ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός: Ο Φερέιρα παραλίγο να την πατήσει απ' την ανυπομονησία του

Απογοητευμένος από το 1ο ημίχρονο του ματς στην Τούμπα με τον Παναθηναϊκό, ο Αμπέλ Φερέιρα άφησε το ατίθασο ένστικτό του να υπερνικήσει τη λογική και τη στωικότητα που έπρεπε να έχει στον πάγκο του ΠΑΟΚ. Είναι ένα να έχεις επιλογές και άλλο να τις συνδυάζεις έτσι, ώστε να μοιάζουν με κατάσταση έκτακτης ανάγκης ενώ ένα παιχνίδι βρίσκεται στο 60'. Εκ του αποτελέσματος, τουλάχιστον, διότι ο ΠΑΟΚ είχε στα σκοινιά τον Παναθηναϊκό ως το 85' του παιχνιδιού για την 9η αγωνιστική της Super League 1. Ο Φερέιρα είναι 41 και ως τέτοιος συμπεριφέρθηκε στη διαμόρφωση της διάταξης του ΠΑΟΚ στο 2ο ημίχρονο.

Αν και από το 1ο ημίχρονο η ενόχλησή του για τις βαθιές μπαλιές, κυρίως του Χοσέ Άνχελ Κρέσπο -ο οποίος χρεώνεται το γκολ του Γκαγιάς Ζαχίντ, που έβαλε μπροστά στο σκορ τους φιλοξενούμενους- ήταν φανερή, ο Φερέιρα ευλόγησε με τις αλλαγές του τα άκρα και ουσιαστικά έδωσε τη διαταγή από εκεί να ανατραπεί το σκορ.

Μέσα, στη θέση του Δημήτρη Λημνιού, ο Βιεϊρίνια, που φορώντας το περιβραχιόνιο στην 3η συμμετοχή του στο φετινό πρωτάθλημα (όλες ως αλλαγή, οι προηγούμενες, με Βόλο και Λαμία, στο τελευταίο δεκάλεπτο), μπήκε στον αγωνιστικό χώρο συνοδευόμενος από το φανατισμό που τόσο αγαπούν οι φίλοι του ΠΑΟΚ. Μέσα, στη θέση του Μίροσλαβ Στοχ, ο Ομάρ ελ Καντουρί, πάει να πει έξω ο... Γιόσιπ Μίσιτς. Ο κεντρικός μέσος του 'δικέφαλου' ήταν ο κορυφαίος σε απόδοση στο 1ο ημίχρονο του παιχνιδιού, όταν η επιθετική λειτουργία των γηπεδούχων ήταν νορμάλ, τουλάχιστον όσον αφορά στις μεταβιβάσεις και τη μετάβαση της μπάλας μπροστά στα καρέ του Παναθηναϊκού.

Ο Φερέιρα στόχευσε να πιέσει κατευθείαν την ομάδα του Γιώργου Δώνη, από το ξεκίνημα του 2ου μέρους, και αυτό το πέτυχε. Για να διανθίσει έτι περαιτέρω την πίεση, έβαλε τον Τσούμπα Άκπομ, τον Νιγηριανό (μια και αποφάσισε να παίξει στην εθνική της πατρίδας των γονιών του σε ανδρικό επίπεδο, αν και έχει περάσει από όλες τις μικρές εθνικές της Αγγλίας) φορ, για να κάνει παρέα στον Κάρολ Σβιντέρσκι. Με αυτό ήθελε να δώσει χώρο στον ΠΑΟΚ, προκειμένου να ενταθεί η πίεση έξω από αυτήν, μόνο που τούτο συνέβαινε περισσότερο στα άκρα. Ο Φερέιρα βρήκε το γκολ της ισοφάρισης βγάζοντας τον άξονα εκτός παιχνιδιού και παίζοντας με τον αριστερό μπακ κυρίως ανεβασμένο. Κι αυτό γιατί ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ κυρίως χρειαζόταν την παρέα του Δημήτρη Γιαννούλη δίπλα του, ώστε αν οι διαγώνιες διεισδύσεις του ήταν αδύνατον να συμβούν στα ντουμπλαρίσματα του Παναθηναϊκού να έχει στα αριστερά του έναν παίκτη που θα μπορούσε να κάνει τη σέντρα.

Ο Βιεϊρίνια, που τα χρόνια της παρουσίας του στον ΠΑΟΚ κάνει πράγματα να συμβαίνουν, ήταν αρκετά οξυδερκής, ως αριστερός χαφ πια κι όχι μπακ, όπως έπαιζε επί εποχής Ραζβάν Λουτσέσκου, ώστε να καταλάβει πως με το βάρος να πέφτει στην αριστερή πλευρά, τα πλεονεκτήματα της δεξιάς ως αδύναμης του Παναθηναϊκού ήταν αδύνατον να εξορυχθούν, μια και το βάθος στην άμυνα δεν το επέτρεπε και δεν θα γινόταν να βγάλει ποδοσφαιριστή στην πλάτη της. Αφού ο άξονας του ΠΑΟΚ ήταν το δεξί άκρο του, η απόσταση από αυτό θα έπρεπε να είναι όση του κεντρικού διαδρόμου από το αριστερό φτερό. Άρα, έκοψε προς το κέντρο, όπου έγινε αποδέκτης της μπάλας στο αλά μπιλιάρδο σπάσιμο του Σουριναμέζου. Ο Βιεϊρίνια βρήκε το σουτ που έφερε την ισοφάριση και ο Φερέιρα με το ρίσκο που πήρε, βρήκε το γκολ αρκετά νωρίς, μισή ώρα πριν από το τέλος, για να ανατρέψει την κατάσταση.

Το πρόβλημα για τον ίδιο ήταν ότι μετά τον Άκπομ και με τις αλλαγές που έκανε ο Δώνης, ο οποίος στόχο είχε να δυναμώσει τη γραμμή των χαφ, ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να επιστρέψει σε ένα ορθολογικό πλαίσιο. Έμεινε, με μόλις ένα γκολ να χρειάζεται, να κάνει παιχνίδι με ένα σχήμα που κανονικά είναι της απελπισίας, άρα χρησιμοποιείται για έκτακτες καταστάσεις. Μετά το 0-1 έμοιαζε τέτοια, αλλά δεν ήταν. Γι' αυτό, κιόλας, στην απίστευτη αντεπίθεση του Παναθηναϊκού έπειτα από στημένη φάση στα καρέ του, το πεδίο ήταν ανοικτό ώστε να σκοράρει ο Κίκο Μακέντα στο 87'. Δεν υπήρχε κάποιος με τη γνώση που απαιτείτο, ώστε να διακόψει την αντεπίθεση, η οποία ξεδιπλώθηκε άνετα, ξεκούραστα, είχε σχεδόν προπονητικό χαρακτήρα.

Ο ΠΑΟΚ είχε μια ευκαιρία λίγο μετά την ισοφάρισή του, με την κεφαλιά του Λέο Μάτος στο δοκάρι, αλλά ήταν κυρίως οι αυτοσχεδιαστικές πρωτοβουλίες που θα έφερναν τη νίκη. Πράγματι, έφεραν κάτι, αλλά αυτό ήταν ο ένας βαθμός. Και έγινε όταν πραγματικά η απελπισία, για να μην έρθει η πρώτη ήττα στην Τούμπα από τις 31 Μαΐου 2017 από ελληνική ομάδα (το 3-2 του Παναθηναϊκού για τα play off), έφερε την μπούκα του Κρέσπο στην περιοχή, την πεντάλεπτη διακοπή και τελικά την απόφαση του διαιτητή Σλάβκο Βίντσιτς να δώσει πέναλτι στην ανατροπή του Ισπανού από τον Δημήτρη Κουρμπέλη.

Για τη βαθμολογία, αυτό το ματς ήταν η ευκαιρία του ΠΑΟΚ να πιάσει στην κορυφή τον Ολυμπιακό, ωστόσο δεν τα κατάφερε. Στην ουσία του πράγματος, όμως, ήταν ένα μάθημα για τον Φερέιρα. Όχι επειδή οι επιλογές ήταν λανθασμένες, αυτό σπανίως είναι τόσο ξεκάθαρο ώστε να αποτελεί πραγματικότητα, αλλά λόγω του χρόνου. Ίσως ο Πορτογάλος θέλησε να ξεφορτωθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται το βάρος κάποιου που αναγκάζεται να βλέπει την ομάδα του να παίζει ένα είδος ποδοσφαίρου που δεν του αρέσει. Με τον χρόνο να περνάει, θα πρέπει να αναρωτηθεί αν μπορεί να παίξει τέτοιο ποδόσφαιρο.

Πρέπει να πωληθεί ο Λέο Ζαμπά; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: