Ο Κοντονής, η θύρα 13 και τα... αχαρτογράφητα ύδατα

Το πραγματικά ενδιαφέρον ερώτημα σε ότι αφορά με τις προθέσεις του Σταύρου Κοντονή για την... τύχη της θύρας 13 δεν έχει να κάνει με το αν αυτή θα κλείσει αλλά με το πόσο και το πότε.

Ο Υφυπουργός Αθλητισμού είναι σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες έτοιμος να αποφασίσει για το κλείσιμο της θύρας των φανατικών του Παναθηναϊκού είτε όμως για μία και μόνο αγωνιστική είτε για το υπόλοιπο της αγωνιστικής σεζόν (κάνοντας πράξη μία από τις δύο σχετικές εισηγήσεις των μελών της ΔΕΑΒ).

Μένει επίσης να δούμε πότε ακριβώς ο Κοντονής θα λάβει την απόφαση (έχει και το timing τη δική του ξεχωριστή σημασία βλέπετε) αφού ο νόμος δεν του βάζει κάποιο χρονικό περιορισμό ως προς αυτό.

Οτι θα παρθεί η σχετική απόφαση είναι σχεδόν δεδομένο κάτι που σημαίνει ότι ο Υφυπουργός θα κληθεί να πλεύσει σε... αχαρτογράφητα ύδατα

Ουδέποτε στο παρελθόν έχει επιβληθεί παρόμοια διοικητική ποινή αλλά επίσης ουδέποτε δεν ήταν και τόσο μεγάλη η καχυποψία στο ελληνικό ποδόσφαιρο σχετικά και με το παραμικρό ζήτημα.

Ο Κοντονής θα πάρει το ρίσκο (που θα είναι βέβαια σαφώς πιο μεγάλο αν αποφασίσει κλείσιμο για το υπόλοιπο της σεζόν) χωρίς να υπολογίσει το όποιο πολιτικό κόστος και χωρίς να λάβει υπόψιν ότι το όνομά του θα χρησιμοποιηθεί και πάλι στο χαρτοπόλεμο (επίσημο, μέσω ανακοινώσεων ή ανεπίσημο, μέσω δημοσιευμάτων) των αιωνίων αντιπάλων.

Ουσιαστικά θα μετρήσει τις δυνάμεις του αλλά θα καταγράψει και το σύνολο των αντιδράσεων για να προετοιμαστεί κατάλληλα για το άμεσο μέλλον με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τη στάση του από εδώ και στο εξής.

Οφείλει να το κάνει σε τελική ανάλυση εφόσον το θεωρεί απαραίτητο και επιβεβλημένο. Οι νόμοι άλλωστε πρέπει να εφαρμόζονται, πόσω μάλλον οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί μετά τη νομοθετική πρωτοβουλία του εν λόγω υπουργού.

Θα έλεγε κανείς πάντως ότι ο νόμος, στην προκειμένη περίπτωση ο αθλητικός, θα πρέπει να εφαρμόζεται άμεσα και προς κάθε κατεύθυνση. Και αυτό μέχρι στιγμής αποτελεί ζητούμενο και όχι δεδομένο. Δεν θα άρχιζε, πχ, το εφετινό πρωτάθλημα αν οι ομάδες δεν εφάρμοζαν τις διατάξεις περί ηλεκτρονικού εισιτήριου. Αρχισε όμως και η συμμόρφωση έγινε με σχετική καθυστέρηση. Για την δε κάρτα φιλάθλου δόθηκε παράταση δύο μηνών.

Δεν είναι εύκολο βέβαια να αλλάξουν τα πράγματα από μία στιγμή στην άλλη και από το στάδιο της ανυποληψίας το ποδόσφαιρο να κατακτήσει τις κορυφές της απόλυτης αξιοπιστίας. Αν μην τι άλλο όμως άπαντες οφείλουν να βιαστούν αφού οι "αγαθές" προθέσεις ποτέ δεν έφτασαν και ποτέ δεν θα είναι αρκετές.