Παναθηναϊκός: Αυτό είναι το μοντέλο των ξένων που προανήγγειλε ο Δώνης

Η δυσαρέσκεια που εκφράστηκε από τον Παναθηναϊκό, το πρωί της Δευτέρας, για το μέσο που επέλεξε ο Γιώργος Δώνης προκειμένου να παραχωρήσει την πρώτη συνέντευξή του, μετά την ανταλλαγή επιστολών που είχε με τον Γιάννη Αλαφούζο για το μεταξύ τους διαζύγιο, λειτούργησε μάλλον αποπροσανατολιστικά και δεν επέτρεψε την ουσιαστική ανάδειξη των όσων ανέφερε φιλοξενούμενος στην κυριακάτικη εκπομπή του Mega Channel.

Άριστος χρήστης του λόγου και προπονημένος σε στοχευμένες ερωτήσεις που απαιτούν λεπτούς χειρισμούς για να μην εκτεθεί, όπως τότε που μάς άνοιγε το σπίτι του, ο -ακόμη- προπονητής του 'τριφυλλιού' δεν απέφυγε στιγμές που σ' άλλους, αν βρίσκονταν σε παρόμοια θέση, θα προκαλούσαν αμηχανία στο ελάχιστο. Άνετος μέσα στο μπλε μπλέιζερ που διάλεξε για την περίσταση, κινήθηκε κατά μέτωπο χωρίς ν' αλλάζει κατεύθυνση. Σαν ένα τρένο-εξπρές δίχως ενδιάμεσους σταθμούς. Ο ίδιος τέτοιο ήταν στα ποδοσφαιρικά χρόνια του.

Χωρίζοντας σε σκέλη την κουβέντα που είχε με τους Αντώνη Καρπετόπουλο, Μένιο Σακελλαρόπουλο και Αντώνη Κατσαρό, αφενός μεν έκανε τον απολογισμό της δικής του διετίας στο αθηναϊκό κλαμπ αφετέρου εξήγησε (τουλάχιστον από τη δική του οπτική) πώς έχει πλέον η κατάσταση, συγκριτικά με το πρόσφατο παρελθόν ή τους ανταγωνιστές του στη Super League 1. Αν έπρεπε να κυκλώσουμε ένα και μόνο κομμάτι, αυτό θα ήταν το "τώρα ο Παναθηναϊκός πάει σ' ένα μοντέλο που κάνει μεταγραφές 300, 400, 500 χιλιάδων. Πάει σ' ένα μοντέλο με περισσότερους ξένους παίκτες. Αυτό σημαίνει ότι θέλει ν' ακολουθήσει ένα άλλο πλάνο".

Ένα πλάνο που φαίνεται πως έχει αρχίσει να υπηρετείται με τη συμφωνία με τον Λούκας Βιγιαφάνιες και που εκ των πραγμάτων δεν περιλαμβάνει τον Γιώργο Δώνη. Όχι πως δεν είναι σε θέση να το (εξ)υπηρετήσει, καθώς, όπως προσέθεσε γελώντας, "έχω λειτουργήσει με πάρα πολλά πλάνα και δεν έχω κανένα πρόβλημα". Εκπεφρασμένα ωστόσο αποτελεί απόφαση της ηγεσίας (σε διοικητικό και αγωνιστικό επίπεδο) η απότομη διακοπή της τροχιάς στην οποία είχε εισέλθει ο Παναθηναϊκός από το καλοκαίρι του 2018. Για αδιευκρίνιστους, προσώρας, λόγους.

Η προτίμηση στην ξένη αγορά και το φευγιό των Ελλήνων

Ο Τσάβι Ρόκα, ο οποίος επωφελείται της αναπάντεχης διάθεσης του Γιάννη Αλαφούζου για (μερική) αύξηση του μπάτζετ, σχεδιάζει έναν Παναθηναϊκό με άλλη προσέγγιση και πάνω σε διαφορετικές βάσεις. Τη στιγμή που τα προηγούμενα δύο χρόνια, εξαιτίας α) της περικοπής των εξόδων και β) της απαγόρευσης μεταγραφών λόγω οφειλών, προτεραιότητα ήταν η εξέλιξη των παιδιών της ακαδημίας και η άκρατη εμπιστοσύνη στο ελληνικό στοιχείο, κάτω των 24ων, το βάρος του Ισπανού τεχνικού διευθυντή πέφτει πια στην εξεύρεση λύσεων από την αγορά της αλλοδαπής. Ο Ρόκα προτιμά ποδοσφαιριστές-στοιχήματα, ελεύθερους αλλά πιο ακριβούς από τους υπάρχοντες, με ταυτόχρονη μεταπωλητική αξία που ενδεχομένως και σε ορίζοντα διετίας φέρουν πίσω πολλαπλάσια χρήματα.

Ο Παναθηναϊκός αφήνει να φύγουν ελεύθεροι ο Χρήστος Δώνης (αποσύρθηκε η χαμηλή πρόταση και αναζητά ομάδα) και ο Κώστας Αποστολάκης (συμφωνία με ΑΠΟΕΛ), έχασε τον Γιώργο Βαγιαννίδη, αφού ενεπλάκη η Ίντερ, και δεν ξέρει ακόμη τι θα κάνει με τον Δημήτρη Κολοβέτσιο, τον Αργύρη Καμπετσή ή τον Δημήτρη Κολοβό (έχουν συμβόλαια, χωρίς να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή), ενόσω αναζητούνται παίκτες-αντικαταστάτες στο εξωτερικό. Ουδείς γνωρίζει επίσης ποια θα είναι η στάση των διοικούντων, εφόσον προκύψουν ελκυστικές προτάσεις για τον (αρχηγό) Κουρμπέλη, τον (εκπληκτικό) Διούδη, τον Χατζηγιοβάνη ή τον Μπουζούκη (ακριβά περιουσιακά στοιχεία). Σε πρώτη φάση μόνο ο Πούγγουρας (που θα επεκτείνει το συμβόλαιό του) μοιάζει ακλόνητος.

Ήταν ήδη προμελετημένο

Η διάθεση του Ισπανού κουμανταδόρου, σε συνεννόηση με τον Γιώργο Δώνη αφού "η συνεργασία μας τον Ιανουάριο ήταν πολύ καλή", είχε αρχίσει να διαφαίνεται από τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Η ένταξη του Γιασίν Αγιούμπ και οι συμφωνίες για τους δανεισμούς των Ανουάρ - Νατζ (έστω και με απλησίαστες οψιόν αγοράς στο τέλος της σεζόν) είχε ήδη 'προδώσει' την απότομη αλλαγή πλεύσης για την κάλυψη των αγωνιστικών κενών με παιδιά από τρίτους προορισμούς.

Ο εξτρέμ Αϊτόρ είναι το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ποδοσφαιριστή με προοπτική. Οι Βέλεθ και Μπάσα, κατά τι μεγαλύτεροι σε ηλικία, λιγότερο, όπως φυσικά ο 30άρης Καρλίτος (που ανήκει από τον Γενάρη στο 'τριφύλλι' χωρίς δικαίωμα συμμετοχής), δεν παύουν να αντικατοπτρίζουν όμως την τροποποιημένη, στα νέα οικονομικά δεδομένα, τακτική. Πόσο μάλλον η απόκτηση του Βιγιαφάνιες, που είχε πωληθεί στην τουρκική Αλάνιασπορ για να εξοικονομηθούν πόροι. Όσο οι στρόφιγγες ήταν σταθερά κλειστές και τα ευρώ έβγαιναν από την κάνουλα στάλα-στάλα, το πρότζεκτ εκμετάλλευσης των 'αποφοίτων' της ακαδημίας έτρεχε υποχρεωτικά. Όχι πως δεν διέθετε ξένους. Ήταν όμως όσοι είχαν απομείνει (Γιόχανσον, Ινσούα, Κουλιμπαλί) συν τους Κάτσε (πέρυσι), Μακέντα, Σένκεφελντ και Ζαχίντ (καθώς οι Νούνες, Μπεκ, Περέα υπολογίζονται ως πάμθηνες λύσεις).

Τώρα που ο Παναθηναϊκός, έχοντας κατά πολύ μεγάλη πιθανότητα διαγράψει την ποινή αποκλεισμού από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (εκτός αν καταλήξει έκτος) και διεκδικεί την επάνοδό του στο επίπεδο των τριών άλλων ισχυρών του ελληνικού ποδοσφαίρου, λογίζεται ως ιδεατή και είναι εφικτή η άμεση ενίσχυση με ποδοσφαιριστές που από τη μία θα εγγυηθούν την εφήμερη επιτυχία και από την άλλη θα δημιουργήσουν μια βάση δεδομένων για μελλοντικές πωλήσεις.

Ο κίνδυνος του πισωγυρίσματος

Προφανέστατα δεν υπάρχουν τα εχέγγυα των υπερβάσεων εκατομμυρίου για παίκτες που θα μπορούσαν να μεταβάλλουν πλήρως το προφίλ του ρόστερ των 'πρασίνων'. Είναι φανερή ωστόσο η διάθεση η επεξεργασία ένα διαφορετικού πρότζεκτ, υπό την ηγεσία του Τσάβι Ρόκα και φυσικά την ανοχή του Γιάννη Αλαφούζου που ως τώρα δεν εμφάνιζε διάθεση/πρόθεση αναπροσαρμογών. Ίσως, λέμε ίσως, οι νέες κουβέντες για το γήπεδο στον Βοτανικό να έφεραν νέες σκέψεις. Αρκεί, βεβαίως, να μην παρασυρθεί σ' ένα 'στραματσιονικό' μοντέλο που θα φορτώσει το ταμείο με μεγάλα συμβόλαια και το οποίο θα το εγκαταλείψει σε μερικούς μήνες. Ξανά.

Ο Γιώργος Δώνης δεν είπε τυχαία όσα είπε. Αυτό, είναι πιο πιθανό να, προκάλεσε δυσαρέσκεια και όχι τόσο το μέσο που επέλεξε να μιλήσει.