινήσουν το μακελειό. Τώρα, 1-1, από το αυτογκόλ του Ντάβιντ Αλάμπα, ενώ είχε ανοίξει ήδη το σκορ ο Τόμας Μούλερ. Ο ποδοσφαιριστής, δηλαδή, που είχε ανοίξει το σκορ τότε.

Όμως, η Μπάγερν διεκδικούσε να πάρει πίσω το αίμα που άφησε στη Βαρκελώνη το 2009. Απέδειξε ότι παίζει το ίδιο ποδόσφαιρο με κόσμο στις κερκίδες ή χωρίς. Ήταν η ομάδα, στο Final 8, που μετά τη διακοπή, ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο γρηγορότερα από κάθε άλλη. Στη Γερμανία ξεκίνησαν πρώτοι. Στη Βαρκελώνη ασχολούνταν με τις μειώσεις και με τη μετωπική του Μέσι με τη διοίκηση.

Η Μπάγερν περίμενε 8 χρόνια για να ξεπληρώσει στον Άγιαξ εκείνο το 0-4 στον προημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών τη σεζόν 1972-1973. Ο Ζεπ Μάγερ, τότε, έκλαιγε σαν μωρό στα αποδυτήρια, λόγω της θλιβερής εμφάνισής του κάτω από τα δοκάρια. Έπρεπε να φτάσει το 1978 και το ματς προς τιμήν της πρώτης αποχώρησης του Γιόχαν Κρόιφ, για να κλείσει το τεφτέρι. Άγνωστο γιατί, στην ουσία του, ο 'Αίαντας' κάλεσε τη βαυαρική ομάδα να τιμήσει τον ‘Ιπτάμενο Ολλανδό’ στην πρώτη αποχώρησή του. Η Μπάγερν νίκησε 8-0 στο Άμστερνταμ. Δεν την νοιάζει να καταλάβει ο κόσμος τι συμβαίνει. Της φτάνει που καταλαβαίνει αυτή.

Από το 8-2 της Λισαβόνας, αυτό το σοκαριστικό σκορ που η αξία του, λόγω των συνθηκών, δεν πρόκειται ποτέ να εκτιμηθεί αφού δεν θα υπάρξουν καρέ σοκαρισμένων οπαδών από την κερκίδα κι η αίσθηση ότι δεν ήταν ένα σημαντικό ματς, έστω και στον ελάχιστο χώρο που πιάνει, δεν γίνεται να φύγει, αυτό που πρέπει να κρατηθεί είναι το 2ο γκολ της Μπαρτσελόνα, με τον Λουίς Σουάρες στο 57'. Όταν οι περισσότεροι εξ ημών σκεφτήκαμε "ωχ". Η Μπαρτσελόνα δεν άφησε ήσυχη την Μπάγερν. Η αξίωση να διεκδικήσει κάτι από αυτό το ολότελα χαμένο παιχνίδι, το μόνο που έφερε ήταν ένας αναστεναγμός. Αυτό που γνωστοποιούνταν ήταν ότι η αντίσταση των 'μπλαουγκράνα' έδινε στους Βαυαρούς το δικαίωμα να εξαλείψουν, αν υπήρχε, κάθε δισταγμό. Όπως είχε πει και ο Γιώργος Περπερίδης σε ένα από τα πάλαι ποτέ καλά καγαθά podcast του Contra.gr, "αν δεν παίζω καλά, βάλε μου όσα μπορείς". Αν δεν απατά η μνήμη, αυτό το σχόλιο το είχε κάνει μετά το 7-2 της Μπάγερν στο Λονδίνο, επί της Τότεναμ. Ποιος να φανταζόταν ότι την ίδια περίοδο θα έκανε κάτι ακόμα πιο αποτρόπαιο;

Ο Φιλίπε Κουτίνιο μπήκε αλλαγή στο 75’ κι έβαλε δύο γκολ, ενώ είχε μία ασίστ. Ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι σκόραρε μόλις μία φορά. Η Μπάγερν γελοιοποίησε την Μπαρτσελόνα με απλές πάσες, σημαδεύοντας το αριστερό άκρο της επίθεσής της, που στο αμυντικό κομμάτι ήταν πιο άδειο από τη Νεκρά Θάλασσα. Τα 4 γκολ της ομάδας του Χάνσι Φλικ στο 2ο ημίχρονο μπήκαν από εκεί. Η Μπάγερν είχε 26 (είκοσι έξι, είκοσι έξι, είκοσι εξ, είκοσι ε, κοσιέξ, εικοσέξ κι ό,τι άλλο απομένει από την ηχώ) τελικές προσπάθειες, μία κάθε 3,57 λεπτά. Είχε 13 στο τέρμα και έβαλε 8 γκολ. Τρόμος. Δέος. Δυστοπία.

Η Μπαρτσελόνα, ύστερα από αυτό το βράδυ, ύστερα από την πιο ντροπιαστική ήττα στην ιστορία της, δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια. Θα φύγουν ο Μέσι και ο Σουάρες ή η διοίκηση θα παραιτηθεί, δίχως καν να περιμένει τις εκλογές; Ο Άνσου Φάτι, που με την αστερόσκονη που τον έντυσαν στις ράμπλες, θεωρούσε ότι θα έφτανε στον ουρανό, έκλεισε θέση για το ντιβάνι; Η εποχή είχε από καιρό τελειώσει, αλλά τώρα εξέπνευσαν οι καθυστερήσεις της. Η Μπάγερν οδεύει για την κατάκτηση του 6ου Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην ιστορία της, να ξαναπιάσει τη Λίβερπουλ, όπως έκανε το 2013. Η Λισαβόνα έζησε με τους κατοίκους να ανασαίνουν βαριά μέσα από τα σπίτια τους ένα δράμα γεμάτο ρεκόρ, μία σφαγή χωρίς έλεος, που μόνο οι Γερμανοί μπορούν να προσφέρουν στον αγωνιστικό χώρο. Και τον κόσμο, του οποίου, όπως οι προπολεμικοί φιλόσοφοι, δεν πειράζουν απλώς τη συνείδηση, αλλά του τσιγκλάνε και βάθη που δεν γνωρίζει ότι έχει, αναδεικνύοντάς του την αγριότητα, είτε πρόκειται για ικανοποίηση είτε για θυμό.

Έμελλε, μία από τις πιο σπαρακτικές νύχτες στην ιστορία του ποδοσφαίρου, να γίνει με τη δίεση πριν από λέξεις που παραπέμπουν στην ιατρική επιστήμη.

Μιλάμε για Stille Nacht. Αν και όχι τόσο Heilige.

News 24/7

24MEDIA NETWORK