Κυρίες και κύριοι, ο Ντιντιέ Ντρογκμπά!

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ - Γιάννης Ντάλλας

Μια κυρία από τους εθελοντές που έχει πόστο στην είσοδο στα αποδυτήρια της Ακτής Ελεφαντοστού με σταματά. Μου έριχνε καμιά δεκαριά χρονάκια και καμιά δεκαριά... κιλάκια. Λέω να της κάνω τον καλό, αλλά δεν πείθεται. Μου μιλά ευγενικά και με άριστα (για τα δεδομένα της Βραζιλίας) αγγλικά, μου δίνει να καταλάβω ότι η "μάχη" θα είναι σκληρή.

Περνάει ο Ζερβίνιο, ο Τουρέ (Γιάγια), ο προπονητής Λαμουσί και επιτέλους έρχεται η ώρα για τον τεράστιο Ντιντιέ Ντρογκμπά. Στο χώρο έχει πρόσβαση μόνο η συμπαθέστατη (έπρεπε να την δω με καλό μάτι για να με αφήσει να περάσω) υπάλληλος της ασφάλειας και οι διαπιστευμένοι που συμμετείχαν στην αποστολή της Ακτής. Καπέλο, γυαλί τετράγωνο και στιλάρα. Φωνάζω 2-3-4-5-6 φορές το όνομα του, αλλά τίποτα. Ο θόρυβος της μηχανής του πούλμαν αποδυνάμωνε τις ελπίδες που υπήρχαν ώστε να με κοιτάξει και να περπατήσει τα 10 μέτρα που μας χώριζαν και να βγάλουμε την αναμνηστική φωτογραφία αποσπώντας μια ατάκα για την Ελλάδα.

Η πρώτη απόπειρα κρίθηκε αποτυχημένη. Δεν πειράζει, όμως, χρόνος υπήρχε. Άλλωστε ο σύγχρονος ποδοσφαιρικός μας ήρωας θα ξαναπερνούσε από το σημείο στο φινάλε της προπόνησης.

Προπόνηση η Ακτή και μετά συνέντευξη ο Λαμουσί. Προσπαθώ στο τέλος, αφού έβγαλα και την "πατροπαράδοτη" selfie μαζί του, να του πω ότι "καίγομαι" να μιλήσω για 30 δευτερόλεπτα στον Ντρογκμπά. Ήθελα και τη δική του συνδρομή, αν και σε μορφές και προσωπικότητες όπως ο Ντρογκμπά, δύσκολα περνάνε τα παρακάλια. Αν γουστάρει θα το κάνει, αν όχι ατύχησες. Είναι θέμα φεγγαριού.

Τα άστρα στη Φορταλέζα, όμως, ήταν με το μέρος μου. Η φίλη μου είχε "εξαφανιστεί" από την πύλη που φύλαγε σκοπιά και στη θέση της εμφανίστηκαν δύο πιο αυστηρά... κορίτσια, κανονικές αστυνομικίνες. Προσπάθησα να τους πιάσω κουβέντα 2-3 φορές, αλλά απέτυχα παταγωδώς.

Η ώρα είχε φτάσει. Οι παίκτες έβγαιναν ο ένας μετά τον άλλον από τα αποδυτήρια και κάνοντας μια διαδρομή 30 μέτρων έμπαιναν στο πούλμαν. Είχα αρκετό χώρο για να κάνω τον jimmy jump! Πέρασαν όλοι, λίγους αναγνώρισα. Απογοητεύτηκα. Ο Ντρογκμπά πουθενά.

Οι πιθανότητες να είχε μπει νωρίς στο πούλμαν και να μην τον είχα προλάβει υπήρχαν. Ευτυχώς για μένα δεν επιβεβαιώθηκαν. Σαν φίρμα που σέβεται τον εαυτό του, ο Ντιντιέ βγήκε τελευταίος, με αργό και σταθερό βήμα. Οι αστυνομικίνες αποδείχθηκαν φανατικές του θαυμάστριες και το έργο μου έγινε απλό. Ο επιμένων νικά!

Η φρουρά πήγε περίπατο, ο Ντρογκμπά αφιέρωσε 30 δευτερόλεπτα στο Contra.gr, είπε ότι "οι Έλληνες είναι σκληροί, αλλά εμείς διψάμε για πρόκριση", βγήκε μαζί μας φωτογραφία και έπειτα πέρασε στο πούλμαν, κάθισε στη γαλαρία και η αποστολή αναχώρησε για να ξεκουραστεί πριν από το μεγάλο ματς με την Ελλάδα.

Σε ευχαριστούμε Ντρογκμπά, αλλά σήμερα είναι από τις λίγες φορές που θέλουμε να χάσεις!