Ο Χιλάλ Σουντανί 'έπιασε' το άτυχο 13άρι

Aπό την ημέρα που πήγε στην Ντινάμο Ζάγκρεμπ (2014) μέχρι σήμερα, ο Χιλάλ Σουντανί έχει μείνει 13 φορές εκτός γηπέδων, λόγω (και) γονάτων. Tην Κυριακή 10/2 έπαθε τη δεύτερη ρήξη χιαστού σε δυο χρόνια. Ο ίδιος διαβεβαιώνει πως θα αυτό δεν θα είναι το τέλος της καριέρας του.

Δεν θα έλεγες πως ο Χιλάλ Σουντανί είναι ο πιο τυχερός ποδοσφαιριστής που 'χεις συναντήσει. Σίγουρα είναι ένας από τους πιο πείσμονες.
Δεν θα έλεγες πως ο Χιλάλ Σουντανί είναι ο πιο τυχερός ποδοσφαιριστής που 'χεις συναντήσει. Σίγουρα είναι ένας από τους πιο πείσμονες. EUROKINISSI

Ο Hillal Soudani είναι ξεκάθαρα από τους τύπους που πιστεύουν πως αν θες να κάνεις κάτι καλά, το κάνεις μόνος σου. Για την ακρίβεια, αν θες να μην απογοητεύεσαι -να μην έχεις προσδοκίες που δεν έχουν αντίκρυσμα- παίρνεις την κατάσταση στα χέρια σου. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι στα γενέθλια του, εύχεται τα καλύτερα στον εαυτό του.

Όπως φυσικά, και από το post που έκανε μετά τον τραυματισμό του, με τις βασικές αρχές της επιβίωσης: “Ποτέ μην σταματήσεις να προσπαθείς, ποτέ μη σταματήσεις να πιστεύεις, ποτέ μην παραιτηθείς και θα έλθει η μέρα σου”. Παλαιότερα, είχε ποστάρει και το εξής: “Κάνε τους εχθρούς σου να ζηλεύουν, τους γονείς σου να είναι υπερήφανοι και τον εαυτό σου χαρούμενο”. Αυτό είναι το τρίπτυχο της ζωής του.

Όταν αποκτήθηκε ο 32χρονος από τον Ολυμπιακό, ο Γιώργος Περπερίδης είχε αναλύσει τα δεδομένα που έπρεπε να διαχειριστούν οι "ερυθρόλευκοι". Για τον συγκεκριμένο παίκτη, είχε γράψει πως 'το τελευταίο χρονικά μεταγραφικό απόκτημα των "ερυθρολεύκων", μοιάζει με έναν σέντερ φορ εγκλωβισμένο σε θέση ακραίου επιθετικού. Τα νούμερα της καριέρας του μαρτυρούν έναν σεσημασμένο σκόρερ, κάτι που θα μπορούσε να ισχύει εξ ορισμού και σήμερα αν δεν υπήρχε το ερωτηματικό της φτωχής παρουσίας του παίκτη στη Νότιγχαμ πέρσι, εξαιτίας ενός σοβαρού προβλήματος στο γόνατο (το οποίο πρόβλημα παρεμπιπτόντως δεν διευκρινίζεται στα αγγλικά ή αφρικανικά ΜΜΕ). Με 135 γκολ και 59 ασίστ σε 307 επίσημα παιχνίδια της συλλογικής του καριέρας, συν ακόμη 22 γκολ σε 49 διεθνείς συμμετοχές με την εθνική Αλγερίας, ο Χιλάλ Σουντανί είναι αναμφίβολα ένας παίκτης που έχει στο ρεπερτόριο του το εύκολο γκολ'.

Από τις 19/6 του 2019 μέχρι τον τελευταίο του τραυματισμό (στο ματς της Κυριακής 10/2 με τον Ατρόμητο, υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού), είχε 7 γκολ και 5 ασίστ σε 21 συμμετοχές. Πρόβλημα με το σκοράρισμα δεν είχε ποτέ. Πρόβλημα με τα πόδια του είχε πάντα. Ιδού οι καταχωρήσεις που υπάρχουν στο Transfermarkt.

Σεζόν Ομάδα Τραυματισμός Από Εώς Ημέρες εκτός Απουσίες από ματς
12-13 Guimarães Γόνατα 11/11 1/12 20 2
14-15 Dinamo Zagreb Μυικά προβλήματα 7/10 17/10 10 -
    Πόδι 12/3 31/3 19 2
15-16   Μέση 1/11 18/11 17 2
    Αστράγαλος 29/2 10/3 10 2
    Πόδι 18/3 4/4 17 2
16-17   Τένοντας 7/11 25/11 18 2
    Προσαγωγοί 16/1 18/3 61 6
17-18   Διάστρεμμα 6/11 1/12 25 3
    Χτύπημα 5/3 15/3 10 2
18-19 Νottingham Γόνατα 26/8 7/10 42 9
    Πόδι 13/11 30/4 168 29

Ο πρόλογος της ποδοσφαιρικής του ιστορίας, γράφτηκε στην ομάδα της πόλης του, τη ASO Chlef. Η Chlef των 178.616 κατοίκων στην καταμέτρηση το 2008 βρίσκεται στα 200 χιλιόμετρα δυτικά από το Αλγέρι -την πρωτεύουσα της Αλγερίας. Ο Σουντανί πήγε εκεί το 1998. Το 2006 έκανε την πρώτη του εμφάνιση, με την ανδρική ομάδα. ήταν εναντίον της USM Annaba, για την εθνική λίγκα. Μπήκε στη θέση του -διεθνούς αμυντικού- Σαμίρ Ζαουί, στο 72ο λεπτό. Τη σεζόν που ακολούθησε (2007-08) σκόραρε 11 γκολ σε 24 ματς και πήρε τον τίτλο του 'καλύτερου νέου παίκτη'.

Έμεινε στην πατρίδα του -και την πόλη του- έως το 2011 (έφτασε τα 34 γκολ σε τρεις αγωνιστικές περιόδους). Τον Μάιο του ίδιου χρόνου κλήθηκε στην εθνική ανδρών, για πρώτη φορά. Έκανε και ντεμπούτο, ως αλλαγή του Ραφίκ Τζιμπούρ, στο 79ο λεπτό του αγώνα με το Μαρόκο, για τα προκριματικά του 2012 Africa Cup of Nations. Παρεμπιπτόντως, το Μαρόκο νίκησε 4-0.

Ένα μήνα μετά, όντας μέλος της πρωταθλήτριας ομάδας του έθνους, τον κάλεσαν στη ΛεΜαν (Ligue 2), για δοκιμαστικό. Οι Γάλλοι είχαν δει σε εκείνον έναν αθλητικό, καλό παίκτη. Το τεστ κράτησε τρεις μέρες. Μετά γύρισε στη χώρα του, για να πανηγυρίσει την κατάκτηση του τίτλου. Δεν επέστρεψε στη Γαλλία, γιατί πήγε αλλού: στη Βιτόρια Γκιμαράες. Οι Πορτογάλοι του έδωσαν συμβόλαιο τριών χρόνων και στην Chlef το ποσό των 800.000 ευρώ. Του έδωσαν το χρόνο που χρειαζόταν για να προσαρμοστεί στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, κατ' αρχάς και μετά στις απαιτήσεις τους. Για να του δείξουν πόσο υπολόγιζαν σε αυτόν, του έδωσαν ως πρώτη εμπειρία την αλλαγή (στο 66') στο ματς με την Ατλέτικο Μαδρίτης, για τα play-offs του UEFA Europa League. Συνέχισαν με την παρουσία του, στον τρίτο γύρο του Taça de Portugal. Μπήκε όταν το σκορ με την Moura Atletico Clube ήταν 0-1. Ανέλαβε την ισοφάριση, στο 89'. Έστειλε το ματς στην παράταση και εκεί έβαλε το γκολ της νίκης.

Μέχρι το τέλος της σεζόν έκανε εμφανίσεις, ως ρεζέρβα. Προς την ολοκλήρωση της Liga NOS βρήκε τη θέση του στο ρότσερ. Πρόλαβε και να βάλει τέσσερα γκολ, σε 6 ματς. Όσο αυξάνονταν τα λεπτά συμμετοχής, αυξανόταν και ο αριθμός των γκολ. Πια υπολόγιζαν σε αυτόν. Το Μάη του 2013 ήταν αυτός που έκανε το σκορ 1-1, στον τελικό του Taça de Portugal με την Benfica, πριν αναλάβει ο Ρικάρντο το 2-1 και την άρση τροπαίου. Λίγες ώρες αργότερα, επιβιβάστηκε σε πτήση με προορισμό το Ζάγκρεμπ. Είχε ήδη συμφωνήσει με την Ντινάμο. Οι πρωταθλητές Κροατίας έδωσαν στους Πορτογάλους 900.000 ευρώ και σε εκείνον τριετές συμβόλαιο -για 400.000 ευρώ το χρόνο. Μετά την υπογραφή, επιβιβάστηκε σε άλλη πτήση, για να τιμήσει τα χρώματα της πατρίδας του. 

Στη Βιτόρια είχε χάσει 20 μέρες, λόγω γονάτου.

Αφότου το έκανε και αυτό, εγκαταστάθηκε στην Κροατία και έκανε σεφτέ με την κατάκτηση του Supercup (επί της Hajduk Split, στις 6/7 του 2013, που κρίθηκε στα πέναλτι). Στη λίγκα έπαιξε για πρώτη φορά έξι μέρες μετά. Και σκόραρε (στο 3-1 επί της NK Osijek). Σκόραρε και στο 5-0 επί της Rola Esch, για τα προκριματικά του UEFA Champions League. Δυο γκολ. Η Ντινάμο κράτησε το στέμμα, με εκείνον να 'χει 16 γκολ και να τερρματίζει ως τρίτος σκόρερ, πίσω από τους συμπαίκτες του Αντρέι Κράμαριτς και Ντούλε Τσοπ.

Το καλοκαίρι του 2014 έπαιξε στο World Cup της Βραζιλίας -έβαλε 'τικ' σε ένα ακόμα κουτάκι της λίστας με τα παιδικά του όνειρα. Ήταν από τους λόγους που η Αλγερία έφτασε έως τους '16', όπου έχασε από τους μετέπειτα πρωταθλητές κόσμου, Γερμανούς. Τη σεζόν 2014-15 έκανε δυο τα πρωταθλήματα του στην Κροατία (με 11 γκολ και 15 ασίστ) και πήρε το πρώτο εθνικό κύπελλο. Αυτή που ακολούθησε δεν κατάφερε να βρει ρυθμό, καθώς διαδοχικοί τραυματισμοί του 'έκλεψαν' κάθε τέτοια δυνατότητα. Έχασε συνολικά 44 μέρες. Περιορίστηκε στα 8 γκολ και τις 4 ασίστ, στη λίγκα. Δεν ένιωσε.

Επέστρεψε πιο δυνατός για την αγωνιστική περίοδο 2016-17, όπως φάνηκε από το γκολ (στο 95') εναντίον της Σάλτσμπουργκ, που έδωσε στην Ντινάμο μια θέση στους ομίλους του UEFA Champions League. Συνέχισε τη χρονιά σε αυτήν την οδό, έκανε ρεκόρ καριέρας με 17 γκολ (έγινε ο καλύτερος σκόρερ της κροατικής λίγκας που ήταν γεννημένος εκτός Ευρώπης), αλλά η ομάδα του έχασε το μόνο πρωτάθλημα που απώλεσε σε μια δεκαετία. Δεν ήταν ελεύθερος από προβλήματα. Ένα από αυτά, στους προσαγωγούς, τον κράτησε μακριά από τα γήπεδα για 61 ημέρες. Δεκαεπτά τέρματα σημείωσε και τη σεζόν 2017-18, όταν η Ντινάμο πήρε πίσω τον τίτλο της καλύτερης της χώρας. Παρεμπιπτόντως, ο Σουντανί ήταν ο έκτος καλύτερος σκόρερ της Αλγερίας, με 21 γκολ σε 41 συμμετοχές. Στην Κροατία είχε ως σούμα 69 γκολ σε 132 ματς. Είχε έλθει η ώρα να περάσει στο επόμενο επίπεδο. Του δόθηκε η ευκαιρία να πραγματοποιήσει το παιδικό του όνειρο, που ήταν να παίξει στην Αγγλία. Έτσι πήγε στη Νότιγχαμ Φόρεστ. Η αγορά έγινε στα 3.000.000 ευρώ. Το όνειρο όμως, εξελίχθηκε σε εφιάλτης.

Στα τέσσερα πρώτα παιχνίδια είχε βάλει ήδη δυο γκολ. Eίχε προλάβει να αποθεωθεί και για το χαρακτήρα του, με τους συμπαίκτες του να λένε πως "είναι από τους τύπους που χρειάζονται όλα τα αποδυτήρια. Έχει τη σωστή νοοτροπία, είναι γεμάτος ενέργεια και ξέρει να φτιάχνει τη διάθεση όλων". Είχε δεχθεί και ένα χτύπημα στο γόνατο (στο παιχνίδι με την Birmingham, στα τέλη του Αυγούστου), που τον 'απενεργοποίησε' για δυο μήνες. Δεν πρόλαβε να επιστρέψει και ξαναχτύπησε, στα μέσα του Νοέμβρη. Αυτήν τη φορά μπήκε και στο χειρουργείο και έχασε το υπόλοιπο της σεζόν. Το πρόβλημα προέκυψε στο ματς με την Burton Albion, για το Carabao Cup.

Για τους μήνες που ακολούθησαν, ουδείς εξήγησε περί τίνος τραυματισμού επρόκειτο. Δηλαδή, δεν βρέθηκε να πει κάποιος τι έχει πάθει, ακριβώς. Το μόνο που γράφτηκε ήταν 'knee problem'. Αποκάλυψε τα πάντα ο ίδιος, ένα χρόνο μετά, με τους γιατρούς να ενημερώνουν πως αν παίκτης που 'χει ρήξη χιαστού επιστρέψει νωρίτερα, έχει 60% πιθανότητες να την ξαναπάθει.

Aυτό που έγινε γνωστό τότε (τη σεζόν 2018-19) ήταν πως προσπάθησε να επιστρέψει, πριν πέσει η αυλαία της δεύτερης τη τάξει κατηγορίας της Αγγλίας, αλλά πίεσε τόσο τον εαυτό του που έπαθε υποτροπή. Το DZ Football είχε γράψει πως θα πήγαινε στο Κατάρ, να επισκεφτεί τους καλύτερους στο Aspetar, για να σωθεί. To κέντρο αυτό το σύστησε η ομοσπονδία της χώρας του, που είχε ιδίον συμφέρον, καθώς επίκειτο το African Cup of Nations. Δεν πρόκαμε.

"Αυτή είναι η ζωή και το ποδόσφαιρο. Δεν παίρνεις πάντα ό,τι θες. Και δεν μπορείς πάντα να επηρεάσεις τις καταστάσεις".

To περασμένο καλοκαίρι προέκυψε η πληροφορία που τον ήθελε να μετακομίζει στην Ελλάδα, για τον Ολυμπιακό. "Δεν πήγα γιατί είναι αναπόφευκτες οι μετακινήσεις μεταξύ του Ολυμπιακού και της Νότιγχαμ Φόρεστ, καθώς ανήκουν στον ίδιο άνθρωπο, αλλά επειδή το θέλω. Ένιωσα πως ο Ολυμπιακός είναι μια μεγάλη ευκαιρία για εμένα και δέχθηκα την πρόταση" είχε πει στην Sportske Novosti. Είχε διευκρινίσει και ότι "δεν είναι δανεισμός. Ο Ολυμπιακός με αγόρασε και υπέγραψα για δυο χρόνια. Έχω την ευκαιρία να επιστρέψω στο UEFA Champions League". Αποκάλυψε και ότι οι 'ερυθρόλευκοι' τον είχαν προσεγγίσει πρώτη φορά, όταν έπαιζε ακόμα στη Ντινάμο. "Είχε φτάσει η πρόταση στο Maksimir, είχα μια συζήτηση με τους διοικούντες για το ενδεχόμενο να φύγω, αλλά η Ντινάμο μπήκε στο UEFA Champions League και έμεινα εκεί όπου ήμουν. Αυτήν τη φορά, δεν είχα να σκεφτώ πολλά μόλις είδα την πρόταση. Πέρυσι είχα έναν σοβαρό τραυματισμό που με κράτησε εκτός για τη μισή χρονιά. Δεν ήταν εύκολο να επιστρέψω στα γήπεδα. Είμαι όμως, χαρούμενος που τα κατάφερα. Αυτήν τη στιγμή είμαι στο 95% έτοιμος. Δεν γυμνάζομαι ακόμα στο εκατό τοις εκατό. Θα γίνει σιγά σιγά".

Δεν είχε θέμα με την προσαρμογή. Όπως είπε "οι Έλληνες μοιάζουν πολύ με τους Άραβες, αλλά και τους Κροάτες. Ο μεσογειακός χαρακτήρας είναι το κοινό σημείο. Είναι ανοιχτόμυαλοι, ζεστοί και είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρω". Και τότε ήταν που αποκάλυψε τι είχε γίνει με το γόνατο του. "Είμαι επίσης, σίγουρος πως έχω αφήσει πίσω τη ρήξη χιαστού που έπαθα πέρυσι. Είμαι έτοιμος να παίξω στο υψηλότερο επίπεδο". Δεκαεννέα γκολ αργότερα, λαβώθηκε εκ νέου στο γόνατο.

Το DZ Football ήταν αυτό που αποκάλυψε πως από την ημέρα που πήγε στην Ντινάμο (το 2014) μέχρι σήμερα "έχει τεθεί εκτός 13 φορές. Όλες λόγω γονάτων". Συνέχισε εξηγώντας πως "από τη στιγμή που γνωρίζουμε την αντοχή και το μαχητικό πνεύμα του Χιλάλ, όπως και την πίστη του στο πεπρωμένο, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι θα επιστρέψει και αυτήν τη φορά, πιο δυνατός". Έπειτα από 14 χρόνια στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, προφανώς και το σώμα του δεν είναι όπως ήταν όταν άρχισε την πορεία. Και αυτό είναι ένα δεδομένο. Όπως δεδομένο είναι πως αυτό ο τύπος δεν τα παρατάει.

Πρέπει να φύγει ο Αμπέλ Φερέιρα απ' τον ΠΑΟΚ; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο:

 

News 24/7

24MEDIA NETWORK