Οι συμπαίκτες του Γιώργου Δώνη όταν πήγε στην Μπλάκμπερν ήταν ξεχωριστοί

Ο Δώνης που άνοιξε την κούρσα. Όχι για να βγάλει την μπάλα στον Βαζέχα (που δεν ήταν οφ σάιντ), όπως περιέγραφε για το Mega Channel ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος στον πολυθρύλητο ημιτελικό με τον Άγιαξ στο Άμστερνταμ, αλλά για το Μπλάκμπερν. Την πόλη των 105.000 κατοίκων στο Λανκασάιρ, 42 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από το Μάντσεστερ. Την πόλη που έγινε η βάση του νυν προπονητή του Παναθηναϊκού για 18 μήνες.

Από την πρώτη επέλαση, στις 3 του Απρίλη, ως τη δεύτερη μεσολάβησαν δύο μήνες. Κατά τας Γραφάς, την 5η Ιουνίου του 1996 ο 'Flash' του Παναθηναϊκού, 26 ετών και 7 μηνών τότε, αφαιρούσε την πράσινη στολή και φορούσε τη λευκή-μπλε των 'Ρόδων' της αγγλικής πόλης. Ουδείς άλλος είχε μέχρι εκείνη την ημέρα επιχειρήσει να ωφεληθεί της ελεύθερης διακίνησης Ευρωπαίων ποδοσφαιριστών που ο Μαρκ Μποσμάν είχε πετύχει δικαστικά, ουδείς άλλος είχε τολμήσει να δοκιμάσει τις αντοχές του στο κορυφαίο πρωτάθλημα της εποχής, ουδείς άλλος είχε υπογράψει συμβόλαιο διάρκειας τριών ετών για 1.1 δισ. ελληνικών δραχμών!

Επέλεξε το Νο21 κι έκανε ντεμπούτο, ως βασικός και βγάζοντας 90λεπτο, στις 17 Αυγούστου, στο 2-0 από την Τότεναμ εντός έδρας. Στο σύνολο μέτρησε 21 συμμετοχές και σκόραρε 2 φορές, στο 1-1 με την Έβερτον (21/9) και στο 4-0 επί της Κόβεντρι (11/1) της ίδιας αγωνιστικής περιόδου.

Τότε η Μπλάκμπερν κατείχε ισχυρή θέση στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Ήταν η πρωταθλήτρια του 1995 και είχε τερματίσει 7η την επόμενη σεζόν, παλεύοντας να ισορροπήσει μεταξύ των απαιτητικών αγώνων της στην εγχώρια λίγκα και της συμμετοχής στους ομίλους του Champions League, όπου είχε καταλήξει τέταρτη με 4 βαθμούς (1-1-4), πίσω από τη ρωσική Σπαρτάκ Μόσχας, την πολωνική Λέγκια Βαρσοβίας (αντίπαλο του Παναθηναϊκού στα προημιτελικά) και τη Ρόζενμποργκ.

Μέσα στο καλοκαίρι η ομάδα του Ρέι Χάρφορντ (απεβίωσε στις 9 Αυγούστου του 2003) αποδυναμώθηκε επιθετικά παραχωρώντας στη Νιούκαστλ τον αρχισκόρερ της Premier League Άλαν Σίρερ των 31 γκολ, έναντι του ποσού-ρεκόρ των 15 εκατομμυρίων λιρών. Μολαταύτα διέθετε ρόστερ ποδοσφαιριστές τόσο έμπειρους όσο και ανερχόμενους που ξεχώρισαν αργότερα. Με ορισμένους εξ αυτών που συνάντησε ο Γιώργος Δώνης στο 'Ίγουντ Παρκ' θα εκπλαγείς.

Τιμ Φλάουερς

Ήταν το Νο1 της Μπλάκμπερν. Μόνιμο στέλεχος της εθνικής Αγγλίας επί μια 5ετία (1993-98), ήταν στις αποστολές του Euro '96 και του Παγκόσμιου Κυπέλλου του '98, στη σκιά πάντα του Ντέιβιντ Σίμαν.

Κρις Κόλμαν

Ο άλλοτε προπονητής της ΑΕΛ (στην οποία είχε δουλέψει ο Δώνης) σήμερα εργάζεται στην Κίνα. Τότε ήταν ένας 26χρονος Ουαλός στόπερ και την προηγούμενη σεζόν είχε αγωνιστεί σε 28 ματς πρωταθλήματος. Άρχισε εκ νέου βασικός, αλλά μετά από ματς πωλήθηκε στη Φούλαμ του Αλ Φαγέντ.

Τζεφ Κίνα

Αναντικατάστατος ο διεθνής Ιρλανδός δεξιός μπακ, ένας παίκτης που δεν έβγαινε ποτέ από το αρχικό σχήμα για τρεις διαδοχικές σεζόν (1995-1998).

Τιμ Σέργουντ

Τότε ήταν ένας ακούραστος κεντρικός χαφ, με πλούσιο μαλλί και το περιβραχιόνιο στο μπράτσο. Για τον μετέπειτα προπονητή των Τότεναμ και Άστον Βίλα είχε ακουστεί το αμίμητο "τι τον θέλεις τον Ζιντάν (σ.σ έπαιζε στην Μπορντό), όταν έχεις τον Σέργουντ;". Ατάκα που χρεώνεται ο ιδιοκτήτης Τζακ Γουόκερ προς τον προπονητή Κένι Νταλγκλίς.

Κόλιν Χέντρι

Ένας διεθνής 30άρης Σκώτος στόπερ, από εκείνους που φρόντιζαν να κακοπεράσει ένας αντίπαλος φορ. Προκαλούσε φόβο το παρουσιαστικό του, ήταν ο σκληρός της αμυντικής γραμμής.

Γκρέιαμ Λε Σο

Αριστερός μπακ με δεκάδες διεθνείς παραστάσεις. Είχε αφήσει την Τσέλσι για την Μπλάκμπερν, προτού το καλοκαίρι του 1997 γυρίσει στο 'Στάμφορντ Μπριτζ' και αγωνιστεί με συνέπεια ως το 2003.

Στούαρτ Ρίπλεϊ

Δύο χρόνια μεγαλύτερος από τον Δώνη, είχε παίξει περισσότερα από 2.000 λεπτά την σεζόν 1995-96 στο πρωτάθλημα ως εξτρέμ. Έμεινε εκτός για 3.5 μήνες την επόμενη, μετρώντας μόλις 13 αγώνες.

Κέβιν Γκάλαχερ

Διεθνής επιθετικός από το Κλάιντμπανκ της Σκωτίας. Παρόντος του Σίρερ δεν αγωνιζόταν πολύ - ήταν κυρίως στην εφεδρεία. Τις επόμενες δύο περιόδους προσέφερε όμως 26 γκολ, παίζοντας κυρίως ως δεύτερος ή στο πλάι.

Κρις Σάτον

Στα 23 του εκείνο το καλοκαίρι ο Άγγλος φορ από το Νότιγχαμ. Από τότε άρχισε να καθιερώνεται ως ο βασικός στράικερ των 'ρόδων', προτού ακολουθήσει η μεταγραφή στην Τσέλσι (καλοκαίρι '99) και η σούπερ παραγωγική 6ετία στη Σέλτικ (2000-06).

Λαρς Μπόινεν

Διεθνής χαφ από τη Νορβηγία, ένας από τους λίγους μη Βρετανούς της Μπλάκμπερν. Είχε μεταγραφεί πριν από τρία καλοκαίρια, αλλά δεν μονιμοποιήθηκε στην 11άδα, μπαινοβγαίνοντας.

Τζέισον Γουίλκοξ

Από τις εμβληματικές μορφές στην ιστορία της Μπλάκμπερν, ξεπέρασε τις 250 συμμετοχές με τη φανέλα της. Την πρώτη σεζόν του Γιώργου Δώνη σπανίως έβγαινε από την 11άδα, καλύπτοντας το αριστερό άκρο της επίθεσης.

Νίκι Μάρκερ

Αναπληρωματικός αμυντικός που ήταν τότε στα 31 του.

Σέι Γκίβεν

Ήταν μόλις 20 ετών τότε ο Ιρλανδός τερματοφύλακας, με την τεράστια καριέρα που ακολούθησε σε Νιούκαστλ, Μάντσεστερ Σίτι και Άστον Βίλα, περιμένοντας αναγκαστικά τη σειρά του. Καθιερώθηκε αφού έφυγε για τις 'καρακάξες' και εξελίχθηκε στον δεύτερο σε συμμετοχές ποδοσφαιριστή με τον 'πράσινο στρατό', πίσω από τον Ρόμπι Κιν, καταγράφοντας μουντιαλικές συμμετοχές.

Γκρέιαμ Φέντον

Πήγε στο 'Ίγουντ Παρκ' ένα χρόνο πριν από τον Γιώργο Δώνη. Αν και κεντρικός μέσος που έπαιζε λίγο, είχε πολύ υψηλό ποσοστό σκοραρίσματος! Χρήσιμος, τουλάχιστον.

Μάτι Χολμς

Ένας 26χρονος μέσος μεταξύ πάγκου και εξέδρας που το καλοκαίρι του '97 έφυγε για την Τσάρλτον.

Περ Πέντερσεν

Δανός επιθετικός, απόκτημα της χειμερινής περιόδου από την Οντένσε έναντι 2.5 εκατομμυρίων λιρών. Ποτέ του δεν καθιερώθηκε, με συνέπεια να φύγει γρήγορα.

Μπίλι ΜακΚίνλεϊ

Μέσος από τη Γλασκώβη, διεθνής με την εθνική της πατρίδας του, από τις βασικές επιλογές του ροτέισον.

Χένινγκ Μπεργκ

Πολυσύνθετος ο Νορβηγός διεθνής αμυντικός, προτού μεταγραφεί στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και δεχθεί την iconic ντρίμπλα του Ρεδόνδο, είχε βασικότατο ρόλο στις επιτυχίες της Μπλάκμπερν. Από τους τρεις διεθνείς της χώρας του με τριψήφιο αριθμό συμμετοχών.

Νίκλας Γκούντμουντσον

Τον Σουηδό μεσοεπιθετικό τον έχουν ξεχάσει και οι ίδιοι οι οπαδοί της Μπλάκμπερν.

Γκάρι Φλίτκροφτ

Στα 24 του κέρδισε τη θέση του στον κεντρικό άξονα και από τις 3 συμμετοχές στην Premier εκτοξεύτηκε στις 28. Μέχρι την Εθνική U21 είχε φτάσει, όχι παραπάνω.

Πολ Γουόρχαρστ

Πρωτεύον στέλεχος της πρωταθληματικής σεζόν, τη χρονιά που πήγε ο Δώνης έπαιξε λίγο, αφού υπήρχαν πιο έμπειροι κεντρικοί αμυντικοί.

Τζέιμς Μπίτι

Ήταν 18 ετών τότε ο ντόπιος φορ και δεν βρήκε χώρο. Η Σαουθάμπτον, στην οποία πήγε το καλοκαίρι του '98, τον ανέδειξε, μέσω αυτής έφτασε να παίξει στην Εθνική Αγγλίας και να φύγει για την Έβερτον!

Ίαν Πιρς

Στα 20 του ήταν κομμάτι των επιλογών του Νταλγκλίς, σταδιακά έχασε έδαφος. Την καριέρα του την έχτισε εν τέλει στη Γουέστ Χαμ.

Μάρλον Μπόουμς

Όχι κάποια ξεχωριστή περίπτωση στόπερ ο Άγγλος.

Ντέιμιεν Νταφ

Ένας 17άρης μικροκαμωμένος Ιρλανδός εξτρέμ που πήγε στο Μπλάκμπερν μαζί με τον Δώνη. Φυσικά δεν ήταν εύκολο να επιβληθεί από την πρώτη σεζόν του, κάνοντας ντεμπούτο στο φινάλε της σεζόν. Κατόπιν όμως έγινε ο πολυτιμότερος παίκτης των Ρόβερς. Ως τη στιγμή που έφυγε για την Τσέλσι έναντι 17 εκατομμυρίων λιρών.

Ντέιμιεν Τζόνσον

Νεαρός χαφ που πρωτοέπαιξε μετά το 1997.

Γκάρι Κροφτ

Κεντρικός αμυντικός που στα 22 του επελέγη από τον Χέρφορντ, παρέα με τον Δώνη, αλλά καθιερώθηκε με τον Χόντσον.

Συμπερασματικά, εκείνη η σεζόν δεν κύλησε ιδανικά για την Μπλάκμπερν, η οποία άλλαξε προπονητή τον Οκτώβριο, σημείωσε 9 νίκες σε 38 αγωνιστικές (13η θέση), ενώ στο Κύπελλο αποκλείστηκε από την Κόβεντρι στον 4ο γύρο και στο Λιγκ Καπ από τη Στόκπορτ στον 3ο. Ο Γιώργος Δώνης τέθηκε μετά το καλοκαίρι σε δυσμένεια κι επέλεξε να λύσει το συμβόλαιό του "γιατί δεν άντεχα να κάνω άλλο τον τουρίστα" ή να δοκιμάσει να παίξει αριστερό εξτρέμ με ανάποδο πόδι, κάτι που δεν συνηθιζόταν τότε, όπως του ζητούσε ο Ρόι Χόντσον. Φεύγοντας πάντως δεν έριξε μαύρη πέτρα πίσω του, λέγοντας πως "θα ήμουν αχάριστος αν έλεγα πως η εμπειρία δεν ήταν καλή". Όταν επέστρεψε δε ως αντίπαλος προπονητής καταχειροκροτήθηκε.