Ημασταν μια ωραία ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ
Τα τσιγάρα έδιναν κι έπαιρναν. Η αγωνία είχε χτυπήσει κόκκινο. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έβγαζαν τις φωτογραφικές μηχανές και απαθανάτιζαν το φωτεινό πίνακα. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν το σκορ.
Τα δημοσιογραφικά θεωρεία είχαν άρωμα... εξέδρας. Σε φίλαθλα πλαίσια πάντα. Άλλοι ετοίμαζαν το κείμενο που θα έγραφε για τη θριαμβεύτρια ΑΕΚ και μετά το άλλαζαν. Μετά το 4-3 του Γκαλέτι πολλοί ετοίμαζαν κείμενο για τον κυπελλούχο Ολυμπιακό. Πάλι το άλλαζαν.
Στη διαδικασία των πέναλτι ουδείς έγραφε. Παρακολουθούσε την προσπάθεια των παικτών και των τερματοφυλάκων και οι ατάκες έδιναν και έπαιρναν. Μετά από τρεις ώρες όλα δικαιολογούνται.
Ατάκες και στιγμές που θα μείνουν στη μνήμη. Εξάλλου όλοι μια παρέα είχαμε γίνει. Τηλεοπτικοί και μη δημοσιογράφοι. Γνωστοί και άγνωστοι.
Ακόμα και ο Ασπιάθου που παρακολουθούσε -δίπλα εκεί που καθόταν το contra.gr- το πρώτο μέρος. Έξαλλος με αυτά που έβλεπε. Εγραφε και ξαναέγραφε για να επισημάνει τα λάθη στον Βαλβέρδε στην ανάπαυλα. Μετά έφυγε γιατί μάλλον θεώρησε ότι δεν του φέραμε γούρι. Αφού πρώτα μουρμούρησε κάτισταισπανικά. Μπορεί και να έφταιγε το γεγονός ότι εκείνη την ώρα έχανε η Ρεάλ και τον ενημερώσαμε γι' αυτό...